روز یازدهم– بورس اوراق بهادار

بورس اوراق بهادار در ایران به ۳ بخش زیر تقسیم می‌شود:

۱- سهام

۲- اوراق قرضه

۳- انواع دیگر اوراق بهادار

نوع اول که در ایران شناخته‌شده‌تر است و به بورس بدون پیشوند و پسوند یا بورس تهران میان مردم شهرت دارد در واقع فقط بخشی از بورس اوراق بهادار است.

در بورس سهام که شاهد بیشترین میزان حضور مردم هستیم از نقدینگی زیادی برخوردار است و هرروزه معاملات زیادی روی سهام شرکت‌های پذیرفته شده صورت می‌پذیرد. بورس اوراق بهادار قدمت زیادی دارد و در بعضی کشورهای اروپایی قدمت آن به بیش از ۴۰۰ سال پیش برمی‌گردد.

اوراق قرضه در دنیا اغلب مهم‌ترین بازار برای دولت‌ها مخصوصا آمریکاست. با کنترل نرخ‌ها در این بازار می‌توان از ثبات ارزش پول کشور اطمینان داشت و همچنین روند توزیع نقدینگی را کنترل کرد. به خصوص در کشور‌های توسعه‌یافته این بازار از اهمیت بالایی برخوردار است.

در زمان بحران بدهی‌های کشور ترکیه اولین نشانه‌های شروع بحران در این بازار مشاهده شد و همچنین یکی از راهکار‌های دولت ترکیه برای کنترل ارزش پول خود دخالت در این بازار بود تا آنجایی که موجب تعلیق معامله‌هایی با سررسید کوتاه‌مدت شد. لازم به ذکر است که این بازار دارای Time Frame‌های بسیار متنوعی از یک روز تا صد سال و حتی بدون سررسید است. لازم به ذکر است در این مورد آخر تنها چندین اوراق قرضه که مخصوص چند کشور است موجود است.

همچنین بسیاری از سقوط‌های بازار بورس جهانی که در چهار سال گذشته شاهد آن بودیم، پیش از این در این بازار قابل مشاهده بوده است. دلیل اکثر این سقوط‌ها را مشکلات نقدینگی که ارتباط مستقیمی با سیاست‌های پولی و نحوه دخالت بانک مرکزی در بازار اوراق قرضه و بازار پولی دارد تشکیل می‌دهد.

از اهداف بورس اوراق بهادار در هر سه نوع آن، تامین مالی شرکت‌ها، دولت‌ها و پروژه‌هاست.

این بازار مهم‌ترین بازار برای بازدهی بخش خصوصی هر کشور است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. پخش شدن جریان نقدینگی در این بازار، توانایی زیادی برای گرفتن اعتبار و تحمل بدهی بیشتر را به شرکت‌ها می‌دهد. به همین علت است که بسیاری از نوسانات این بازار برای تحلیلگران اقتصادی جهت تحلیل وضعیت اقتصادی کشور‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. البته با اینکه نوسانات این بازار نشانه‌های زیادی از وضعیت اقتصادی یک کشور دارد اما معادل دقیق وضعیت اقتصادی آن کشور نیست و همچنین همیشه بالا رفتن شاخص‌های آن کشور معرف بهبود وضعیت اقتصادی آن کشور نیست.

تهیه شده در گروه آموزشی خانه اقتصاد

آموزش رایگان