اگر از عملکرد ما راضی نیستید افراد بهتری انتخاب کنید
به گزارش جهان صنعت نیوز:منتقدان می‌گویند این انجمن صنفی، در مقابل انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران منفعل عمل کرده است، اعضای هیات مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران اما معتقدند انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران بیش از پنج هزار عضو داشته و سراسری بوده و قابل مقایسه با انجمن صنفی فعلی نیست. به هر روی خبرنگاران معتقدند به انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران نمی‌توانند اتکا کنند و برای مشکلات صنفی خود پشتوانه‌ای ندارند. مطبوعات کشور که زمانی سندیکایی قوی داشت و بعدها نیز انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران پیگیر مطالبات و حقوق خبرنگاران بود اکنون نمی‌تواند به اقدامات و وعده‌های انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران اعتماد کند.
آغاز فعالیت
۲۰ شهریور ماه سال ۹۵ بود که شماری از روزنامهنگاران ایرانی رسما از آغاز فعالیت هیات موسس این سازمان غیردولتی خبر دادند.
در اطلاعیه هیات موسس این انجمن آمده است که هدف از برپایی آن «ایجاد یک نهاد صنفی و حمایتی مستقل درحوزه مطبوعات و رسانه‌های استان تهران» است.
کمی پیشتر از آغاز به کار انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، خبرگزاری ایلنا از ارائه درخواست تشکیل این انجمن، به اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان تهران خبر داده بود؛ درخواستی که هیات موسس می‌گوید به ثبت رسیده است.اعضای «انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران» مردادماه ۹۵ نامه‌ای انتقادآمیز به رییس‌جمهوری ایران نوشته از وضعیت نامشخص این سازمان و کارشکنی در بازگشایی آن شکایت کرده بودند.
تلاش های اولیه
بدرالسادات مفیدی دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران و از اعضای هیات موسس انجمن روزنامهنگاران استان تهران به خبرگزاری ایلنا گفته بود «چیزی که الان شکل گرفته مختص استان تهران است و هیچ ربطی به انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران ندارد». خانم مفیدی در عین حال تاکید کرده بود «باتوجه به ضروری دانستن برخورداری صنف روزنامه‌نگار از یک تشکل صنفی فعال انجمن تازه تشکیل می‌شود.» در بیانیه هیات موسس آمده است که آنها برای حفظ «حقوق و منافع مشروع و قانونی و بهبود وضع اقتصادی روزنامهنگاران شاغل» در نشریات استان تهران، اقدام به فعالیت می‌کنند.
ادعاهای ربیعی درباره راه‌اندازی انجمن صنفی روزنامهنگاران
آنچه در این میان بحث‌برانگیز شده است، اقدامات علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی آن زمان برای تشکیل این انجمن صنفی است.
او محمدجعفر منتظری دادستان کل کشور را «مخالف» بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران دانسته بود. علی ربیعی با اعلام اینکه در این زمینه چهار مرتبه با دادستان کل کشور دیدار داشته که در این دیدارها او گفت اجازه بازگشایی این انجمن را نمی‌دهیم، افزود: نامه رسمی از سوی دادستان تهران ارسال شده که نمی‌توان آن انجمن صنفی را بازگشایی کرد. وی اشاره‌ای به زمان دیدارها و تاریخ نامه دادستان کل کشور نکرد. وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: پس از این مخالفت وی راهکار دیگری مبنی بر تشکیل انجمن روزنامهنگاران استان‌ها در پیش گرفته و در حال حاضر این انجمن‌ها آماده ثبت و فعالیت هستند.
