پتروشیمیها یک پای گرانی مواد شوینده
به گزارش جهان صنعت نیوز: این امر در حالی صورت گرفته که سال گذشته نیز به دلیل نوسانات نرخ ارز و گرانی مواد اولیه افزایش قیمت محصولات شوینده و بهداشتی صورت گرفته بود و اکنون نیز برخی گلایهها حاکی از این است که از ابتدای تیر ماه برخی از تولیدکنندگان بیش از ۲۵ درصد، قیمت محصولات خود را افزایش دادهاند. موضوعی که حجت الله فیروزی سخنگوی کمیسیون صنایع مجلس از آن انتقاد کرده و گفته است که با توجه به نیاز بیشتر مردم در شرایط کرونایی به مواد شوینده و بهداشتی، انتظار افزایش قیمتها را در این روزها نداشتیم.
بدون افزایش قیمت قادر به تولید نبودیم
هر چند که به واسطه شرایط اقتصادی و کاهش بیسابقه قدرت خرید مردم، هر نوع افزایش قیمتی فشار را روی مصرفکنندگان افزایش میدهد، اما بررسی وضعیت تولیدکنندگان نیز نشان میدهد به واسطه مشکلاتشان در تامین و قیمتگذاری مواد اولیه در صورت عدم افزایش قیمت محصولات، آنها قادر به ادامه تولید و فعالیت نیستند. در این رابطه بختیار علمبیگی رییس هیات مدیره انجمن صنایع شوینده، بهداشتی و آرایشی ایران در گفتوگو با «جهانصنعت» ضمن تکذیب گران شدن دوباره قیمتها در سال جاری میگوید: در سال ۱۴۰۰ افزایش قیمت محصولات شوینده و بهداشتی برای نخستینبار صورت گرفته و دلیل آن نیز به گران شدن قیمت مواد اولیه، به خصوص مواد پتروشیمی باز میگردد.
در واقع ما فکر میکردیم که با ثبات نرخ ارز، قیمت مواد اولیه نیز ثابت بماند که متاسفانه این اتفاق صورت نگرفت و قیمت مواد اولیه به صورت هفتگی و ماهانه باز هم افزایش یافت. در نتیجه چنین وضعیتی بود که امکان تولید و سودآوری برای تولیدکنندگان وجود ندارد و به همین دلیل از تیرماه قیمتها افزایش یافت.
علمبیگی با بیان اینکه افزایش ۲۵ درصدی قیمت مواد شوینده و بهداشتی مربوط به تمامی کالاها نیست، توضیح میدهد: پنج قلم کالا شامل مایع دستشویی، مایع ظرفشویی، مایع و پودر لباسشویی، خمیر دندان و محصولات دارای تریگر ۲۵ درصد و مابقی محصولات ۲۰ درصد به قیمتشان اضافه شده است.
تولیدکننده و مصرفکننده هر دو متضرر هستند
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که تولیدکنندگان خواستار افزایش بیشتر از ۲۵ درصد قیمت محصولات بودهاند، میافزاید: بله، همکاران تولیدکننده ما با توجه به وضعیت خاص موجود، تقاضای افزایش قیمت بیشتری داشتند؛ منتهی طبق صحبتهای صورت گرفته توافق شد که فعلا دامنه افزایش قیمتها ۲۰ و ۲۵ درصد باشد، به این امید که قیمت مواد اولیه طی هفتهها و ماههای آینده کاهش پیدا کند. البته لازم به ذکر است که در صورت افزایش بیش از حد قیمت مواد اولیه، ناچار خواهیم بود که دوباره در این خصوص تصمیمگیری کنیم.
علمبیگی همچنین در خصوص انتقادهای مطرح شده در خصوص افزایش قیمت مواد شوینده و بهداشتی آن هم در شرایط کرونا که مردم نیاز مبرمی به این محصولات دارند، میگوید: پتروشیمیها برای عرضه مواد اولیه همواره افزایش قیمت داشته و به راهکارهای پیشنهادی نیز تاکنون ترتیب اثر داده نشده است.
مشخصا در وهله اول گرانی محصولات تبعاتش متوجه مصرفکنندگان است و ما نیز راضی به این مساله نیستیم. از سوی دیگر با گران شدن قیمت محصولات و کاهش قدرت خرید مردم در مرحله بعدی تولیدکنندگان نیز تحت فشار قرار گرفته و متضرر خواهند شد.
لزوم تجدیدنظر در پایه نرخ پتروشیمیها
رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان شوینده، بهداشتی و آرایشی ایران سال گذشته هم در گفتوگو با «جهانصنعت» از نحوه قیمتگذاری و پایه نرخ پتروشیمیها انتقاد کرده و گفته بود: پتروشیمیها تقریبا هر هفته قیمت مواد اولیه را بین ۷۰۰ تا۱۵۰۰ تومان در بازار بورس افزایش میدهند و از آنجا که فرمول قیمتگذاری سابق با ارز ۴۲۰۰ تومانی جوابگو بوده و اکنون با دلار ۲۹ هزار تومانی امکانپذیر نیست، تامین، قیمتگذاری و تولید بر اساس قیمتهای روز مواد اولیه به روال گذشته امکانپذیر نخواهد بود. همچنین نحوه قیمتگذاری مواد اولیه از سوی پتروشیمیها بر این منوال است که آنها قیمت مواد اولیه را منهای پنج درصد قیمت فوب جهانی محاسبه میکنند و از طرفی، نرخ ارز روز را در قیمتگذاری دخیل میکنند.
وی اکنون معتقد است: در خصوص نحوه قیمتگذاری، راهکار و برنامهریزیهایی امکانپذیر که حتی قیمتها را کاهش میدهد؛ یعنی اگر در پایه نرخ پتروشیمیها تجدیدنظر صورت بگیرد، امکان کاهشیشدن قیمتها نیز وجود دارد.
پایه نرخ پتروشیمیها قرار بود بر مبنای ارز ۴۲۰۰ تومانی محاسبه شود؛ اما حالا که نرخ ارز تغییر کرده و ارز نیمایی نیز دستکمی با قیمت بازار آزاد ندارد، لازم است در این خصوص تجدیدنظرهای جدی صورت بگیرد. امروز پتروشیمیها با افتخار اعلام میکنند که برابر فروششان سود میکنند. در نتیجه اگر از افزایش مداوم قیمت محصولات و سود خود بکاهند، طبیعتا مواد اولیه ارزانتری به تولیدکنندگان رسیده و اگر هم قیمتها کاهش نیابد، حداقل در مسیر صعودی حرکت نخواهد کرد.
علمبیگی در ادامه میافزاید: نکته مهم این است که به موازات سود ۱۰۰ درصدی پتروشیمیها، واحدهای تولیدی ما حداکثر ۱۰ تا ۱۵ درصد سود میکنند. سوال این است که چرا باید پتروشیمیها باید ۱۰۰ درصد سود کنند، در حالی که میشود با اصلاح نرخ پایه مواد آنها، تولیدکنندگان و مصرفکنندگان از فشارهای کنونی خارج شوند؟
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهصنعت و معدنلینک کوتاه :