پرآب‌ترین شهر خاورمیانه بدون قطره‌ای آب
به گزارش جهان صنعت نیوز: یکی از این شهر‌ها دهدز نام دارد. شهر دهدز به پرآب‌ترین شهر خاورمیانه معروف است. دهدز از شهرهای بختیاری‌نشین استان خوزستان که در محاصره دو سد کارون ۳ و ۴ با جمعیت چند هزار نفری با بیش از ۶۰ روستایی که مشکل آب شرب دارند، است. بزرگ‌ترین کوچ اجباری تاریخ سدسازی و توسعه فعالیت‌های عمرانی ایران در حاشیه سد کارون ۳ رخ داد و بیش از ۱۰ هزار نفر آواره و بدون معیشت و سرپناه به‌زور از منطقه کوچانده شدند. البته در خارج از شهر دهدز تعداد اندکی شهرک ساخته شد که حال دارای جیرهبندی آب هستند. اعتراض ساکنان دهدز به بی‌آبی و وعده‌های مسوولانی است که بارها قول رساندن آب را داده‌اند و به آن عمل نکرده‌اند. یک سال پیش هم مانند این بار معترضان تلاش کردند با بستن جاده صدای خود را به گوش فریادرسی برسانند. اما صدای آنها نه پارسال شنیده شد نه امسال که کار به برخورد پلیس و درگیری و زخمی شدن معترضان کشید.
با وجود نبود امکانات آموزشی، درمانی و رفاهی مناسب، آنها سال‌هاست دسترسی به آب لوله‌کشی را مهم‌ترین خواسته خود می‌دانند و سال‌هاست مسوولان به آنها وعده‌های پوچ می‌دهند.
یکی از کسانی که نامش با این وعده‌ها و قول‌ها گره خورده غلامرضا شریعتی، استاندار اهواز است که اتفاقا اسمش این روزها علاوه بر اعتراضات غیزانیه، در پرونده فساد مالی شرکت نیشکر هفت‌تپه هم مطرح است. مدیر نیشکر هفت‌تپه در جلسه غیرعلنی محاکمه‌اش در دادگاه از «تامین هزینه ۲۵ هزار دلاری سفر استاندار خوزستان و خانواده‌اش» و «کمک ۲۰۰ هزاردلاری» به همسر او پرده برداشته است.
آقای شریعتی که چهار سال پیش در اواخر دولت اول حسن روحانی به استانداری خوزستان رسید، در دی ماه سال ۱۳۹۵ وعده داد که مشکل آب غیزانیه و دیگر شهر‌ها را در عرض سه ماه حل کند.
دو مصوبه در آن زمان تصویب شد که یکی شامل ۲۵ کیلومتر لوله‌گذاری از تاسیسات شهرستان کارون به دهستان مشرحات بود و مصوبه دوم برای ساخت ۵۵ کیلومتر در بخش دیگری از منطقه که قرار بود شرکت نفت و شرکت آبفار (آب‌وفاضلاب روستایی) مشترکا انجام دهند.
شریعتی بعد از اعتراض‌ها هم گفته با ۱۰ میلیارد تومان اعتبار دیگری پروژه ۵۰ میلیارد تومانی آبرسانی به زودی به بهره‌برداری خواهد رسید؛ ارقامی که در مقایسه با رقم‌های نجومی فساد و پروژه‌های بی‌حاصل دیگر صدای بسیاری را درآورده است.
غلامرضا شریعتی در خصوص اجرای فاز دوم پروژه آبرسانی به باقی روستاهای غیزانیه گفته در فاز دوم قرار است روستاهای رامشیر که از چاه‌های کمتوله آب دریافت می‌کنند، از شرق اهواز جدا شوند تا تاسیسات کمتوله تنها به روستاهای شرق اهواز که ۳۳ روستا هستند آبرسانی کنند. تمام اعتبارات مورد نیاز از سوی دولت پرداخت خواهد شد. تاکنون هشت کیلومتر از ۲۴ کیلومتر از فاز دوم اجرایی شده است. فاز نهایی طرح آبرسانی به غیزانیه، یک خط ۲۸ کیلومتری از صفیره به نزهه است که هشت کیلومتر از آن اجرایی شده و کار در شش کیلومتر دیگر آن از چند روز پیش آغاز شده و باقی آن را نیز تقبل کرده‌ایم که با همکاری آبفای خوزستان اجرایی کنیم.
شریعتی به مردم غیزانیه قول داده در ۵۰ روز آینده فاز نهایی آبرسانی به غیزانیه را تکمیل کند و به بهره‌برداری برساند. ولی با تمام وعده وعیدهای جدید و قدیم، هنوز هم هر دو هفته یک بار تانکر آب آشامیدنی به بعضی روستاها می‌رود و در روستاهایی هم که قبلا لوله‌کشی شده، «در هر روز تنها چهار ساعت» آب وصل می‌شود.
مردم غیزانیه و شهرهای دیگر خوزستان از جهات دیگری هم تحت فشارند؛ یکی بوی مشمئز‌کننده گازهای خام و مشعل‌های نفتی که بسیار آزار‌دهنده و آلوده‌اند و مورد دیگر محل دفن زباله‌های اهواز در نزدیکی این روستاها که این هم منبع دیگر آلودگی است. با آتش زدن روزانه زباله‌ها توسط ماموران، دود غلیظی و منطقه را دربر می‌گیرد که خودرو‌های عبوری در جاده اصلی برای در امان ماندن از این بوی بسیار بد و مشمئز‌کننده به سرعت محل را ترک می‌کنند، اما در کنار این زباله‌سوزی‌های غیزانیه مردم برخی از روستاها تنفس عادی را به سختی و با زجر انجام می‌دهند.
مردم خوزستان عامدانه فراموش شده‌اند
در همین رابطه دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط‌زیست خوزستان، هژیر کیانی در این خصوص به «جهان صنعت نیوز» می‌گوید: نزدیکترین روستا به مخزن سد کارون ۳ ، ۲۰۰ متر و دورترین روستاها ۷ کیلومتر و همچنین شهر دهدز ۱۱ کیلومتر با آب فاصله دارد. نباید فراموش کرد حداقل منابع آب واقع در دهدز پنج میلیارد مترمکعب است. اما مردم فراموش شده‌اند. تمام مشاغلی که بر پایه آب وجود دارد برای مردم این منطقه ممنوع است. به صراحت مجوز صادر نمی‌کنند. جیرهبندی آب از سوی وزارت نیرو و سازمان آب و برق به مردم دهدز تحمیل شده است. کیانی این فراموشی را عامدانه خواند و گفت: وزیر فعلی نیرو در زمان ساخت سد کارون ۳ ، معاون طرح بوده و مشکلات مردم را از ۱۵ سال پیش تاکنون می‌داند اما اقدامی نمی‌کند.
وی افزود: آب شرب بهداشتی این روستاها و شهر دهدز از طریق چند حلقه چاه تامین می‌شود. در حال حاضر سطح آب در دو حلقه چاه مورد مصرف روستاها به حداقل ممکن رسیده و آب در عمق ۱۷۰ متری به‌سختی برداشت می‌شود.
کیانی با بیان اینکه آب چاه‌های دهدز قابل شرب نیست، گفت: مردم در همه این سال‌ها از طریق ظرف‌های چند لیتری از آب چشمه‌ای که متعلق به باغ‌ها بود آب خود را با خودرو یا با حیوان حمل و استفاده می‌کنند. آب بهداشتی چاه‌ها نیز جیرهبندی است. در فصل‌های بهار و تابستان تا پاییز بدون پمپ امکان ذخیره این آب در مخازن پشت‌بام وجود ندارد، هزینه پمپ بر مردم تحمیل‌شده است، اما همین جیرهبندی نیز آب مورد نیاز برای مصارف بهداشتی را تامین نمی‌کند. بعد از اعتراضات تمام مسوولان به ما قول دادند تا پایان خرداد پروژه تامین آب از مخزن سد کارون ۳ شروع شود. اما تاکنون هیچ کلنگی بر زمین نخورده است. هیچ اعتباری برای تامین آب شهر دهدز قایل نشدند. مشکل دهدز با یک چاه حل نمی‌شود.
وعده‌های توخالی
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط‌زیست خوزستان، گفت: از اواخر اردیبهشت سال جاری تاکنون، حدود ۱۵ روز است که روستاهای ما آب ندارند. یکی از دو حلقه چاه روستاها از مدار خارج شده است؛ آب باید بین این ۴۶ روستا توزیع شود. برخی مردم در ساعت‌هایی از شبانه‌روز به کمک الکتروپمپ تنها می‌توانند در ظرف‌هایی بر روی زمین آب را ذخیره کنند و به دلیل فشار بسیار کم، امکان پمپاژ آب به درون تانکرهای تعبیه شده در پشت‌بام‌ها وجود ندارد. بیماری کرونا، کار کشاورزی، فصل درو و بی‌آبی به‌شدت بهداشت و سلامتی مردم را به خطر انداخته است، اما گوش هیچ مسوولی بدهکار نیست!
کیانی گفت: معاونین آبفای روستایی چند روز پیش در بازدید از روستاهای دهدز قول دادند مشکل آب را به شکل موقت و در چند روز آینده مرتفع کنند؛ اکنون چهار روز از قول آنها گذشته و خبری از حل مساله نیست.
وی با تاکید بر اینکه هیچ راهی جز برداشت آب از مخزن سد کارون۳ و یا ۴ برای حل پایدار این مساله وجود ندارد، افزود: یک روز می‌گویند مطالعه انجام شده است. یک روز می‌گویند وزارت نیرو آن را رد کرده است. یک روز دیگر می‌گویند مناقصه‌اش برگزار شده است. حدود چهار سال است حرف‌های غیرواقعی مسوولان را می‌شنویم و اتفاقی نمی‌افتد.
کیانی تاکید کرد: این حق مردم دهدز نیست که از اولین حق طبیعی و بشری خود در میان این‌همه آب محروم باشند؛ شرایط موجود غیرقابل تحمل است.
وی افزود: مردم معتقدند اگر استاندار خوزستان با اختیاراتی که دارد اراده کند، می‌تواند در کمتر از ۶ ماه مشکل را حل کند، اما گویا این تبعیض و رنج تحمیلی جیرهبندی آب از سوی وزارت نیرو و سازمان آب و برق باید تداوم یابد تا مردم برای حل این مساله دست به آسمان ببرند. اگر مسوولان فقط ۴ اینچ آب به دست مردم دهدز برسانند اینجا به یک مقصد گردشگری خوش آب و هوا تبدیل خواهد شد. به شوراهای اشتغال و مسوولان طرح گردشگری را ارایه کردیم اما کسی توجهی نمی‌کند. حتی خط لوله آب چاهی که از دهدز به روستای کهره لا می‌رود اگر در ۲۰۰ متری آن پمپاژ نصب کنند می‌توانند همان را برگردانند به روستا اما چنین اقدامی انجام ندادند.
برنامه‌ای برای پسماند‌ها ندارند
دبیر انجمن دوستداران طبیعت و محیط‌زیست خوزستان، درباره مدیریت پسماند‌های دهدز گفت: متاسفانه در هیچ شهری در خوزستان قانون مدیریت جامع درخصوص پسماند اجرا نمی‌شود. زیرا فرماندار و بخشدار هیچ نظارتی در این عمل ندارد. این مشکل را در ایذه که شمال خوزستان واقع است، داریم تا جنوب استان. اخیرا پسماند زباله‌های شهری و بیمارستانی را در نزدیکی مناطق مسکونی به فاصله چند صد متری روی بزرگ‌ترین آبخوان شهر ایذه تخلیه می‌کنند و تنها به روی آن خاک می‌ریزند. در صورتی که این امر در کشور بی‌سابقه است. در مدت نه چندان دور باید شاهد فاجعه عظیمی در بحث بهداشت عمومی باشیم. خوزستان جزو رتبه‌های آخر در عدم اجرای مدیریت پسماند است. اخیرا محیط‌زیست هم شکایتی کرده است اما پیگیری نکرده است. حال دیر زمانی است که فاضلاب‌های شهری و بیمارستانی وارد تالاب‌ها می‌شود همانند ایذه گرچه سالیانه چند میلیون تن زباله کارخانه نیشکر وارد تالاب شادگان می‌شود که بخشی از اکوسیستم مناطق را نابود کرده است.
اخبار برگزیدهلینک کوتاه :