دولت تکمیل پروژه های نیمه تمام و آغاز پروژه های استراتژیک را در اولویت قرار دهد

 بهمن آرمان، اقتصاددان و معاون اسبق سازمان بورس و اوراق بهادار به  جهان صنعت نیوز   گفت: دولت در رابطه با چگونگی تامین منابع مالی موردنیاز خود که بخشی از آن مربوط به کسری بودجه ناشی از کاهش فروش نفت و عدم امکان گرفتن مالیات غیرمستقیم مربوط به حقوق گمرکی است، اقدام به انتشار اوراق بدهی و افزایش شدید قیمت سهام در بورس کرده و توانسته بخشی از منابع مالی موردنیازش را تامین کند. اما با توجه به رکود اقتصادی، تحریم ها و بالا رفتن شدید نرخ بیکاری، دولت بایستی تامین منابع مالی از طریق بازار سرمایه را به گونه ای انجام دهد که مردم بتوانند نتیجه های ملموس آن را احساس کنند.

وی افزود: به طور مثال کاهش شدید ساخت و ساز باعث شده تقاضای متراکمی برای مسکن ایجاد شود. در حالی که ما به طور سالانه نیازمند ساخت یک میلیون و دویست هزار واحد مسکونی هستیم اما پروانه های صادره توسط شهرداری های کشور چیزی بیشتر از چهارصد هزار دستگاه ساختمان جدید را در سال نشان نمی دهد. همین مساله باعث شده که دولت به دنبال راهکارهای غیرمنطقی و غیرعملی همچون مالیات بر خانه های خالی و امثال آن باشد که نشان می دهد دولت تنها به دنبال پاک کردن صورت مساله است و از طریق آن عرضه مسکن در ابعاد لازم انجام نخواهد شد.

آرمان تصریح کرد: ساخت مسکن، آن هم برای طبقه متوسط و قشرهای کم درآمد از طریق انبوه سازی، سبک سازی، صنعتی سازی، بلندمرتبه سازی و ارزان سازی به دلیل برخورداری از دانش ساخت و مواد اولیه موردنیاز به راحتی می تواند در کشور انجام گیرد.

به گفته وی، ایران همچنین نیازمند بیش از ۱۲ هزار کیلومتر آزادراه است و پروژه های راه آهن جدیدی باید در دستور کار قرار گیرد. دولت می تواند این پروژه ها را به مردم معرفی و از آنها تقاضای خرید اوراق بهادار قابل تبدیل به سهم کند که درنهایت برای دولتهای بعدی تعهدات مالی ایجاد نشود. در این شرایط دولت تنها می تواند تضمین کند تا زمانی که این پروژه های آزادراهی و یا مسکن هایی که ساخته می شوند به بهره برداری برسند و بتوانند سودی ایجادکنند تا سود علی الحساب این اوراق را تامین کند.

این اقتصاددان گفت: متاسفانه دولت در این مورد با مردم صادق نبوده و شاید هم نخواسته به طور مستقیم چنین کاری را انجام دهد، اما هنوز هم دیر نشده و پروژه هایی وجود دارند که جنبه استراتژیک دارند و دولت می تواند آنها را به سرانجام برساند. برای مثال ادامه آزادراه زنجان- تبریز به مرز بازرگان که می تواند میلیاردها دلار درآمد ارزی ناشی از ترانزیت کالا برای دولت ایجاد کند. همچنین تکمیل آزادراه بندر امام به بازرگان پروژه دیگری است که به این معناست کشورهای حاشیه خلیج فارس دیگر نیازی به رفتن به کانال سوئز و دریای مدیترانه و رساندن کالاهای صادراتی و وارداتی خودشان به بازارهای اروپایی نخواهند داشت. راه آهن استراتژیک چابهار- مشهد نیز طرح دیگری است که می تواند از طریق مردم تامین مالی شود.

وی ادامه داد: ایران همچنین زنجیره سدهای برق آبی دارد که می تواند حدود ۱۰ هزار مگاوات برق تقریبا رایگان بر روی سه رودخانه بزرگ ایران یعنی دز، کارون و کرخه ایجاد کنند که اینها نیاز ارزی چندانی ندارند و می توانند از طریق منابع مالی بورس تکمیل شوند. از سوی دیگر تعداد زیادی پروژه های نیمه تمام داریم که اگر به مردم عرضه شود، هم مردم می توانند در آنها سرمایه گذاری کنند و هم دولت می تواند به ایجاد اشتغال دست بزند و نرخ بیکاری را کاهش دهد و صنایع مختلفی که مرتبط با این گونه فعالیت ها هستند را فعال و در نهایت به رشد اقتصادی بالاتری دست پیدا کند.

این اقتصاددان به مساله عدم برخورد منطقی دولت با اقتصاد پرداخت و گفت: این موضوع را باید در ضعف دستگاه اداری دولت ببینیم. یعنی با گماردن افرادی که انگیزه و تخصص لازم را ندارند دولت خود را از قشر نخبه و فرهیخته در مراکز تصمیم گیری محروم کرده است. این قشر فرهیخته تمایلی ندارد که ایران ثروتمند را در شرایطی ببیند که گوشت قرمز از سفره میلیون ها ایرانی حذف شود.

معاون اسبق سازمان بورس و اوراق بهادار خاطرنشان کرد: اینها موضوعاتی است که بارها از سوی رهبری تاکید شده. بنابراین اگر دست به چنین کارهایی بزنیم حتی می توانیم در مذاکره با قدرتهای خارجی از موضع قدرت وارد شویم و به حقوق خود دست پیدا کنیم.