ایران برای انبوه‌سازی، زیرساخت لازم را ندارد
به گزارش جهان صنعت نیوز: بر اساس طرح «جهش تولید مسکن»، باید سالانه یک میلیون واحد مسکونی در کشور ساخته شود، عددی که تاکنون سابقه نداشته است. بسیاری از کارشناسان اعتقاد دارند، دولت سیزدهم برای تحقق این وعده کار بسیار دشواری پیش‌رو دارد چراکه شهرهای ایران برای انبوه سازی، زیر ساخت‌های لازم را ندارد. همچنین ممکن است به حاشیه نشینی و مهاجرت منجر شود.
کریم حسین زاده با اشاره به وعده ساخت چهار میلیون مسکن توسط دولت سیزدهم اظهار کرد: اجرای این وعده دولت، از نظر اقتصادی، زیرساخت‌ها و طراحی شهری و شهرسازی مشکل به نظر می‌رسد.
وی ادامه داد: در حال حاضر با وضعیتی که انبوه سازان و ساختمان سازان در کشور دارند، بنده به اجرای ساخت این تعداد مسکن خوش‌بین نیستم و گمان نمی‌کنم این وعده در زمان مشخص شده به نتیجه برسد.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز ادامه داد: ساخت مسکن و بهبود بازار و افزایش قدرت خرید مردم با شعارهای دولت‌مردان درست نخواهد شد، بلکه باید راهکارهایی طولانی مدت و اساسی برای بهبود این حوزه ارائه شود.
وی با بیان اینکه باید از تجارب کشورهایی که در حوزه ساخت مسکن‌های انبوه فعالیت داشتند، استفاده شود، گفت: کشورهایی مانند چین و روسیه که انبوه‌سازی مسکن را در حد معقول تجربه کرده‌اند، می‌توانند در اجرایی شدن این طرح به دولت کمک کنند.
بحران‌زایی ساخت مسکن؛ بدون فراهم کردن رفاه اجتماعی
حسین زاده درباره اینکه انبوه سازی مسکن می‌تواند به رونق‌بخشی و کاهش قیمت‌های این بازار کمک کنند یا خیر بیان کرد: وزارت راه و شهرسازی و مسئولان دولتی در این حوزه باید به این موضوع واقف باشند که ساخت مسکن بدون در نظر گرفتن نیازهای شهری، می‌تواند بحران زا باشد.
این کارشناس حوزه اقتصاد بیان کرد: اگر دولت اقدام به ساخت مسکن هم می‌کند نباید تنها در کلان شهرها باشد، بلکه در شهرهای کوچک یا متوسط نیز انجام شود.
وی با بیان اینکه تمایل مردم برای زندگی در کلان شهرها بیشتر از سایر شهرها است، گفت: در ایران شهر تهران سالانه ۲۵۰ هزار نفر مهاجر می‌پذیرد به این معنا که هر چهار سال یک بار یک کلان شهر روی تهران ساخته می‌شود.
حسین زاده ادامه داد: اگر ساخت و سازها در تهران یا کلان‌شهرها متمرکز شود، مشکل روی مشکل ایجاد خواهد شد.
وی با بیان اینکه انبوه سازی ممکن است به گسترش حاشیه نشینی منجر شود، اضافه کرد: در حال حاضر به عنوان مثال مشهد ۷۵۰ هزار نفر و تبریز حدود ۵۰۰ هزار نفر جمعیت حاشیه نشینی دارد.
حسین زاده ادامه داد: ساخت مسکن‌های مد نظر دولت اگر در حاشیه و مناطق خاصی از شهرها ساخته شود، باعث می‌شود خانه‌ها کوچک تر و تعداد افراد ساکن در آن نیز بیشتر شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه طراحی شهرهای ایران توانایی افزایش مسکن به یکباره را ندارند، گفت: به عنوان مثال ساخت مسکن مهر، تجربه مطلوبی در این حوزه نبوده است. اگر بازهم دولت بخواهد بدون برنامه و فراهم کردن زیرساخت‌های لازم اقدام به انبوه سازی کند، این طرح با موفقیت همراه نخواهد بود.
وی با تاکید بر اینکه اهداف و فرضیات در ابتدای آغاز هر طرحی مشخص نباشد، با شکست مواجه خواهد شد، گفت: چشم انداز ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال، روشن و مطلوب نیست چرا که با توجه به شرایط فعلی، زیرساخت‌های آن فراهم نیست.
بی‌هویتی شهرهای جدید در کشور
حسین زاده در پاسخ به این پرسش که آیا انبوه سازی منجر به مهاجرت و پیدایش شهرهای جدید می‌شود یا خیر بیان کرد: متاسفانه هیچ زمانی تعریف درستی از شهر جدید در ایران وجود نداشته است. به عنوان مثال شهر جدید سهند در نزدیکی تبریز یا پرند در نزدیکی تهران، نه تنها کمک کننده کلان شهرها نبوده بلکه به مشکلات شهری نیز اضافه کرده است.
این کارشناس حوزه شهرسازی اضافه کرد: شهرهای جدید، محلی برای سکونت و زندگی کسانی هستند که هیچ زمانی علاقه و تعلقی به شهر محل سکونت خود ندارند.
وی با بیان اینکه شهرهای جدید و پایدار در ایران و کشورهای اروپایی قابل مقایسه نیست، مطرح کرد: اگر حتی ده‌ها شهر جدید در کشور ایجاد شوند، تا زمانی که امکانات شهری ایجاد نشده هیچ فایده‌ای برای کشور به همراه نخواهد داشت.
حسین زاده با بیان اینکه بیشتر شهرهای کشور نامتعارف، ناسالم و ناپایدار هستند، گفت: این انبوه‌سازی بدون هدف، مشکلات این شهرها را بیشتر خواهد کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز با بیان اینکه در حال حاضر بیشتر شهرها در حال تبدیل شدن به کلان شهر هستند، خاطرنشان کرد: در کنار این کلان شهرها، شهرهای سنتی و شهرهای جدید نیز وجود دارند که متاسفانه هیچ تعریف، نقش و هویتی برای این شهرها در نظر گرفته نشده است.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانمسکنلینک کوتاه :