آنچه گذشت و آنچه که پیش رو داریم

از نظر بنده مجلس فعلی ضعیف ترین عملکرد را به لحاظ تقنینی و نظارتی در میان مجالس پس از انقلاب داشته است و ناکارآمدی آن یکی از دلایل افت مشارکت سیاسی مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی بوده است.

در حالی به سال ۱۳۹۹ وارد شده ایم، که نگرانی عمومی از شیوع، ابتلا و مرگ بابت ویروس کرونا، عید نوروز را به حاشیه برده است.در کنار اتفاقات ریز و درشت بد و نگران کننده سال ۹۸، چند اتفاق اقتصادی خوب نیز افتاد.

بورس دراین سال رشد بسیار خوبی داشت، میزان زیادی از رشد بورس به دلیل افزایش نرخ ارز، افزایش ارزش سهام شرکت‌هایی که به صادرات وابسته بودند، میسر شد و همزمان با آن ثبات در بازار پولی و مالی به موازات همدیگر، منجر به رشد صادرات شد. در حوزه صنایع معدنی و پتروشیمی نیز تولید و صادرات روند افزایشی داشته است.

در سال پیش رو، شروع مجلس جدید که اکثریت با اصولگرایان است را شاهد خواهیم بود. امید داشته باشیم که مجموعا عملکرد قوه مقننه با درنظر گرفتن، الویت ها و بررسی های کارشناسانه در جهت حل مشکلات کشور گام بردارد. لازم‌ می دانم نمایندگان مردم این موضوع را در نظر داشته باشند که در راستای منافع ملی با دولت همکاری لازم را به عمل آورند و از دامن زدن به اختلافات سیاسی پرهیز نمایند.

بودجه سال ۹۹:
یکی از چالش های سال پیش رو، بودجه غیرکارشناسی دولت است که به دلیل تعطیلی مجلس، مستقیما به شورای نگهبان رفت و به تصویب رسید.
به نظر می رسد اعداد پیش بینی درآمدهای بودجه ای غیر واقعی هستند. تشکیک در تحقق درآمدهای نفتی با توجه به افت قیمت هر بشکه نفت تا ۲۶دلار، درآمدهای مالیاتی که به توجه به رکود در فضای کسب و کار و تعطیلی اجباری حاصل از کنترل بیماری کورونا محل سوال است، اعداد فروش اموال مازاد دولت و عوارض دولتی نیز غیر واقعی است.

در حوزه سیاست خارجی، پیش بینی می شود که دولت جمهوری خواه فعلی آمریکا ادامه پیدا کند و تحریم ها را حتی اگر تشدید نکند ولی بر ادامه آن اصرار ورزد. در سوی دیگر جدا شدن انگلستان از اتحادیه اروپا، این اتحادیه را رو به ضعف می برد. اوضاع روسیه و چین نیز در راستی منافع ملی خود و نقش خودشان در معادلات دنیا خواهد بود.

با توجه به پیش فرض های مطرح شده، سال ۹۹ سال سخت تری خواهد بود ولی در این وانفسانی گرفتاری و مشقات، جداشدن بودجه جاری کشور از منبع درآمدهای نفتی به عنوان بزرگترین منبع درآمدی دولت، نور امید را در دل علاقمندان به کشور زنده نگه می دارد. اما این آرزو مردان میدان عمل و دلیر را می طلبد. استفاده از تجربیات ۴ دهه گذشته و با دیدگاهی واقع بینانه رفاه و آسایش این مرز و بوم را تضمین خواهد کرد.

حمایت از تولید داخلی و کارآفرینان و توجه ویژه به صادرات و تولید های صادراتی، حذف موانع قانونی و دستورالعمل های ضد توسعه، دیپلماسی فعال گام به گام، جدا شدن رسانه ملی از دسته بندی های سیاسی و شفافیت در راستی منافع ملی، اقداماتی است که در طی یکسال آتی قدم هایی کوچک را به سمت افق روشن نمایان سازد.
دور شدن از تنش های داخلی با عنایت به سال پایانی دولت و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایران در خرداد ۱۴۰۰، و پیشتر از آن انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در آبان سال ۹۹، می تواند فشار کمتری را به لحاظ روانی به جامعه وارد آورد. تاب آوری جامعه نسبت به هیجانات داخلی و خارجی کمتر شده است، لذا آرامش و تنش زدایی در سطوح کلان کشور نیاز حیاتی حال حاضر است.

ظرفیت های منطقه ای، نیروی انسانی مستعد، منابع قابل اطمینان محیطی و صبوری قابل ستایش مردم در لحظات گوناگون این سرزمین، فرصتی است که باید قدردان آن باشیم.

تاریخ پر فراز و فرود این سرزمین، مملو از سختی های زیادی است که از سر گذشته است.

با نگاهی امیدوارانه،سال جدید را آغاز می کنیم و وظیفه خود می دانم که با تاسی به کلام پروردگار که فرمود پس از هر رنج و محنتی، گشایشی است سعی دارم در توانم روحیه امید را به محیط پیرامون خود منتقل نمایم.