ریشه تاریخی عوامفریبی
امانالله قراییمقدم * عوامفریبی به جز مسائل فرهنگی، عوامل اقتصادی و احساسی را نیز نشانه میگیرد. به طور مثال افرادی که با وجود دارا نبودن شرایط مالی مناسب، لباسهای گرانقیمتی میپوشند و خود را مرفه جلوه میدهند.
در کشور ما مردم نیز دیگران را بر اساس ظواهر قضاوت میکنند. به همین روی اگر فردی قصد شراکت، انجام یک مبادله تجاری یا ازدواج داشته باشد دست به عوامفریبی میزند. به طور کلی رفتارهای عوامفریبانه و پوپولیستی در جامعهای که صداقت و راستگویی در آن وجود ندارد بسیار بیشتر است.
مردم ایران نیز به صورت ادراکی نمیاندیشند و بیشتر بر اساس ظاهر قضاوت میکنند.دولتمردان نیز از لحاظ سیاسی همواره مردم را فریب میدهند و در طول تاریخ نیز با اقدامات عوامفریبانه و پوپولیستی به فریب مردم جامعه پرداختهاند. آنها هرگز به درددل مردم گوش نمیدهند، تنها به صورت عوامفریبانهای اظهار میکنند که به فکر مردم هستند. دولت کنونی چه زمانی به درد مردم رسیدگی کرده است؟ حتی ادعای شفافسازی از سوی دولت نیز یک رفتار پوپولیستی است. مردم نیز عوامفریبی را از دولت آموختهاند. اگر دولت به درد مردم رسیدگی میکرد امروزه ۱۸ میلیون خانوار یا همان ۶۰ میلیون نفر مردم نیازمند به کمک معیشتی در جامعه نداشتیم.
مسخ کردن مردم با رفتارهای پوپولیستی
محمدجواد آذریجهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز دست به رفتارهای عوامفریبانه و پوپولیستی زده و با ادعای سورپرایزی هیجانانگیز آنها را سرکار گذاشته است. او نیز مانند بسیاری از دیگر دولتمردان، مردم را سرگرم کرده، مسخ کرده و آنها را از دغدغههای زندگیشان دور کرده است. او افکار مردم را به خود مشغول کرده و مانند هر پوپولیست دیگری در دنیا قصد بهرهبرداری سیاسی از این اقدامات پوپولیستی را دارد. در طول تاریخ همواره اقدامات پوپولیستی به هدف مسخ کردن، درگیر کردن افکار مردم و دور کردن آنها از مشکلات مهم و جاری زندگی رخ میدهند.
* استاد جامعهشناسی
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :