تداوم توطئه در عراق
اصغر زارعی*این سیاست‌ها را ما در لبنان شاهد بودیم و در عراق هم دیدیم و حتی به‌دنبال آن بودند که در ایران هم این سیاست را دنبال کنند چرا که عمده‌ترین مخالفت‌ها و مقاومت‌ها در برابر سیاست‌های مداخله‌جویانه آمریکا از ناحیه جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت شکل گرفته است.
امروز عمده‌ترین مانع و اصلی‌‌ترین مشکل آمریکا در خاورمیانه حضور نیروهایی است که به زعم آنها نیروهای افراطی و تندرو هستند و تحت عنوان نیروهای مقاومت وابسته به ایران فعالیت می‌کنند. ما شاهد شکل‌گیری مثلث قدرت در لبنان، عراق و شکست و ناکامی آنها در سوریه برای ایجاد یک حکومت و یک وضعیت متمایل به غرب در پسادوران آقای بشار اسد بودیم.
در مثلث قدرت در لبنان جریانی حاکم شد که به‌طور عمده متمایل به مقاومت و به نوعی ایران بود. مقاومت حامی اصلی سه ضلع قدرت چه در پارلمان، چه ریاست‌جمهوری و چه نخست‌وزیری بود. آقای سعد حریری هم که به عنوان نخست‌وزیر آمده بود با حمایت حزب‌الله موفق شد که قدرت را در دست بگیرد در عراق هم هزینه‌های سنگینی کرده بودند تا در انتخابات پارلمانی قدرت سیاسی جدید در عراق و آنچه مطلوب‌شان است حاکم کنند اما چیدمان پارلمان به گونه‌ای شد که جریان مقاومت دست برتر را پیدا کردند.
به همین خاطر براساس آنچه در قانون اساسی پیش‌بینی شده بود هم رییس پارلمان، هم ریاست‌جمهوری و هم نخست‌وزیری هر سه به نوعی مورد حمایت مقاومت و جریانات همسو با ایران بودند که در آنجا هم این ناکامی اتفاق افتاد و نارضایتی ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی و متحدان منطقه مثل عربستان و امارات همه حاکی از آن بود که این عدم رضایت شکل گرفته و توطئه از همان موقع شروع شد و با یک برنامه‌ریزی دقیق سعی کردند از همه ظرفیت‌های خودشان استفاده کنند.
آوردن جریانی همسو با آنها در خیابان‌ها برای یک راهبرد بی‌دولت‌سازی دو کشور نشان داد که از همه ابزارها استفاده شد به‌ویژه در لبنان شاهد بودیم که جریانی را به همین سمت‌وسو بردند که در نهایت آقای حریری از قدرت استعفا داد. با وجود آنکه دولتی بود که بعد از سال‌ها نابسامانی در لبنان موفق شده بود چیزی نزدیک به دو سال توان سیاسی را در این کشور حاکم کند اما مجددا این کشور وارد فاز نابسامانی و اختلافات شد که با وجود همه این مسائل دیاب به عنوان یکی از وزرای دولت آقای حریری که از طرف رییس‌جمهور پیشنهاد شده بود و وزیر آموزش‌وپرورش در دولت قبلی هم بوده سامان سیاست این کشور را در دست گیرد.
او حتی دولت کوچک با ۱۸ عضو را پیشنهاد داد. اما در عراق هم همین روند دنبال شد. متاسفانه با جنایاتی که اتفاق افتاد و آوردن جریانات خطرناکی مثل بعثی‌ها که از طرف دختر صدام حمایت می‌شد و همچنین جریانات دیگر و حتی به‌کارگیری سلبریتی‌های وابسته به جریان همسو با غرب، شرایط نابسامانی در عراق حاکم شد.
اینها در نقطه قوت عراق که انسجام بین شیعیان و اهل سنت بود شکاف انداختند و سعی کردند بین مرجعیت و صفوف شیعه اختلاف ایجاد کنند که در نهایت دولت عادل عبدالمهدی را مجبور به استعفا کردند تا بیش از این جنایت و بی‌سامانی در عراق ادامه پیدا نکند. ما بعد از این هم شاهد بودیم که جریان حاکم بر پارلمان عراق موفق شدند فردی را که مورد حمایت اکثریت پارلمان بود معرفی کنند اما با فشار و مداخله آمریکا و فشار به برهم صالح در نهایت کار را به جایی رساندند که جریان قدرتمند در پارلمان عقب‌نشینی کند.
ولی ما همچنان شاهد دوره جدیدی از نابسامانی و بی‌سامانی سیاسی در عراق هستیم. اتفاقات دو روز گذشته هم متاسفانه به این مسائل دامن می‌زند و اینکه احتمالا تهدید و بحران جدیدی در سرزمین عراق به وقوع خواهد پیوست. حمله آمریکایی‌ها به چندین پایگاه نیروهای مقاومت در استان الانبار و توطئه جدیدی که بخشی از پناهندگان فلسطینی را در الانبار جدار مرز اردن و سوریه منتقل می‌کند نشان می‌دهد که توطئه‌ای که آمریکایی‌ها برای عراق در نظر گرفتند توطئه خطرناکی است و اگر بزرگان عراق و سیاسیون اتحاد و همدلی‌شان از بین برود این نابسامانی‌ها ادامه خواهد پیدا کرد.
این اتفاقات باعث کاهش حضور جمهوری اسلامی ایران در بازار عراق شد و متقابلا روند ورود کالاهای عربستان در عراق سه برابر شد در حالی که قبل از این اتفاقات در حدود حداقل ۴۰۰ میلیون دلار در بازار عراق حضور داشتند که امروز به بیش از یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار افزایش پیدا کرد.
همه اینها قرائنی است که می‌شود گفت توطئه مشترک از ناحیه آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌اش برای دولت عراق در دستور کار قرار گرفته و تداوم این وضعیت می‌تواند شرایط را برای ملت عراق سخت‌تر کند اما امیدواریم مردم عراق و مرجعیت و بزرگان گروه‌های سیاسی به وحدت برسند و توطئه خنثی شود.
خوشبختانه پیوند و اتحاد مقاومت بین ایران، سوریه، عراق، لبنان و همین‌طور یمن شکل گرفته. ما روز‌به‌روز شاهد قوت گرفتن جریان مقاومت هستیم و نگرانی جریانات مقابل یعنی آمریکا و متحدانش از همین قدرت گرفتن است. این موضوعی غیرقابل انکار است هر چند ایران خیلی نقش آنچنانی نداشت اما خود آمریکا و متحدانش باعث شدند با حضور نیروهای ایرانی در سوریه و انتقال دانش و فناوری جدید در عرصه دفاعی و پیوندی بین نیروهای مقاومت در جنگ سوریه اتفاق بیفتد که باعث رشد و شکوفایی جریان نظامی در منطقه شده بنابراین آنها نمی‌توانند نقش ایران را در جریانات منطقه نادیده بگیرند.
* کارشناس مسائل بین‌الملل
لینک کوتاه :