در آن زمان یک روزنامه‌نگار و مسوول بخش فارسی فدراسیون بین‌المللی روزنامهنگاران مقیم بلژیک در مورد علی ربیعی گفته بود: او در حالی در مجلس از این کار به عنوان موفقیت خود سخن گفته که در واقعیت عملا این اتفاق نیفتاده و وزارت کار و مقامات منصوب ایشان تاکنون از ثبت قانونی انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران با وجود برگزاری مجمع عمومی و انجام انتخابات هیات مدیره و بازرسان در حضور بازرسان وزارتخانه تحت امر او، ممانعت کرده و در راه‌اندازی و فعالیت آن انواع سنگ‌اندازی‌ها را کرده‌اند. آقای مزروعی با اشاره به آنچه عدم صداقت و شفافیت وزیر کار و مجموعه تحت کنترل وی در خصوص نهادهای صنفی روزنامهنگاران می‌نامد، بیان کرده بود: متاسفانه تنها چیزی که از دولت آقای روحانی در خصوص روزنامهنگاران چه شخص رییس‌جمهور و چه وزرای وی مشاهده شده وعده‌های بزرگ است که هیچ‌کدام عملیاتی نشده است.
با این همه ربیعی پس از تشکیل انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران با اعضای منتخب هیات مدیره این انجمن دیدار کرده و قول همه‌گونه همکاری با انجمن تهران را در راستای رفع مشکلات جامعه روزنامه‌نگاری داد.
پرسش اینجاست که چرا وزیر کار آن زمان این همه تلاش یا حداقل ادعا کرده که قصد دارد انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران را راه‌اندازی کند.
سندیکای نویسندگان و خبرنگاران ایران
سندیکای نویسندگان و خبرنگاران ایران که در سال ۱۳۴۱ به عنوان مهم‌ترین نهاد صنفی روزنامهنگاران ایران تشکیل شد بعد از انقلاب ۱۳۵۷ به محاق رفت و درب‌های انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران که فراگیرترین و مهم‌ترین انجمن صنفی روزنامهنگاران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ به شمار می‌رود هم بیش از هفت سال است که پلمب و به روی روزنامهنگاران بسته است.
اولین تشکل صنفی روزنامه‌نگاری در ایران در سال ۱۳۰۰ شمسی با نام انجمن مطبوعات ایران تشکیل شد. ۲۵ سال بعد یعنی در سال ۱۳۲۵ «انجمن روزنامهنگاران ایران» اعلام موجودیت کرد، مهم‌ترین تشکل صنفی روزنامهنگاران در ایران پیش از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷، سندیکای نویسندگان و خبرنگاران ایران بود که در سال ۱۳۴۱ تاسیس شد.
مسعود برزین اولین دبیر این سندیکا در توضیحی که سوم آبان ماه ۱۳۴۱ در روزنامه «نهیب آزادی» با عنوان «و بدین‌گونه سندیکای نویسندگان به وجود آمد» منتشر کرده بود توضیح داد: خدا شاهد است که این سندیکا باید تشکیل شود باید آینده نویسندگان و قلم زن‌های واقعی مطبوعات روشن شود. باید اینها هم به زندگی خود امیدوار باشند نه آنکه اگر امروز فلان کس از قیافه فلان خبرنگار خوشش نیامد او را در فلاخن اخراج گذارد و به کوه قاف پرتاب کند. تعاونی مسکن و صندوق بیکاری و بیمه روزنامهنگاران و تشکیل نوعی نظام مطبوعاتی و ساماندهی اعتصاب گسترده شصت و دو روزه مطبوعات از ۱۴ آبان تا ۱۶ دی ماه ۱۳۵۷ از مهم‌ترین دستاوردها و کارکردهای سندیکا عنوان می‌شود.
سندیکای نویسندگان و خبرنگاران ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۸ با برگزاری مجمع عمومی، هیات مدیره جدید انتخاب کرد، اما عملا امکان ادامه فعالیت نیافت و پیگیری‌های هیات مدیره سندیکا و دیدار آنها با سیدمحمد خاتمی وزیر ارشاد وقت در سال ۱۳۶۷ هم راه به جایی نبرد. سندیکا به محاق فراموشی رفت و در حالی که از همین سال «تعاونی مطبوعات کشور» برای صاحبان نشریات راه‌اندازی شد اما تا سال ۱۳۷۶ روزنامهنگاران ایران هیچ نهاد صنفی برای پیگیری امور خود نداشتند.
