فرار از زندگی ماشینی با سفر به شامیلرزان
به گزارش جهان صنعت نیوز: خیلی از ما دوست داریم برای چند روز هم که شده قید زندگی ماشینی را زده و با یک کولهپشتی راهی سفری به قلب جنگل شویم. در کلبهای چوبی اقامت کرده و برای مدتی کوتاه هم که شده استرس و مشغلههای تمامنشدنیمان را کنار بگذاریم.اگر شما هم دل در گرو این رویای فانتزی دارید شاید بد نباشد که سری به روستای شامیلرزان تالش بزنید. روستایی در قلب جنگلهای هیرکانی شمال کشور که هنوز جاده منتهی به آن خاکی است و برای رسیدن به روستا باید یک مسیر خاکی ۲۰ کیلومتری را در میان جنگلهای سرسبز گیلان پیادهروی کنید. تجربهای ماندگار که خستگی را از روح میزداید و غبار مدرنیته را که بر قلبهای ماشینی شده ما نشسته میروبد.
تصویر کلی روستا
خانههای چوبی روستای شامیلرزان با معماری قدیمی و سقفهای شیروانی سفالیشان آدمی را به سفری در تاریخ معاصر شمال کشور میبرد. پنجرههای چوبی این خانهها رو به جنگل باز میشود و تراسهای مسقف با شیروانی فرصتی فراهم میکند تا در فضای باز نشسته و به زیباییهای جنگلهای سرسبز هیرکانی خیره شده و روح خود را بشویید.
هر گوشه این روستا سرشار از زندگی است. هر لحظه نگاه کردن به آن حکم نگریستن به یک موزه تاریخی را دارد. پیرزنی با لباس محلی چهارزانو جلوی خانه نشسته و در کوزهای بزرگ شیر را میزند. پیرمردی داسش را این دست و آن دست کرده و خود را برای شروع کار در مزرعه آماده میکند. کار اکثر مردان روستا دامداری و کشاورزی است.کشاورزان غالبا در مزارع برنج و یا باغهای اطراف روستا مرکبات کار میکنند.اگرچه روستای شامیلرزان برق دارد اما آب مصرفی روستا از چشمه تامین میشود و اینجا خبری از آب لولهکشی، گاز، تلفن، جاده آسفالته و خانه بهداشت نیست.
نبود این امکانات همچون دو روی یک سکه است که یک سویش آسودگی از امکاناتی است که انسان را از سادگی دور میکند و روی دیگرش سختی است که برای انجام کارهای روزانه باید کشید. اگر روحیه شاعرانهای داشته باشید و حاضر باشید کمی به خود سختی دهید روستای شامیلرزان جای خوبی برای سفر و گردشگری است.
اوج هنر معماری در بقعه چوبی
بقعه سلطان محمودشاه دینوری از عارفان قرن هشتم هجری قمری جاذبه تاریخی اصلی این روستا است. این بقعه با معماری چوبی و سنتیاش به خوبی با طبیعت جنگلی منطقه سنخیت دارد. محل دفن این عارف از دو بخش گنبد آجری با ملات ساروج، ایوان و نمازخانه چوبی تشکیل شده است. نکته جالب در خصوص گنبد اما آن است که برخلاف گنبدسازی رایج در ایران که گنبد بر روی یک چهاردیواری ساخته میشده، به صورت یک تکه بر روی زمین قرار دارد.
تاریخ ساخت گنبد به قرن هشتم و دوره ایلخانان میرسد و ساخت ایوان چوبی و نمازخانه آن هم دوران قاجار بازمیگردد. محلیها میگویند که در گذشته چوبی از جنس صندل که از هندوستان آمده در بقعه قرار داشته است اما برخی از افراد سودجو آن را دزدیدهاند. علت انتخاب این چوب خاص برای آرامگاه نیز خوشبو بودن و آرامشبخش بودن این چوب بوده است.
کندهکاریهای روی چوب و میلههای ستونها نشان از هنرمندی سازندگان این ساختمان چوبی دارد. سرستونهای چوبی بقعه شامیلرزان، در نهایت هنر و زیبایی هستند. قسمت پایینی سر ستونها دو حلقه دارد و از حلقههای آن، دومیله چوبی آویزان شده است.
برخی از ستونها هم با آویزهایی چوبی که شکل کوزه دارند تزئین شدهاند تا زائران بتوانند در حین زیارت آثار هنرمندان گیلان را هم ببینند.
معماری سنتی روستا و بقعه مربوط به کوهپایه غرب گیلان بوده و در میان بازدیدکنندگان از این منطقه زبانزد خاص و عام است. دکتر منوچهر ستوده ایرانشناس شناختهشده کشورمان با مشاهده این بقعه آن را در فهرست یکی از عجایب هفتگانه گیلان قرار داده است.
درختان شمشاد که در بین مردم تالش به عنوان درخت آیینی معروف است در اطراف بنای این زیارتگاه و روستا کاشته شده است. این روستا هر ساله پذیرای زائرانی است که برای زیارت بقعه سلطان محمودشاه به اینجا میآیند.علت نامگذاری بقعه و به تبع آن روستا به نام شامیلرزان هم این بوده که گاهی مردم لرزشهایی در چوبهای بنای آرامگاه میدیدند و به همین علت هم نام شامیلرزان بر آن نهادهاند.
جاذبههای روستا
یکی از جاذبههای روستای شامیلرزان امکان استحمام در وان چوبی و سنتی روستاست که گفته میشود آب گرم آن خواص درمانی دارد. روستاییان ابتدا آب چشمه را وارد وان چوبی که از یک تنه درخت تراشخورده ساختهشده میکنند. سپس سنگهای بزرگی را در منقل کنار وان داغ کرده و در آب سرد وان میاندازند. به این ترتیب آب سر چشمه در تنه درخت چوبی گرم شده و امکان استحمام فراهم میشود.
جدای از خواص درمانی که برای آب داغ این چشمه بیان میشود این شیوه استحمام با استقبال کودکان روستا نیز مواجه شده و از آن برای آب بازی استفاده میکنند.
بدون شک یکی دیگر از جاذبههای روستای شامیلرزان خود مردم این روستا هستند. فرهنگ مردم روستا تا حدود زیادی دست نخورده باقی مانده و مردم همچنان به زبان تالشی که اشتراکاتی با زبانهای باستانی پهلوی دارد سخن میگویند.
اگر قصد سفر به این روستا را دارید حتما در نظر داشته باشید که مردم این منطقه به باورهایشان اعتقاد راسخ دارند پس حتما به اعتقادات مذهبی و فرهنگی آنها در طول سفر احترام بگذارید. برای اجاره اتاق در روستا هم نگران نباشید چراکه برخی از ساکنان روستا بخشی از خانه خود را به گردشگران اجاره میدهند.
لینک کوتاه :