اروپا دست در دست واشنگتن؛ تحریم علیه ایران دوباره کلید خورد

شورای اتحادیه اروپا در تصمیم جدید خود اعلام کرده است که تدابیر محدودکننده در زمینه واردات نفت خام، گاز طبیعی، محصولات پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی از ایران، همچنین فروش و تأمین تجهیزات کلیدی مورد استفاده در بخش انرژی، طلا، برخی فلزات و الماس، تجهیزات دریایی خاص و نرم‌افزارهای مرتبط دوباره اعمال خواهد شد.

در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: «کشورهای آلبانی، بوسنی و هرزگوین، ایسلند، مولداوی، مونته‌نگرو، مقدونیه شمالی، نروژ، صربستان و اوکراین خود را با این تصمیم شورای اتحادیه اروپا همسو کرده‌اند و اطمینان خواهند داد که سیاست‌های ملی‌شان با این تصمیم منطبق باشد.» اتحادیه اروپا در پایان این بیانیه از این اقدام استقبال کرده و آن را نشانه تعهد مشترک کشورها در حمایت از تصمیم شورای اروپا دانسته است.

بیانیه امروز در واقع تداوم مواضع سیاسی و غیرسازنده اتحادیه اروپا علیه برنامه صلح‌آمیز هسته ای ایران است که در ادامه اقدام غیرقانونی سه کشور اروپایی برای فعال‌سازی سازوکار حل‌وفصل اختلاف برجام صادر شده است. تروئیکای اروپایی (انگلیس، فرانسه و آلمان) پیشتر در اقدامی هماهنگ با آمریکا و با سوء استفاده از سازوکار حل‌وفصل، ۶ قطعنامه پیشین شورای امنیت سازمان ملل متحد را که در پی توافق هسته‌ای سال ۹۴ رفع شده بود، فعال کردند.

سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه ایران در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد و رئیس شورای امنیت تصریح کرد که جمهوری اسلامی ایران قاطعانه بازگرداندن ادعایی قطعنامه‌های خاتمه‌یافته ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) را مردود می‌داند و نه ایران و نه هیچ عضو سازمان ملل متحد الزامی به تبعیت از چنین اقدامات غیرقانونی ندارند.

برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای ایران همواره تحت فشار سیاسی و اتهامات بی‌اساس غرب قرار داشته است. پیش از برجام، کشورهای غربی با امنیتی‌سازی این موضوع کوشیدند از ابزار تحریم و تهدید نظامی علیه ایران استفاده کنند، اما بسته شدن پرونده «ابعاد احتمالی نظامی» (PMD) در سال ۱۳۹۴ این بهانه را از میان برداشت.

ایران پس از امضای برجام به تمامی تعهدات خود پایبند ماند، اما آمریکا در سال ۱۳۹۷ به‌طور یکجانبه از توافق خارج شد و اروپا نیز نتوانست تعهدات خود را اجرا کند؛ در نتیجه، ایران در چارچوب حقوق برجامی خود گام‌هایی در کاهش تعهدات برداشت. مذاکرات احیای برجام نیز به دلیل تعلل و زیاده‌خواهی‌های غرب به نتیجه نرسید.

ایران طی هفت سال گذشته همه مسیرهای دیپلماتیک را با حسن نیت آزموده است، اما خواسته‌های بی‌پایان و غیرمنطقی اروپا و آمریکا این تلاش‌ها را به بن‌بست کشاند. اکنون توپ در زمین طرف مقابل است تا با جلب اعتماد ایران، زمینه تداوم مسیر دیپلماسی را فراهم کند.