ضرورت هوشیاری تهران نشینان
به گزارش جهان صنعت نیوز: در این رابطه مهدی زارع ، عضو هیات علمی زمینشناسی دانشگاه بهشتی درباره فعال شدن گسل مشا گفت: زلزله تهران در ۴۰ کیلومتری شرق تهران، روی گسل مشا بین دماوند ایجاد شد. این گسل یکی از مهمترین گسلهای جنوب البرز است که توان لرزه بیش از ۵/۷ ریشتر را دارد. در گذشته زلزلههای با توان قدرت مختلف روی این گسل رخ داده از جمله زلزله سال ۱۸۳۰ میلادی دماوند که روی همین گسل با بزرگای ۷ اتفاق افتاد و همیشه این احتمال هست که زلزلهای بزرگتر از ۷ هم روی آن رخ بدهد. حال ۱۹۰ سال است که زلزله مهمی روی این گسل رخ نداده و به هر حال با توجه به فعال بودن گسل و همچنین به دلیل اینکه گسل در روستای کلان با گسل شمال تهران تلاقی دارد، به نظر میآید این روند با اهمیتی برای شهرهای اطراف آن مثل تهران، دماوند، بومهن و پردیس است.
زارع در رابطه با این ادعا که پسلرزهها بزرگایی کمتر از پنج ریشتر دارند، گفت: کسی نمیتواند ادعا کند، این لرزه اصلی بود. این ادعا غلط است، هیچکسی نمیتواند با اطلاعاتش مدعی شود، بعد این زلزله زلزلهای با بزرگای ۷ رخ نمیدهد، نشان به آن نشان که در سرپل ذهاب هم زلزلهای به بزرگای ۵/۴ ریشتر اتفاق افتاد و تقریباً ۴۰ دقیقه بعد زلزله ۳/۷ اتفاق افتاد. این اظهارنظرهای غیرکارشناسی و غلطی است که مسوولان با اشتباهات غلط میگویند و کار درستی نیست، کسی نباید مردم را بترساند کسی هم نمیتواند دستور دهد حتماً زلزله بزرگی میآید. اما اینکه کسی مدعی شود، این اتفاق اصلی بوده و هیچ اتفاق مهمتری رخ نمیدهد، گمراهکننده است.
زارع درباره ارتباط این گسل با فعال شدن آتشفشان دماوند گفت: این بحث در پیرامون کوه دماوند وجود دارد منتهی زلزلههایی که مربوط به آتشفشان هستند از نظر موقعیت و نوع جنبش ویژگی خاصی دارند و اطراف آن هم تعدادی گسل فعال وجود دارد. حال زلزلهای که دیشب اتفاق افتاد شبیه زلزلههای آتشفشانی نیست. بنابراین اگر نمیتوان زلزله دیشب را به فعال شدن آتشفشان کوه دماوند مرتبط کرد.
ارتباط بوی نامطبوع تهران با زلزله
این کارشناس زمینشناسی درباره ارتباط بوی نامطبوع تهران با زلزله رخ داده گفت: احتمالاً دارد بخشی از انتشار بوی نامطبوع تهران به دلیل شکافهای گسلهای تهران باشد ولی اینکه با وقوع زلزله ارتباطی داشته باشد خیر امکانپذیر نیست. گرچه تهران به دلیل وجود گسلهای فراوان اطرافش برای سکونت زیاد مناسب نیست اما شواهدی دال بر ارتباط انتشار بوی نامطبوع شهر با وقوع زلزله هم وجود ندارد.
زارع درباره چرایی زلزلههای پی در پی ایران اظهار کرد: وقوع زلزله در کشور طبق آمارهای مرکز زلزله نگاری به طور متوسط باید هر سال ۲ تا ۷ ریشتری و ۲۰ تا ۵ ریشتری رخ دهد که این امری بسیار عادی است. البته در برخی سالها این آمار کم و بیش رخ داده اما در سالهای بعدی حتماً جبران شده گرچه چند سالی است حرکت پوستههای زمین افزایش یافته است.
وی افزود: زمانی که آبهای زیرزمینی یک دشت مانند دشت شهریار و ورامین استخراج میشود. به طریقی باری از زمین برداشته شده است. که این امر در ۴۰ سال اخیر باعث شده تا زلزلهای که قرار بوده ۵۰ سال آینده با ۶ ریشتر بیاید به پنج سال آتی موکول شود و اگر این روند ادامهدار باشد ریتم زلزلهها به هم خواهد خورد. گرچه امکان دارد زلزله اخیر تهران به همین دلیل باشد. البته در این خصوص در حال مطالعه هستیم و در روزهای آینده به طور دقیقتر دربارش اعلام خواهم کرد.
تهران دیگر قابل سکونت نیست
این کارشناس زمینشناسی درباره ویرانی در کمین تهران گفت: طی بررسیهای صورت گرفته به این نتیجه رسیدیم که تهران با توجه به جمعیت چهار میلیونی حاشیهنشین و بافت فرسودهای که دارد توان مقاومت در برابر پنج ریشتر زلزله را ندارد و در مقابل چنین حوادثی بسیار آسیبپذیر است. همچنین باید در نظر داشت که در مناطق فرسوده تهران اقشار ضعیف زندگی میکنند و متاسفانه در هنگام زلزله بیشترین آسیب هم آنان خواهند خورد. تمام این موارد نشاندهنده آسیبپذیری تهران است. حال باید با جنبههای مختلف فنی و سازمانی و اجتماعی و اقتصادی بررسی کرد تا با کمک هر کدام از اینها میزان آسیبپذیری تهران را مشخص میکرد.
وی افزود: آسیبهای سازمانی یعنی اگر در شهری زلزلهای اتفاق افتد زیر ساختهای آن شهر از بین نرود در صورتی که تهران ساختهای ایمنی ندارد و اگر در کانون تهران زلزله پنج ریشتر به بالا با عمق ۱۰ کیلومتری رخ دهد به طور حتم تهران ویران میشود و با این شرایط بازسازی تهران ناممکن و طولانی خواهد شد. که هر لحظه هم امکان دارد رخ دهد.
زارع در اینباره گفت: دولت در این بازه زمانی باید پله پله گرههای این کلاف سردرگم را باز کند. هیچ راهی نداریم جز با کم کردن ریسکها آن هم با چهار راهکار اساسی. اولین راهکاری که باید به آن توجه کرد مقاومسازی ساختمانهای فرسوده است. دوماً افراد کارآمد بر سر کار بیایند تا نهادهای مسوول تقویت و به طریقی شایستهسالاری شوند. سوماً نهادهای اجتماعی را هر چه بیشتر تقویت کنند. چهارماً از نظر اقتصادی راهحلهایی در نظر بگیرند تا هنگام حادثه کشور رو به فروپاشی اقتصادی نرود. در واقع برای حل این بحران افزودنی اقتصادی و استقامت و ابتکار عمل اهمیت دارد. البته سرعت بازسازی هم بسیار حائزاهمیت است.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهگفتوگولینک کوتاه :