تربیت کودک، بحران جامعه امروز

جهان صنعت نیوز| شیداملکی: دوران کودکی همان دوران شیرین و جذابی است که شکوفه ها عطر زندگی را پخش می کنند و فقط یک طوفان پیش بینی نشده یا خشکسالی ناگهانی کافی است تا شکوفه ها ثمره ندهند و حاصل آن درخت خشک و بی باری باشد که زودهنگام به خزان نشسته است. این تفکری است که والدین دلواپس آن بر لوح ذهن خود و فرزندانشان تصویر کرده اند.

چندی پیش اما والدین و مربیان تنبیه کننده حکمرانی می کردند. کودک در شرایط رشد و نمو می کرد که امکان ادامه حیات و زندگی سلامت روح و جسم برای کودکان امروز در آن شرایط غیر ممکن یا دور از ذهن به نظر می رسید. تنبیه بدنی، گفتار و کلامی خشن و بی توجهی روحی و عاطفی به کودک.

امروز اما به اعتقاد روانشناسان سبک زندگی شاهد مرحله گذار هستیم. این موضوع قابل انکار نیست که در سطح قابل توجهی حاصل تنبیهات جدی و بی توجهی های سطحی والدین گاه افرادی هوشمند و اثر گذار در جامعه بودند و هیچ بحران جدی یا ضعف روحی در زندگی آنها پدید نیامده است اما ضعف روحی و عدم توانایی مبارزه با بحران های زندگی در کودکانی که به مانند شکوفه های لطیف با آنها برخورد شده است قابل انکار نیست.

رضا بافتی، روان شناس سبک زندگی در گفت و گو با جهان صنعت نیوز، ضمن تشریح شرایط دشوار کودکان در چند دهه گذشته و فرزند سالاری بی چارچوب در شرایط فعلی معتقد است: براساس مطالعات روان شناسی و نظریات اساتید تربیت کودک کودکانی که از سد حجم وسیعی ناهنجاری و خشونت عبور می کنند به طور قطع در بزرگ سالی با مشکلاتی جدی مواجه خواهند شد. این نکته قابل انکار نیست اما در ایران همان کودکان زندگی را ادامه داده و گاه تبدیل به افرادی شاخص شده اند. کودکانی که مدرسه را مکانی برای تنبیه و کتک خوردن تصور می کردند.

این کارشناس سبک زندگی با جذاب و دلنشین خواندن برخی اظهار نظر های روان شناسی افزود: در گذشته والدین احساس گناه نمی کردند و همین موضوع منجر به آن می شد که چنین احساسی را به فرزندان خود منتقل نکنند، حتی اگر بر اساس شیوه ای نامطلوب فرزندان را تحت لوای عشق و محبتی سرشار قرار نمی دادند. امروز اما والدین با استرسی غیر طبیعی فرزندان خود را به گونه ای تربیت می کنند که کودک ناخودآگاه احساس می کند اگر دچار بحران نشود مسیر را اشتباه طی کرده است.

در ادامه بافتی با یادی از پدر علم آموزش و پرورش کودک در جهان گفت: جالب است بدانید «ژان ژاک روسو» اگرچه علم تربیت کودک را توسعه داد و مقالات وکتاب هایی متعدد در این راستا تالیف کرد اما کودکان خود را به دست پرورشگاه سپرد و دلیل این کار خود راناتوانی در تربیت شایسته فرزندانش عنوان کرد. این رفتار روسو مهر تاییدی بر دشواری وصف ناپذیر تعلیم و تربیت است. موضوعی که متاسفانه مدعیان نادان و ناآگاه بسیاری در این حوزه وجود دارد.

رضا بافتی با انتقاد از شرایط نابسمان فرهنگی نسبت به آماده سازی زیرساخت های آموزش و پرورش تاکید کرد: سرمایه گذاری در آموزش و پرورش و آماده کردن کودکان برای زندگی سالم موضوعی فراموش شده است. متاسفانه شاهد آن هستیم که حتی بعد از تخصیص بودجه نیز هیچ توجهی به هزینه مناسب بودجه ها نمی شود. به راستی حتی تربیت یک انسان امری مهم و قابل توجه است.