بودجه در مجلس، رییس در سفر
به گزارش جهان صنعت نیوز: دقت در کارنامه و برنامه روسای پیشین مجلس و مقایسه با کارنامه آقای قالیباف نشان می‌دهد این رییس آخری بیشترین ساز ناکوک با دولت مستقر را داشته است. در همین یک ماه تازه‌سپری‌شده اما رییس مجلس بدون وقفه به لایحه بودجه ارسال‌شده از سوی سازمان برنامه و بودجه شلیک کرده است. وی در همان روزهای نخست ارائه لایحه با سرسختی تمام از اینکه در لایحه اصلاح ساختاری انجام نشده است سخن گفت و جوری صحبت کرد که گویی تا چند روز دیگر لایحه را به دولت برمی‌گرداند و یا اینکه دولت را ناگزیر می‌کند لایحه را پس بگیرد. رفتار رییس مجلس الگویی بود برای اعضای مجلس قانونگذاری و آنها نیز با بلندترین صداها لایحه را غیرقابل قبول اعلام کرده و فشار فوق‌العاده‌ای به دولت آوردند تا لایحه را پس بگیرد.
ناگهان سازش
حسن روحانی که سابقه نیابت رییس مجلس را نیز در کارنامه خود دارد با آگاهی از اینکه برگرداندن کلیات لایحه بودجه در شرایط امروز ایران از سوی مجلس تنها به منفعت سیاسی او تمام خواهد شد و می‌تواند توپ را به زمین مجلس بیندازد در برابر فشارها ایستادگی کرد و با اصلاحاتی جزئی که البته در خواسته‌های ریاست مجلس و نیز اعضای مجلس نبود شرایط را برای بررسی در مجلس آماده کرد. در حالی که معمولا در همه سال‌های گذشته رییس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس مثل تاجگردون، رضا عبداللهی و دری‌نجف‌آبادی ریاست کمیسیون تلفیق را در اختیار داشتند به دلیل اینکه ریاست کمیسیون مجلس و نیز نایب اول این کمیسیون هیچ‌کدام تخصص، تحصیلات و تجربه بررسی لایحه بودجه را نداشتند نام الیاس نادران برای ریاست این کمیسیون بیرون آمد. این اتفاق در حالی رخ داد که ریاست مجلس به عنوان تنظیم‌کننده اصلی در چنین وضعیتی ساکت بود و هست. سازش و یا پذیرش لایحه با کمترین اصلاحات از سوی مجلس چرا اتفاق افتاد؟
بهره‌برداری تبلیغاتی
محمدباقر قالیباف که حالا لباس وزین ریاست مجلس قانونگذاری بر تن اوست چرا دیگر چیزی درباره بودجه نمی‌گوید. در این باره دو گونه داوری دیده می‌شود. منتقدان رییس مجلس که البته تنها به جناح سیاسی اصلاح‌طلبان منحصر نمی‌شود و برخی طیف‌های اصولگرایان نیز با درنگ و در پنهان با اصلاح‌طلبان همسازند می‌گویند وی بیشتر از اینکه بخواهد اصلاح ساختاری در بودجه انجام شود که کار بسیار سخت و دشواری است قصدش بهره‌برداری از ضعف‌های واقعی لایحه بود که توانست این هدف خود را با انتقادهای تند و تیز محقق کند و با تکرار این نکته که بودجه را به سود تهیدستان اصلاح می‌کنیم و بودجه باید مردمی باشد حرفش را زد. گروه دیگری اما باور دارند سازش با رییس دولت از سوی قالیباف یک امر ناگزیر بوده و او شاید پس از مشورت با یاران تراز نخست خود به این نتیجه رسیده که نمی‌تواند بیشتر از این روی بودجه متوقف شود و باید از این کار دست بردارد و اجازه دهد کار در روند شناخته شده بیفتد و نیز فعالیت‌ها ادامه یابد.