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران
دو ماه بعد از روی کار آمدن دولت اصلاحات، انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران به عنوان یک سندیکای سراسری و ملی کارگری در وزارت کار و امور اجتماعی ایران ثبت شد و رسما اعلام موجودیت کرد. در اساسنامه این انجمن آمده: در اجرای ماده ۱۳۱ قانون کار ایران و به منظور حفظ حقوق و منافع مشروع قانونی و بهبود وضع اقتصادی نویسندگان، خبرنگاران، عکاسان و گرافیست‌ها، طراحان، کاریکاتوریست‌ها، مترجمان و ویراستاران هیات‌های تحریریه و مطبوعات، انجمن صنفی روزنامهنگاران تشکیل می‌شود.
انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران در مهر سال ۱۳۷۶ تاسیس و در مرداد سال ۱۳۸۸ با حکم سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران پلمب شد. مقام‌های قضایی تاکنون اجازه ادامه مجدد فعالیت‌های این انجمن را نداده‌اند.
حسن روحانی نیز در سال ۹۲ و پس از پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران وعده داده بود شرایط را برای بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران فراهم می‌کند، اما این وعده او هنوز محقق نشده است.
با این وجود انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران سال ۹۵ در نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی خواستار بازگشایی این نهاد صنفی شد.
در نامه این انجمن آمده که در حال حاضر این انجمن در برابر اعضای خود متهم به انفعال محض شده و در توجیه علل و موجبات این انفعال عاجز مانده است.
این تشکل صنفی خطاب به حسن روحانی نوشت که نامه‌های متعدد این انجمن صنفی خطاب به شما و مقامات مسوول در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و دیگر مقامات ذی‌ربط، تاکنون بی‌پاسخ مانده است.
بیش از ۷۰۰ خبرنگار و روزنامه‌نگار نیز روز ۳۱ اردیبهشت ۹۵ در نامه‌ای به رییس‌جمهوری ایران، با یادآوری وعده او درباره بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران، خواستار تحقق این وعده و نیز رفع موانع ثبت انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران شده بودند.
این روزنامهنگاران همچنین با اشاره به تشکیل انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران نوشته بودند که «متاسفانه» اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی و وزارتخانه‌های مسوول «از اقدام به ثبت قانونی این تشکل» خودداری می‌کنند.
فدراسیون بین‌المللی روزنامهنگاران (آی‌اف‌جی) نیز در بیانیه‌ای از درخواست روزنامهنگاران ایرانی حمایت کرد و خواستار تحقق آن شد.
اعضا می‌توانند افراد بهتری را انتخاب کنند
انتقادهای بسیاری نسبت به فعالیت انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران وجود دارد اما رییس این انجمن معتقد است اگر اعضا از عملکرد اعضای هیات مدیره فعلی انجمن ناراضی هستند می‌توانند در انتخابات پیش‌رو افراد جدید و بهتری را برگزینند که عملکرد بهتری داشته باشند.
آدرس اشتباه عباس عبدی
رئیس انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران در تشریح وضعیت عملکرد انجمن می گوید: اگر اعضا از عملکرد ما راضی نیستند افراد بهتری را انتخاب کنند! عباس عبدی رییس انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران به «جهان‌صنعت» گفت: گزارش هیات مدیره و بازرسان در هر سال منتشر می‌شود. امسال هم این گزارش تا چند روز دیگر منتشر خواهد شد. اعضای انجمن می‌توانند آن را تایید و حمایت یا رد کنند و در انتخابات پیش‌رو افراد جدید و بهتری را برگزینند.
وضعیت معیشت روزنامهنگاران و انجمن صنفی
دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران انتقادهای وارد شده به این انجمن صنفی را وارد نمی‌داند و معتقد است این انجمن برای احقاق حقوق خبرنگاران تلاش کرده است و به وضعیت معیشت آنها رسیدگی کرده است.
