خودروی آبسوز، از ادعا تا واقعیت
به گزارش جهان صنعت نیوز به نقل از ایرنا: حدود سه سال پیش بود که نخستین بار ادعای تولید خودرو با موتور آب سوز در کشور مطرح شد و همان زمان برخی با تماس از برگزاری نشستی خبری در این زمینه برای طرح موضوع و رسانه‌ای کردن اختراع و ابتکار خود خبر دادند؛ نشستی که به دلایل نامعلوم هیچ‌گاه برگزار نشد.
این روزها اما بار دیگر شاهد مطرح شدن این ادعا در فضای مجازی هستیم و حتی شنیده شده که برخی‌ها ثبت نام برای آب سوز کردن خودروها را آغاز کرده اند.
این افراد مدعی اند سامانه آب سوز قابلیت نصب بر روی همه خودروهای موجود در کشور و خودروهای روز جهان با هر نوع سوخت فسیلی مورد استفاده را بدون تغییر در زیرساخت موتور (یعنی همان موتور با آلیاژ چدن و آلومینیوم) را دارد. آنان ادعا می کنند: نوآوری دیگر به‌کار رفته در این سامانه، نیاز نداشتن سامانه آبسوز به جایگاه هیدروژن است یعنی در سیستم ارائه شده سامانه آبسوز، آب به‌طور مستقیم در باک خودرو ریخته شده و تبدیل به سوخت شده و به احتراق می رسد.
برپایه این ادعا، برای حل مخاطرات مرتبط با انفجار هیدروژن در صورت ذخیره سازی در مخازن تحت فشار سامانه مورد نظر، سوخت به هیچ وجه ذخیره نمی شود . البته فقط مقدار بسیار ناچیزی برای گرفتن توان و افزایش بازده ذخیره می‌شودکه هیچ گونه مخاطره انفجاری ایجاد نخواهد کرد؛ به عبارت دیگر، همه سوخت تولیدی پس از تولید به مصرف رسیده و مخاطرات مربوط به ذخیره سازی متوجه سامانه ارائه شده نخواهد بود.
هرچند تاکنون واکنشی از سوی دستگاه های مسوول در این زمینه و درستی یا نادرستی این ادعا مطرح نشده، اما تماس های متعدد و پرسش های زیاد مردمی از جمله اینکه اگر خودروی آب سوز صحت ندارد پس چرا اجازه تبلیغات آن داده می شود؟ ما را بر آن داشت تا نظر برخی کارشناسان صنعت خودرو را در این زمینه جویا شویم. نظراتی که ادعای کار کردن خودرو با سوخت آب و اینکه چنین خودروهایی نیاز به هیچ منبع انرژی دیگری نداشته باشند را رد کرده یا بسیار سخت عنوان می کنند.
شعبده بازی و کلاه برداری
در این زمینه، «امیرحسن کاکایی» استاد دانشگاه علم و صنعت گفت: «آب قابلیت سوختن ندارد» و برای سوختن باید به اکسیژن و هیدروژن تجزیه شود تا بتوان هیدروژن آن را سوزاند.
وی با یادآوری اینکه خودروی هیدروژن سوز در جهان وجود دارد و ژاپنی ها مبدع آن بوده اند، افزود: این خودروها برای حرکت با مشکلات جدی مواجه اند و برای استحصال هیدروژن باید عمل الکترولیز در آنها انجام شود؛ یعنی باید با استفاده از منشا برقی، آب را به هیدروژن و اکسیژن تبدیل کنیم.
کاکایی ادامه داد: همچنین تجزیه آب با استفاده از مواد و ترکیبات شیمیایی امکانپذیر است، اما هر دو حالت نیاز به انرژی دارد و انرژی مورد نیاز برای تحقق این مهم به مراتب بیشتر از انرژی است که برای حرکت به خودرو می دهیم.
وی بیان داشت: مدعیان تولید خودروی آب سوز تاکنون سیستم های ابداعی خود را نزد افراد آگاه و متخصصان بازنکرده اند و کارشان بیشتر به شعبده بازی شبیه بوده و کلاهبرداری است.
این کارشناس صنعت خودرو اضافه کرد: با فرض قبول آب سوز شدن خودرو، این آب نیست که می سوزد بلکه هیدروژن است و دمای احتراق آن از دمای احتراق گاز و بنزین بیشتر است؛ بر این اساس عمر چنین خودروهایی پایین است.
وی در خصوص ادعای استفاده از ترکیب آب و بنزین به عنوان سوخت این خودروها، گفت: در جهان با استفاده از روشی به نام «فاگ متد» (FOG METHOD) آب را به بخار تبدیل کرده و حداکثر با ترکیب ۱۰ درصد به بنزین اضافه می کنند که موجب افزایش بازدهی خواهد شد، اما در عین حال آب سبب می شود عمر موتور و خودرو پایین بیاید.
کاکایی خاطرنشان‌کرد: تاکنون هیچ یک از مراجع رسمی از جمله وزرات صنعت، خودروسازان، سازمان حفاظت محیط زیست یا مراکز دانشگاهی این خودروها و موتورها را آزمایش نکرده اند و بر این اساس مورد تایید نیست.
ادعایی که بررسی نشد
همچنین در این زمینه مشاور مدیر توسعه صنایع ریلی و خودروی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) گفت: از نظر فیزیکی و مکانیکی، سوختن آب معنی ندارد، زیرا آب، مایعی متشکل از هیدروژن و اکسیژن است که در پایدارترین شرایط ترمودینامیکی خود قرار دارد.
«مجید ضیایی» افزود: یکی از راه ها، استحصال هیدروژن از آب است که نیازمند استفاده از انرژی برق است.
وی بیان داشت: مطابق صحبت هایی که با فرد مدعی تولید موتور آب سوز داشتیم، به نصب ماژولی برای تولید هیدروژن از آب اشاره داشته است؛ هرچند این ماژول را رویت نکرده ایم، اما همین مساله اینکه یعنی نمی‌توان به آن، موتور آب سوز اطلاق کرد.
ضیایی ادامه داد: استفاده از آب در خودرو موجب زنگ زدگی و ترکیب هیدروژن با اکسیژن منجر به انفجار می‌شود و بر این اساس باید احتراق هیدروژن را کنترل کرد، همچنین باتری بزرگی همچون خودروهای برقی برای تبدیل آب به هیدروژن نیاز دارد.
وی گفت: مدعیان تولید موتور آبسوز باید ابتدا اختراع خود را به ثبت برسانند و پس از آن با ایدرو یا معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری وارد مذاکره شود تا بلکه از حمایت آنها برخوردار شده و آن را به تولید انبوه برسانند.
این کارشناس صنعت خودرو خاطرنشان کرد: این فرد در سال های گذشته نیز به ایدرو مراجعه کرده بود، اما چون اجازه بررسی موتور ابداعی خود را نداده بود، پروژه در همان مرحله متوقف ماند.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلان
لینک کوتاه :