اشتغال و تولید، دو روی یک سکه
جهان صنعت نیوز| حذف سازمان برنامه‌وبودجه به راستی آغازگر نابودی بازوی اجرایی دولت بود. به واقع قدم به قدم از قله موفقیتی که در گذشته ترسیم شده بود دور می‌شویم و نداشتن برنامه‌های شفاف نه‌تنها پایه‌های اقتصادی کشور بلکه افراد سازنده این خشت‌های توسعه کشور نیز تضعیف می‌شوند.
بدیهی است فارغ‌التحصیلان دانشگاه و حتی مقطع متوسطه در اولین قدم بعد از رهایی از تحصیل به دنبال شغل مناسب هستند؛ شغلی درخور که امکان کسب درآمد کافی برای فرد ایجاد شود. نمی‌توان بخش قابل توجهی از جامعه را رها کرد و هیچ برنامه‌ای برای آینده آنها ترسیم نکرد. سرمایه انسانی و نیروی کار جامعه موضوعی است که بی‌توجهی نسبت به آن پایه‌های اصلی جامعه را دچار ضعف می‌کند. در حال حاضر با نرخ رشد ۵/۳ درصدی بدیهی است که افراد بیشتری باید جذب بازار کار شوند.
این مهم اما محقق نمی‌شود. دلیل عدم تحقق نیز روشن است؛ برنامهریزی در کشور مختل شده است. این اتفاق سال‌ها پیش در کشور حجمی از آسیب را متوجه کشور کرد که امروز جوانان جویای کار باید هزینه آن را پرداخت کنند. پرداخت این هزینه منجر به آن خواهد شد که قدرت خرید کاهش پیدا کند و در نتیجه چرخ‌های توسعه و صنعت به کندی حرکت کنند.
توسعه اشتغال در سایه افزایش تولید محقق خواهد شد اما زمانی که تولید کشور با رکود و سکون مواجه است چگونه می‌توان راهکار اجرایی و عملیاتی در این زمینه فراهم کرد. نمی‌توان انتظار داشت تولید با همه آسیب‌های اقتصادی کماکان به فعالیت خود ادامه دهد و هیچ نیازی به همکاری دولت نداشته باشد.
از همین‌رو انتظار می‌رود دولت به منظور بهبود عمومی شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور در نخستین گام تولیدکنندگان را مورد حمایت قرار دهد تا با افزایش تولید امکان جذب نیروی کار بیشتر برای آنها فراهم شود. روند آسیب‌های حوزه اشتغال اما محدود به شاغلان دائمی نیست، کارگران فصلی آسیب جدی و گسترده‌ای را متحمل شده‌اند. دولت باید برنامهریزی جدی در راستای حمایت از کارگران فصلی را اجرایی کند. این گروه بیش از دیگر افراد جامعه دچار آسیب می‌شوند.
همان‌گونه که اشاره شد اهمیت سازمان برنامه‌وبودجه انکارناپذیر است، در گذشته برنامه‌ریزی‌های پنج ساله سازمان برنامه‌وبودجه این امکان را فراهم می‌کرد که سرمایه‌گذاری و اشتغال بر اساس گام‌های از‌پیش‌تعیین‌شده پیشروی کند. این گام‌ها اما دیگر متوقف شده است و نمی‌توان انتظار داشت شرایط کنونی به ناگاه تغییر کند.
*کارشناس اقتصادی
یادداشتلینک کوتاه :