شهریار شمس مستوفی به «جهان‌صنعت» گفت: انجمن صنفی روزنامهنگاران از فعالان مطبوعات تشکیل شده است. هر عضو انجمن به اندازه وظایف خود در این انجمن فعالیت می‌کند. او در رابطه با انتقاداتی که به انجمن صنفی روزنامهنگاران وارد است، بیان کرد: می‌گویند انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران تاکنون به روزنامهنگاران کمکی نکرده است، هر کس چنین انتقادی دارد موردی بیاید و بگوید چه کمکی از ما درخواست کرده که دریغ کرده‌ایم. شمس مستوفی در ادامه بیان کرد: هم به روزنامهنگاران کمک معیشتی داده‌ایم، هم وام ۱۰ میلیون تومانی و ۱۵ میلیون تومانی به آنها پرداخت کرده‌ایم و هم در مورد مسکن خبرنگاران اقدام کرده‌ایم. او در رابطه با اینکه گفته می‌شود انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران نسبت به انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران که سال ۸۸ تعلیق شده فعالیت چندانی نداشته است بیان کرد: برخی انتقادات به انجمن صنفی روزنامهنگاران تهران بیان می‌شود که از طرف اعضای این انجمن صنفی نیست. انجمن صنفی روزنامهنگاران ایران نیز همچنان در حالت تعلیق قرار دارد. این انجمن صنفی پنج هزار نفر عضو داشت اما انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران حدود ۳۷۰ نفر عضو دارد. امیدواریم که این انجمن صنفی سراسری شود.
شمس مستوفی گفت: در خیلی از موارد زمانی که خبرنگاران به خاطر بیکار شدن و یا اخراج به ما مراجعه کردند پیگیری کردیم، با مدیر خبرنگاران صحبت کردیم، دادگاه کار رفتیم و وکیل گرفتیم. البته مورد خاص بوده که فرد بعد از مراجعه به دادگاه و صدور حکم به ما مراجعه کرده و کاری از دستمان برنیامده است. برای هر یک از همکاران در حدی که در توانمان بوده مشاوره حقوقی ارائه دادیم. با تعدادی از روزنامهنگاران بعد از بیکار شدن تماس گرفتیم و گفتند که شکایتی ندارند. او در رابطه با طرح مسکن خبرنگاران بیان کرد: در مورد مسکن با وزیر راه صحبت کردیم و او دستور داد در منطقه پرند تعدادی از مسکن مهر را در اختیار خبرنگاران ثبت‌نام شده قرار دهند. حال باید مدارک همکاران بررسی شود و اگر شرایط ابتدایی را داشته باشند، با آنها قرارداد بسته می‌شود. همچنین دو مدل وام ۱۰ میلیون تومانی و ۱۵ میلیون تومانی نیز به خبرنگاران ارائه دادیم. خبرنگارانی که ثبت‌نام کردند وام را دریافت کردند. شمس مستوفی افزود: انجمن صنفی بدون همکاری اعضا معنایی ندارد. شرکت خصوصی یا روزنامه خصوصی نیست. اعضا هستند که کمک می‌کنند، پیشنهاد می‌دهند و کار را پیش می‌برند.
سخن آخر
روزنامهنگاران و خبرنگاران کشورمان خواهان در اختیار داشتن یک انجمن صنفی قوی هستند که عملکرد قابل قبولی داشته باشد و بتوانند به پشتوانه آن از حقوق خود دفاع کنند. روزنامهنگاران و خبرنگاران این روزها با مشکلات بسیاری مواجه هستند، عدم امنیت شغلی، مشکلات معیشتی و محدودیت‌هایی که هرروز برای رسانه‌ها ایجاد می‌شود فعالان این صنف را رسما در تنگنا قرار داده است. چنین صنفی با محدودیت‌ها و فشارهای فراوان نیاز به یک انجمن صنفی قوی و محکم دارد که اقدامات عملی شایسته‌ای انجام دهد.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانلینک کوتاه :