انحصار طلبی به سبک اردوغان

مهدی مطهرنیا * هارتلند نو یعنی بخش غربی هارتلند بزرگ در قرن بیست و یکم چندان اهمیت استراتژیکی برای آمریکا ندارد، در اینجا تلاش خواهد شد که نیروهای رقیب آمریکا درگیر نوعی اصطکاک طولانی مدت در مناطق جغرافیایی هدف چون سوریه، یمن و حتی عربستان و کناره های مدیترانه برای اسرائیل باشد، اما نگاه آمریکا به هارتلند نو یعنی فلات ایران و حدفاصل فلات ایران از تنگه هرمز تا خلیج عدن به عنوان هلال هارتلند و ریملند بزرگ است.

بنابراین آنچه که اکنون در شمال سوریه در حال وقوع است، ایجاد نقاط اصطکاک در سوریه با برگ ترکیه در جهت شکل دادن به آینده منطقه و عزیمت به دوره ای دیگر از محتوا بخشی حضور قدرت های بزرگ منطقه ای و فرامنطقه ای در قالب های جدیدی است که در آینده بیش از امروز خود را به نمایش خواهد گذاشت.

اکنون ما در دوران گذاری به سر می بریم که ممکن است جغرافیای نه تنها منطقه بلکه هندسه جهانی قدرت تغییر و تحولاتی محتمل را پذیرا شود و از  این جهت نمی توان به لایه های روئین این فعالیت ها به تنهایی توجه داشت.

به هر تقدیر امروز کردهای سوریه به عنوان یک قوم پیشرو در مبارزه برای آزادی در منطقه سوریه و مقابله گر با تروریسمی که تحت عنوان داعش خود را به نمایش گذاشت، تحت ظلم و ستمی آشکار قرار گرفته و جهان نسبت به این نکته حساس است و در ذیل این نکته حساسیت برانگیز و مثبت از منظر افکار عمومی از اینکه خواهان ایجاد فضای صلح و تمام کردن حملات ترکیه به سوریه هستند باید  به این نکته توجه کرد که  این ها هزینه هایی است که جهان برای نوعی زایش جدید می پردازد و در اینجا باز سیاست بازان و سیاست مداران بین المللی در کشورهای گوناگون بیش از هر چیز به منافع خود و آینده جایگاه قدرت خود برای امتیاز گرفتن های متفاوت در جهان پیش رو می اندیشند.

آنچه در باب این مسئله می توان گفت این است که فشارهای بین المللی می تواند حرکت ترکیه را کندتر سازد، اما ترکیه تا زمانی که از نظر اجرایی قدرت های بزرگ جهانی به ویژه آمریکا مانعی عینی سر راه آنها قرار ندهد، تلاش خواهند کرد از این وضعیت برزخ گونه برای کشتار و فتح مناطقی که مدنظر دارند، استفاده کرده و از این وضعیت به نفع آنکارا و شخص اردوغان به عنوان کسی که اکنون تمایلات انحصار طلبانه اش چه در داخل ترکیه و چه در داخل منطقه به خوبی مشخص شده است، خود را نمایان می کند.

* کارشناس مسائل بین الملل