سازمان مدیریت بحران دقیقا چه کار می‌کند
نگاشته پردرد استاد «محمد فاضلی» جامعه‌شناس برجسته، اشک بر چشمم آورد.
استاد نوشته و یادآور شده که حادثه انفجار در مرکز پزشکی – زیبایی «سینا اطهر» در شمال تهران می‌توانست رخ ندهد، اگر به مجموعه نوشته‌های استادان و جمع‌بندی رویداد دلخراش «ساختمان پلاسکو» توجه شده بود.
به راستی سال‌های اخیر ما را چه شده است؟
هیچ گوش شنوایی نداریم.
اگر به «سیاهه» (فهرست) نیازهای دریافت مجوز برای هر نوع فعالیت صنفی یا حرفه‌ای، نگاهی بیندازیم، به نهادهای پرتعدادی برمی‌خوریم که باید محل را ببینند، ارائه راهکار کنند، سپس بازدید و در آخر مجوز بدهند.
تنها یکی از این نهادها یا سازمان‌ها شهرداری است که آن هم در مورد تغییر کاربری تصمیم می‌گیرد و نیز آتش‌نشانی که باید از نگاه تخصصی خود نظر بدهد.
آنچه از قوانین برمی‌آید، آتش‌نشانی در دوره بهره‌برداری یک مرکز، صنف، اداره یا…، در صورت مشاهده مشکل تنها اجازه صدور «اخطاریه» دارد و هیچ اختیار اجرایی برای جلوگیری از خطایی که مشاهده کرده، ندارد یا حداکثر می‌تواند رونوشتی از آن را برای نهاد متولی صنف یا حرفه بفرستد. آیا نباید قانون یا قوانین را اصلاح کرد؟
نهادی به نام «سازمان مدیریت بحران» که در سطح عالی کشوری تاسیس شده و باید متولی این‌گونه امور باشد، چه وظیفه‌ای برعهده دارد؟
مگر نباید به این امور بپردازد، رفع نقص کند، قانون تازه یا اصلاح قانون‌های دیرین را پیشنهاد بدهد؟
تازه، سازمان پدافند غیرعامل هم داریم.
در مورد مراکز درمانی بهداشت، آیا سازمان نظام پزشکی و دانشگاه‌های علوم پزشکی موظف به بازرسی نیستند؟
سخت است هر بار و به هر دلیل، داغ تازه‌ای بر دل‌ها بنشیند و هیچ نگوییم و ننویسیم.
امید که نهادهای مسوول شنوا و بینا باشند و در هر مورد حادثه و سانحه، پیش‌پاافتاده‌ترین راه یعنی مشکل را به گردن نهاد اداره شهر انداختن را انتخاب نکنند.
اخبار برگزیدهلینک کوتاه :