حالا دو گونه سفر و بی‌خیال بودجه
انتقادهای پرشور و پر از مردم‌خواهی و اینکه این لایحه دولت به معنای این است که دولت قصد دارد با دشمن سازش کند و مجلس زیر بار این لایحه نمی‌رود ناگهان جایش را به سکوت نسبی و رسیدگی به کارهای دیگر داد. محمدباقر قالیباف ترجیح داد به جای اینکه وقت بیشتری برای اصلاح ساختاری لایحه بودجه بگذارد و با همه نیروی خود بالای سر کمیسیون تلفیق باشد تا آنها را در بحث‌های کلان و سیاسی بودجه راهنمایی و کمک و تنگناها را برطرف کند به مسافرت استانی به مناطق محروم برود. او در این وضعیت که همه مدیران بهداشت و درمان می‌گویند تجمع‌های غیرضروری را باید به وقت مناسب دیگری انداخت به استان چهار محال و بختیاری رفته است. او در اوج رسیدگی به مهم‌ترین سند سیاسی و اقتصادی کشور که در حساس‌ترین موقعیت سیاست داخلی و خارجی باید سرنوشت کشور را برای یک سال تعیین کند به سفر استانی می‌رود که البته حق اوست و منع قانونی نیز ندارد.
رییس مجلس حق دارد برای دیدن واقعیت‌های استان‌ها هر زمان که می‌خواهد به مسافرت برود اما منتقدان وی می‌گویند کاش رییس مجلس به جای اینکه به مسائل یک استان که می‌توانست از سوی اعضای نمایندگان همان استان به او گزارش شود، روی بودجه متمرکز می‌شد. شاید گفته شود این روزها، روزهای تعطیلی مجلس است و چرا باید او را از اینکه به سفر می‌رود، نکوهش کرد. در مقابل اما منتقدان قالیباف می‌گویند اولا مجلس تعطیل‌بردار نیست آن هم در وضعیتی که اکثریت فعالان اقتصادی و علاقه‌مندان به اقتصاد سیاسی و نیز اقتصاددانان نگرانند که کمیسیون بودجه چه می‌کند.
کمترین کاری که می‌شد از رییس مجلس انتظار داشت این بود که خود یا رییس کمیسیون یا یک عضو ورزیده کمیسیون تلفیق را به مثابه سخنگو به مردم معرفی می‌کرد و مصوبه‌های کمیسیون را به اطلاع می‌رساندند و با انتشار منظم مصوبه‌ها راه را برای نقد آن از سوی جامعه فراهم می‌کردند. برخی می‌گویند این سکوت رییس مجلس درباره مصوبه‌های کمیسیون تلفیق به ویژه سکوت وی درباره مصوبه بااهمیت مرتبط با نرخ ارز از سوی رییس مجلس که بار معنایی و سیاسی قابل اعتنایی برای زدودن دلهره و ترس از افزایش قیمت دلار و نیز نرخ تورم را به دنبال دارد را نیز باید نوعی سفر دانست؛ سفر درباره نگفتن‌های مصوبه‌های کمیسیون.
رییس مجلس می‌توانست به جای اینکه به سفر برود، گروه‌های گوناگون اقتصاددانان را به مجلس فرا خوانده و ضعف‌های تکنیکی و سیاستگذاری و نیز ساختاری لایحه بودجه را از زبان آنها شنیده و به کمیسیون تلفیق ارائه کند. در خبرها و گزارش‌های مربوط به رییس مجلس از چنین نشست‌هایی اگر هم برگزار شده، اطلاعاتی به جامعه داده نشده یا نتایج آن اعلام نشده است. رییس مجلس نیک می‌داند دولت با دست خالی بودجه را بسته است و بخش اصلی درآمدهای لایحه بر اساس نظریه آشتی و رفع تحریم نوشته شده و کاش وی از اندیشمندان سیاسی و رهبران احزاب و جمعیت‌های سیاسی دعوت می‌کرد به صورت فشرده و دقیق به او یادآور شوند که روزگار چیست.
رییس مجلس به جای اینکه به سفر استانی برود که برایش شبهه درست می‌کند می‌توانست از گروه‌های مختلف فعالان اقتصادی مثل روسای اتاق‌های بازرگانی و روسای تشکل‌های بزرگ اقتصادی بخواهد با او نشست برگزار کنند و جمع‌بندی‌های آنها را می‌شنید و به کمیسیون ابلاغ می‌کرد. اگر لایحه بودجه از نظر رییس مجلس مهم‌ترین مقوله‌ای بود که باید بررسی شود، می‌توانست در این روزهای تعطیلی مجلس روسای سابق سازمان برنامه و بودجه مثل آقایان ستاری‌فر، برادران شرکا، فرهاد رهبر و دیگر اعضای ارشد سازمان برنامه‌ریزی را به مجلس بخواند و با آنها گفت‌وگو کند تا بودجه قرن به یک فرجام مناسب‌تر می‌رسید.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانسیاسیلینک کوتاه :