مقصر نوسانات ارزی کیست
مهرداد لاهوتی * البته نباید این نکته را نادیده گرفت که افزایش نرخ ارز متناسب با نرخ تورم اجتنابناپذیر است به این معنی که اگر تورم یک درصد باشد، افزایش نرخ ارز هم به همین اندازه خواهد بود. اما اگر تورم بیشتر باشد، نرخ ارز هم بیشتر افزایش خواهد یافت. مقاومت و ممانعت از این نیز نتیجهای نخواهد داشت کمااینکه در دولت آقای احمدینژاد این را تجربه کردیم.
گاهی فضای روانی در وضعیت بازار تاثیرگذار است. افزایش فعلی نرخ دلار و تورم پشتوانه علمی، تخصصی و اقتصادی ندارد و به معادلات سیاسی گره خورده است.
حال در چنین شرایطی دوستان عزیز ما در قوه مقننه باید در این ایام خیلی مراقب گفتارهای خود باشند تا به این فضای روانی دامن زده نشود. میدانیم که به محض ایجاد گشایش در امر مذاکره و گفتن جملهای مثل اینکه مذاکره ممکن است، قیمت ارز یکشبه پایین میآید. طبیعی است که وقتی در مجلس عنوان میکنند مذاکره با آمریکا مطلقا ممنوع است، یک فضای روانی ایجاد شده و بر نرخ ارز هم تاثیر دارد. این حرفها بسیار اهمیت دارد و دوستان باید متوجه باشند که این تصمیمات در اختیار قوه مقننه نیست. اگر قرار باشد روزی بنا به ضرورت در اینباره تصمیم گرفته شود، بر عهده مجلس نیست. در دوره قبل هم رهبری گفتند که من خوشبین نبودم اما دستور دادم. بنابراین وقتی کسی در مجلس بدون فکر میگوید باب مذاکره مطلقا بسته است یا مذاکره با اروپا و دیگر کشورها باید تحت شرایطی باشد، چنین نتایجی را هم خواهیم دید.
برخی دولت را متهم میکنند که از این افزایش قیمت دلار استقبال میکند و میخواهد منابع مورد نیاز خود را تامین کند اما بهتر است بیپرده و با صراحت با یکدیگر صحبت کنیم. همه مباحث اقتصادی و حتی حل مشکلات معیشتی مردم به تعاملات سیاسی ما با دنیا گره خورده است. اگر با دیگر کشورها تعامل سیاسی نداشته باشیم، تعامل اقتصادی هم نمیتوانیم داشته باشیم. واقعیت این است که باید یک استراتژی و مسیری برای باز کردن این گره داشته باشیم. قوه مقننه یا مجریه به تنهایی نمیتوانند این کار را کنند و ما به تعامل سیاسی با دنیا نیاز داریم. البته این تعامل به معنی رابطه با آمریکا و نادیده گرفتن ارزشهای انقلاب نیست.
نکته دیگری که باید در نظر بگیریم این است که امروز اولویت دنیا اقتصاد است اما در کشور ما نیست. ما هم باید در این باره تصمیم بگیریم. اگر اولویت اقتصاد باشد که باید به دنبال راهحلهایی از جمله همین تعامل سیاسی برویم. اگر هم اولویت اقتصاد نیست که تکلیف روشن است و باید تحمل کنیم که برای فروش یک کشتی نفت ناچار باشیم سه تا کشتی عوض کنیم و منتظر بابک زنجانیهای دیگر باشیم.
من به عنوان کسی که سه دوره در مجلس حضور داشتهام، دلم برای روسای دولتها در ایران میسوزد زیرا باید پاسخگوی اقتصاد ایران باشند اما اقتصاد به سیاست خارجی گره خورده و آنان در این بخش تصمیمگیرنده نیستند.
* نماینده پیشین مجلس
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :