ضربه به توان دریایی آمریکا
به گزارش جهان صنعت نیوز: با گذشت دو روز حرارت آتش در این ناو به ۱۰۰۰ درجه رسیده است که میتواند فولاد را ذوب کند. بیش از سه میلیون لیتر سوخت در آن قرار دارد و ۴۰۰ آتشنشان در حال اطفای حریق هستند. پنتاگون هنوز اظهارنظری نکرده است و نیروی دریایی هم تنها با گفتن اینکه ۵۹ نفر مصدوم شدهاند که تنها پنج نفر در بیمارستان بستری شدهاند، کوشید از عمق حادثه بکاهد.
مقامات هشدار دادهاند که این دوزخ میتواند چندین روز دیگر ادامه یابد. منابع آگاه میگویند همچنان صدای انفجارهای شدیدی از این کشتی شنیده میشود و منبع آتشسوزی ممکن است از زیر خط آب باشد، اگرچه این اطلاعات هنوز تایید نشده است.
آتشسوزی در این ناو در حالی دو روز ادامه دارد که هنوز علت وقوع این حادثه اعلام نشده و همین مساله گمانهزنیهایی را در خصوص احتمال خرابکارانه بودن آن مطرح کرده است. با توجه به ابعاد فاجعه و سکوت معنادار وزارت دفاع آمریکا که تاکنون هیچ واکنشی از خود نشان نداده، به نظر میرسد مقامهای آمریکایی در خصوص اخبار واقعی علت این حادثه، تلفات و خسارات ناشی از آن پنهانکاری میکنند.
طی هفتههای اخیر آمریکا شاهد سرکوب شدید اعتراضات به تبعیض نژادی بوده و طی این مدت صحنههای خشونتبار زیادی که از سوی نیروهای امنیتی علیه معترضان اعمال میشود، فضای مجازی و رسانههای آمریکا و جهان را پر کرده است. از این رو احتمال میرود مخالفان این رویکرد دولت ترامپ برای نشان دادن همبستگی خود با مردم، دست به این کار زده باشند.
نگرانی از این اقدام زمانی بیشتر میشود که بخشهای دیگر در درون حاکمیت آمریکا نیز از این رویه استقبال کنند و اعتراض خود را به شیوههای مشابه به نمایش بگذارند.
گمانهزنی دیگری که در این خصوص مطرح میشود، احتمال سیاسی بودن انگیزه عاملان این حادثه با هدف تحت تاثیر قرار دادن روند تبلیغات انتخاباتی است. برخی بر این باورند که رقبای ترامپ در انتخابات انگیزه کافی برای چنین اقداماتی داشته و اکنون که رقابتها در اوج است، بهترین زمان برای بهرهبرداری از چنین اقدامات خرابکارانهای است. از سوی دیگر این فرضیه هم مطرح شده که ترامپ برای فرار از فضای شکننده داخلی دست به این اقدام زده تا فضا را امنیتیتر کند. در دو روز گذشته شاهد موضعگیری مشخصی از ترامپ نبودیم و فضای داخلی آمریکا هم تحت تاثیر این حادثه قرار نگرفته است.
اما احتمال دیگری نیز مطرح میشود و آن، این است که عوامل وابسته به رییسجمهوری آمریکا برای منحرف کردن اذهان عمومی از بحرانهای کنونی آمریکا نظیر بیکاری، رکود اقتصادی و اوضاع اسفبار شیوع کرونا در ایالات متحده دست به چنین اقدامی زده باشند. این فرضیه نیز با توجه به کاهش محبوبیت ترامپ در ماههای اخیر و اثبات بیکفایتی دولت وی در مهار بحران کرونا و پیامدهای ناگوار آن میتواند مطرح باشد.
با این حال پنهانکاری و عدم اطلاعرسانی از سوی نهادهای مسوول در این حادثه انگشت اتهام را بیش از هر فرد و گروهی متوجه دولت و ارتش آمریکا میکند که با سکوت خود و ارائه نکردن اطلاعات شفاف، خود را در مظان اتهام قرار میدهند.
لاپوشانی پنتاگون
کری هوپر، نویسنده تارنمای فوربس ارزش این ناو جنگی را چند میلیارد دلار برشمرده است که قرار بود به دریای چین اعزام شود. کوپر همچنین در یادداشت خود در فوربس پرده از وقوع حوادث مشابه در ماههای اخیر برداشته که پنتاگون به جای رسیدگی به آنها، سعی در لاپوشانی آنها داشته است.
مطابق اسنادی که تارنمای دیفنسنیوز منتشر کرد، برای ارتقای ناوشکن آبی- خاکی بونهوم ریچارد که از یکشنبه گذشته در بندر سندیگو در حال سوختن است، دو سال زمان به منظور حضور در اقیانوس آرام و پشتیبانی و ادغام عملیاتی با اف۳۵بی، صرف شده بود. به این ترتیب نیروی دریایی آمریکا گزینه محدودی برای اعزام نسل بعدی جنگندهها به اقیانوس آرام خواهد داشت.
علاوه بر قیمت چند میلیارد دلاری خود این ناو، نیروی دریایی در سال ۲۰۱۸ قرارداد نوسازی آن را به ارزش ۲۱۹ میلیون دلار به جنرال دینامیکس شرکت ملی فولاد و کشتیسازی اعطا کرد که تا ۲۵۰ میلیون دلار امکان افزایش قرارداد وجود داشت.
بونهوم ریچارد یکی از چهار ناو آبی-خاکی بزرگ است که بهروزرسانیهای خود را دریافت کرده است. کارشناسان میگویند از دست دادن بونهوم ریچارد، چه به طور کامل یا به خاطر هزینه زیاد تعمیر آن، به طرز چشمگیری به برنامه نیروی دریایی برای تداوم اعزام اف۳۵بی به اقیانوس آرام، ضربه میزند. این موضوع به ویژه با توجه به راهبرد آمریکا در قبال چین و نادیده گرفتن مالکیت آن کشور بر منابع دریای جنوبی چین، توانایی آمریکا را به شدت کاهش میدهد.
مدل استقرار نیروی دریایی مبتنی بر حضور دائمی در مناطق حیاتی چون هند و اقیانوسیه و خاورمیانه است. برای تحقق این امر، نیروی دریایی به کشتیهای کافی احتیاج دارد تا بتواند از نیروهای پیشرو برای استقرار در این مناطق یکی برای آمادگی در وضعیت اضطراری، یکی در نگهداری و دیگری در تمرینهای پیش از استقرار حمایت کند.
به این ترتیب ایدهآل برای نیروی دریایی آمریکا آن است که حداقل چهار ناو داشته باشد، یکی از آنها همیشه در منطقه مستقر است و با اورهال کردن برخی از آنها میتواند به پنج کشتی پیشرو افزایش یابد.
برایان کلارک بازنشسته زیردریایی و کارشناس ارشد اندیشکده هادسن بر این باور است که مشکل بزرگ این است که اف۳۵ تنها جنگنده نسل پنجم نیروی دریایی است که به منطقه اعزام و مستقر میشود. بیشتر وقتها میخواهیم آنها به صف باشند. او اضافه کرد: تنها نیمی از کشتیهای تهاجمی آبی-خاکی قابلیت حمل اف۳۵بی را دارند و نیروی دریایی به دنبال آن است که اسکادرانهای محل فرود آنها را کاهش دهد. بنابراین از دست دادن بونهوم ریچارد بر توانایی نیروی دریایی برای فراهم کردن اف۳۵های مستقر در دریا بدون در نظر گرفتن کشورهای میزبان آنها، تاثیر دارد.
جری هندریکس کاپیتان بازنشسته نیروی دریایی و تحلیلگر گروه تلموس هم این مطلب را تایید کرد و گفت: آرایش نظامی نیروی دریایی در اقیانوس آرام با مشکل ایجاد شده برای بونهوم ریچارد از ترکیب خارج میشود. او اضافه کرد: فکر میکنم این تاثیر عظیمی داشته باشد. بونهوم ریچارد برای دو سال در حال ارتقا بوده است تا بتواند برای عملیاتهای اف۳۵ آماده شود. قرار بود برای هشت تا ۱۰ سال آینده به مرکز برنامه استقرار عملیاتی ما در اقیانوس آرام تبدیل شود.
هندریکس خاطرنشان کرد: قرار است کشتی تهاجمی آبی-خاکی تریپولی در ماه جاری به بهرهبرداری برسد اما یک سال و نیم تا دو سال دیگر برای آمادهسازی نیاز خواهد داشت و قرار بود در پایان امسال هم کار ارتقای بونهوم ریچارد به پایان برسد. او ادامه داد: این یک ضربه بزرگ در برنامه استقرار نیروی دریایی طی ۱۰ سال آینده است. بدیهی است که ما نمیتوانیم یک گره جادویی بزنیم و یکی دیگر را ایجاد کنیم.
اما آنچه مسلم است، این اتفاق حادثه بزرگی بر سر راه برنامه وزارت دفاع آمریکاست که اخیرا به این نتیجه رسیده بود که برای حمل جنگندههای اف۳۵ از ناوهای کوچکتری همچون بونهوم ریچارد استفاده کند. مارک اسپر وزیر دفاع ترامپ هم گفته بود میتوان تا ۲۰ فروند از این جنگندهها را با آنها حمل کرد.
از این رو به باور همه کارشناسان نظامی آمریکایی، حادثه ناو بونهوم ریچارد ضربه بزرگی به توانایی اعزام و استقرار جنگندههای اف۳۵ به ویژه در اقیانوس آرام بوده است و مشخص نیست با مشکلی که برای آن ایجاد شده است، نیروی دریایی از چه ظرفیت دیگری برای جایگزینی آن استفاده خواهد کرد اما هر چه باشد به این زودی ممکن نیست.
بدترین سناریو برای ارتش آمریکا
در حالی که ارتش آمریکا خود را برای بدترین سناریو یعنی انهدام کامل و غرق شدن ناو هواپیمابر «یواساس بونهام ریچارد» و پخش شدن گالنهای سوخت آن در بندر سندیگو که منجر به یک فاجعه زیستمحیطی بزرگ میشود، آماده کرده است، صدها ملوان در حال مبارزه برای نجات این ناو هستند.
گارد ساحلی آمریکا یک گروه پاکسازی نفت استخدام کرده تا اگر نفتی پخش شد، در حالت آمادهباش حاضر باشند. گارد ساحلی آمریکا همچنین تردد هوایی و دریایی در یک مایلی این ناو را متوقف کرده است. مقامات بهداشتی به مردم هشدار دادهاند تا در خانههای خود بمانند چرا که دود آکریدی حاصل از یکی از بدترین آتشسوزیهای ناوهای نیروی دریایی در سالهای اخیر در سراسر سندیگو پخش شده است.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژه
لینک کوتاه :