چالش‌های صنعت پتروشیمی

احمد صرامی*صنعت پتروشیمی یکی از بخش‌های اصلی صنعت کشور و طلایه‌دار ایجاد ارزش‌افزوده در منابع نفت و گاز است.این صنعت نقش اساسی در شکوفایی اقتصادی، توسعه پایدار، ایجاد ارزش‌افزوده بالا، رونق صادرات، قدرت ارزآوری و… در مملکت دارد.

به طور کلی در زنجیره ارزش‌افزوده کالا و محصولات یکی از صنایعی که همیشه به عنوان اولویت اول به آن نگاه می‌شود صنایع پتروشیمی است.صنایع پتروشیمی به واسطه سوددهی و ارزش‌افزوده بسیار بالا همیشه در اولویت نخست صنایع نفتی قرار دارند.این صنعت در بدترین شرایط یار و یاور درآمدزایی برای اقتصاد مملکت بوده است.

در همین حال اکنون که کشور در شرایط سخت تحریمی قرار دارد، انتظار می‌رود مسوولان نگاه خود را به تدوین قوانین مربوط به پتروشیمی و صنایع پالایشگاهی کشور تغییر دهند و از این صنعت حمایت کنند.تامین خوراک، تعیین قیمت آن و توسعه بازار از جمله مهم‌ترین موانعی است که بر سر راه پتروشیمی‌ها قرار دارد.

در این بین تامین خوراک و نحوه قیمت‌گذاری از مقوله‌هایی است که به دولت برمی‌گردد.با توجه به موقعیت جغرافیایی ایران و اینکه با وجود منابع عظیم گازی کشور‌های حاشیه خلیج‌فارس در یک هاب پتروشیمی قرار گرفته‌ایم لازم است دولت نسبت به تعیین قیمت خوراک حساسیت بیشتری نشان دهد.در حال حاضر کشور عربستان با حضور شرکت سابیک در صنعت پتروشیمی توانسته سکان قیمت و شرایط روز بازار منطقه را در دست بگیرد.

در نتیجه با وجود رقبای سرسختی که در این حوزه وجود دارد انتظار می‌رود دولت و مسوولان نگاه خود را به این مقوله تغییر و در واقع با تسهیلات بیشتری خوراک را به پتروشیمی‌ها تخصیص دهند.

در خصوص تامین خوراک هم لازم است تجدید نظری صورت گیرد تا پتروشیمی‌ها بسته به نوع خوراک خود که گاز یا مایع است در زمانی مناسب به کالا دست یابند. مانع دیگری که بر سر راه صادرات محصولات پتروشیمی در کشور قرار دارد توسعه بازار است که متاسفانه در سال‌های اخیر به گسترش آن توجهی نشده و به مشتریان سنتی خود دل‌خوش کردیم و از همین رو گاهی برای رسیدن به درآمدهای صادراتی خود مجبور به تهاتر با آنها شدیم تا در بخش بازرگانی پتروشیمی‌ها برای یافتن بازارهای هدف جدید و جذاب تحقیق و توسعه مداوم انجام شود.این در حالی است که از طریق اتحادیه اقتصادی اوراسیا می‌توانیم برخی از موانع را از سر راه توسعه صنعت پتروشیمی برداریم.

از سویی برای رسیدن به هدف ظرفیت تولید ۱۰۰ میلیون تن در سال ۱۴۰۰ نیاز به توسعه هر چه بیشتر این صنعت داریم که قطعا سرمایه‌بر خواهد بود و با توجه به نرخ بالای سرمایه‌گذاری در کشور و ریسکی که تحریم‌ها بر سر راه سرمایه‌گذاران خارجی گذاشته‌اند برای تامین مالی آن با مشکل مواجه خواهیم شد.

به طور کلی تامین مالی و تامین زنجیره ارزش‌افزوده کالاها موجب ایجاد تنگناهایی در سیستم صادراتی کشور شده که به طور یقین با رفع آنها می‌توانیم سبب توسعه و رونق صنعت پتروشیمی در کشور شویم.

* عضو اتحادیه صادرکنندگان فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی

اخبار برگزیدهاقتصاد کلانیادداشت
شناسه : 77756
لینک کوتاه :
دکمه بازگشت به بالا