ما ونک به پایین‌ها حوصله شوخی با آئودی شما را نداریم

هما میرزایی- جهان صنعت نیوز: انتشار انواع و اقسام خبرها از ثروت‌های افسانه‌ای برخی وابستگان محافل قدرت، انتشار تصاویر متعدد از خوشگذرانی‌های فرزندان مسئولین، سفرهای خارجی لوکس، ماشین‌های آنچنانی، عروسی‌های مجلل و … در جامعه‌ای که خرید یک کیلو گوشت قرمز در آن برای بسیاری به یک رویا تبدیل شده، آستانه تحمل اقشار مختلف را به شدت پایین آورده است. جوانانی که برای برآورده کردن اولین نیازهای خود و رسیدن به حداقل امکانات مانند یک خودروی ایرانی یا یک گوشی موبایل ناچارند در چند شیفت کار کنند، دیگر حوصله شنیدن شوخی‌ها و جک‌های خانم بازیگر تازه معروف شده درباره خانه زعفرانیه و خودروی آئودی را ندارند.

شکاف اقتصادی و به تبع آن شکاف اجتماعی روزبه‌روز در حال عمیق‌تر شدن است و حساسیت‌ها در حال پررنگ‌تر شدن. با هر موج جدید بحران و تورم افراد بیشتری به زیر خط فقر کشیده می‌شوند، و در طرف مقابل افراد بیشتری ثروتشان را چندین برابر می‌کنند. هر چند بسیاری می‌گویند صحبت‌های خانم بازیگر از سر صدق و بدون نیت منفی بوده است، اما به هر حال این سخنان زخم خود را بر پیکر جامعه وارد آورده، و صدای اعتراض مردم در شبکه‌های اجتماعی را بلند کردند. اکثریت افراد در صفحات مجازی به خصوص در توییتر خود از تازه به دوران رسیدگی و نوکیسگی این فرد به عنوان نمادی از یک قشر بزرگ یاد کردند و با یادآوری مشکلات و چالش‌های مالی خود از درد اختلاف طبقاتی، فراموش شدگی و به حاشیه راندگی نوشتند. پیش کشیدن مباحثی مانند بالاشهر و پایین شهر در روزگاری که میانگین خرید هر متر آپارتمان در تهران به حدود ۱۰۰ میلیون تومان رسیده است، آن هم از زبان کسی که از ونک به پایین را پایین شهر می‌داند، دور از انصاف است.

این موضوع که چرا جامعه نسبت به قشر بزرگی از ثروتمندان گارد گرفته است، نیازمند ریشه‌یابی دقیق و جدی از سوی نهادهای متولی است. در سال‌های اخیر و با افزایش انواع و اقسام رانت‌‌های کوچک و بزرگ، از یک وام ساده بانکی تا تخصیص ارز دولتی به شرکت‌های بزرگ آنهم در روزگاری که یک زوج جوان برای دریافت یک وام ازدواج ساده باید مدت‌ها در صف انتظار باشند، دیدگاه منفی نسبت به قشر مرفه را بیشتر از هر زمانی کرده است. مردمی که احساس می‌کنند از لحاظ اقتصادی به حال خود رها شده‌اد و فریادرسی ندارند، با دیدن سطح متفاوت زندگی ثروتمندان بیش از هر زمانی خشمگین شده و واکنش نشان می‌دهند. یکی از صاحبان اکانت در توییتر می‌نویسد: «یه نفر پولداره؛ چرا مردم بهشون فشار اومده؟» کاربر دیگری در پاسخ می‌نویسد: «فریبا نادری به ما یاد داد بهترین جای تهران بهترین خونه رو داشته باشی و انقدر پول داشته باشی که تا آخر عمرت در رفاه باشی اما اگر شخصیت نداشته باشی یه موجود بی‌ارزشی.» مساله اینجاست که ثروتمند بودن به ذات خود امری نکوهیده نیست و چه بسا پسندیده است؛ برخورداری از رفاه اقتصادی کلید بسیاری از پیشرفت‌ها چه در زمینه شخصی و چه در نگاه کلان‌تر و در ابعاد اقتصاد یک کشور است، اما آن‌چه که در جامعه امروز ایران رواج یافته عمیق‌تر شدن مداوم شکاف طبقاتی و محروم شدن هر چه بیشتر آحاد مردم از دسترسی به امکانات اولیه زندگی است. مردمی که احساس می‌کنند جایی در جامعه ندارند و به امان خود رها شده‌اند، صدایشان به کسی نمی‌رسد و روزبه‌روز از آرزوهایشان دورتر می‌شوند.