فوجیان رسماً وارد خدمت شد؛ چین با سومین ناو هواپیمابر بزرگ جهان، آمریکا را هدف گرفت

فوجیان به عنوان پیشرفته ترین ناو هواپیمابر چین به آب انداخته شد تا تعداد ناوهای هواپیمابر این کشور به عدد ۳ برسد اما این ناو هواپیمابر چه مشخصاتی دارد و چقدر قادر است با نمونه های آمریکایی خود رقابت کند؟
جهان صنعت نیوز، رسانههای دولتی چین گزارش دادند که پیشرفتهترین ناو هواپیمابر این کشور «فوجیان» رسما به نیروهای مسلح این کشور تحویل داده شد. راهاندازی این ناو گامی مهم و رو به جلو برای پکن بهشمار میرود، چرا که چین اکنون از نظر تعداد کشتیها، بزرگترین نیروی دریایی جهان را در اختیار دارد.
گفته میشود فوجیان نیز مانند پیشرفتهترین ناوهای هواپیمابر آمریکایی (مانند جرالد فورد) به منجنیق الکترومغناطیسی مجهز است. این فناوری به هواپیماها امکان میدهد با سرعت بیشتری از عرشه به پرواز درآیند. اما فوجیان چه مشخصاتی دارد و در برابر رقبای آمریکایی خود چقدر کارآمد است؟
معرفی ناو هواپیمابر فوجیان (Fujian)
ناو هواپیمابر فوجیان (به چینی: 福建، با شماره بدنه ۱۸ و نام رسمی CNS Fujian)، پیشرفتهترین ناو هواپیمابر نیروی دریایی ارتش آزادیبخش خلق چین (PLAN) است. این ناو در ۵ نوامبر ۲۰۲۵ (۱۵ آبان ۱۴۰۴) به طور رسمی کمیسیون و وارد خدمت شد. فوجیان، که با کد کلاس Type 003 شناخته میشود، اولین ناو هواپیمابر کاملاً بومی چین با طراحی “تختبالا” (flat-top) و سیستم پرتاب الکترومغناطیسی (EMALS) است و نشاندهنده پیشرفت قابل توجه چین در فناوری دریایی است.
فوجیان در سال ۲۰۱۵ طراحی شد، در ژوئن ۲۰۲۲ در کشتیسازی جیانگنان شانگهای به آب انداخته شد. از سال ۲۰۲۴ آزمایشهای دریایی گستردهای را پشت سر گذاشت. این ناو بخشی از استراتژی چین برای گسترش نفوذ دریایی فراساحلی (far-sea dominance) است و به ناوگان چین سه ناو هواپیمابر فعال میدهد (پس از Liaoning و Shandong).
اطلاعات زیر بر اساس منابع رسمی چینی مانند وزارت دفاع ملی چین و منابع بینالمللی معتبر مانند USNI News، Reuters، AP News و CSIS استخراج شده است.
مشخصات فنی کامل فوجیان
مقایسه با ناوهای هواپیمابر آمریکایی
ناوهای آمریکایی، به ویژه کلاس Nimitz (۱۰ فروند فعال، ساختهشده از ۱۹۷۵) و کلاس Ford (اولین آن USS Gerald R. Ford از ۲۰۱۷)، استاندارد جهانی ناوهای هواپیمابر هستند. فوجیان پیشرفتی برای چین است، اما در اندازه، قدرت پیشرانش و ظرفیت عملیاتی از رقبای آمریکایی عقبتر است. طبق تحلیلها، قابلیت عملیاتی فوجیان حدود ۶۰٪ کلاس Nimitz است، عمدتاً به دلیل پیشرانش متعارف (که نیاز به سوختگیری مکرر دارد) و ظرفیت کمتر هواپیما. جدول زیر مقایسهای بر اساس منابع معتبر مانند CNN، Naval News، Newsweek و Popular Mechanics است:
نکات مقایسهای کلیدی:
مزایای فوجیان: هزینه ساخت کمتر (تخمینی ۴-۵ میلیارد دلار vs. ۱۳ میلیارد برای Ford)، ادغام سریعتر فناوری EMALS (که آمریکا سالها برای آن تلاش کرد)، و تمرکز بر عملیات منطقهای (مانند دریای چین جنوبی).
برتریهای آمریکایی: پیشرانش هستهای اجازه عملیات طولانیمدت بدون توقف میدهد؛ ظرفیت بالاتر هواپیما (شامل F-35 stealth) و آسانسورهای بیشتر، sortie rate (تعداد پرواز ساعتی) را افزایش میدهد (Ford: ۱۶۰+ در روز vs. تخمینی ۱۰۰ برای فوجیان). همچنین، ناوگان آمریکا تجربه جنگی بیشتری دارد.
چالشهای فوجیان: نیاز به سوختگیری منظم، فضای کمتر برای سوخت هواپیما، و وابستگی به هواپیماهای کمتر پیشرفته مانند J-15 (نسبت به F/A-18 یا F-35).
این مقایسه نشان میدهد که چین در حال نزدیک شدن به آمریکا است، اما شکاف فناوری و عملیاتی همچنان وجود دارد.
فرارو
دانش و فناوریلینک کوتاه :
