سخت‌ترین روزها و دستاوردهای ما
محمد‌صادق جنان‌صفت *
حال ایران در سال ۱۴۰۰ نه‌تنها خوش نبود بلکه ناخوشی‌اش چندسویه و چندلایه شده و روان همه ایرانیان را پریشان و آشفته کرد. در این سال شگفت‌انگیز بدون چون و چرا، چرخ‌های کسب‌وکار شهروندان ایرانی، بنگاه‌ها و اقتصاد کلان سخت‌تر چرخید و کم‌شتابی و بیراهه‌روی را بار دیگر تجربه کرد. با این وضعیت انتظار اینکه رسانه‌های ایرانی و نیز رسانه‌نگاران به مثابه بازتاب‌دهنده واقعیت‌های این سرزمین ریال روز و روزگار خوشی داشته باشند انتظاری بیهوده بود و هست. رسانه‌های ایرانی در سال ۱۴۰۰ از زاویه‌ها و گوشه‌وکنارهای گوناگون زیر تیغ بودند و هستند. رسانه‌های ایرانی که باید بازتاب‌دهنده واقعیت‌های مهم‌ترین مساله کشور باشند در این سال با دیوارهایی از ننوشتن‌های گفته و ناگفته از سوی اداره‌کنندگان جامعه روبه‌رو شدند و تند‌وتیزی عرفی را نیز باید کنار می‌گذاشتند. مساله اصلی ایران در سال ۱۴۰۰ همانند سال‌های پیش، داستان و ماجرای پیچیده و گره‌خورده و پررمزوراز پرونده هسته‌ای بود. شوربختانه درایران بر اساس اراده مدیران و گردانندگان کشور در این‌باره با پراکندگی اطلاعات و نیز با بریده شدن سرو‌ته گزارش‌ها روبه‌رو بودیم. رسانه‌های ایران در این باره دست بازی برای دریافت و انتشار گزارش‌های پژوهشی و میدانی نداشتند و به همین دلیل شاید اقبال ایرانیان به رسانه‌های مکتوب و رسانه‌های دیجیتال که باید چارچوب عرف و قانون و دستورالعمل‌های گوناگون را رعایت می‌کردند کم و کمتر شده است. مساله بزرگ دیگر ایران نرخ رشد شتابان تورم و دلایل اصلی آن بود که به گران شدن کالاهای اساسی نیز رسیده و تهیدستان را در بدبختی معیشت فرو برد. رسانه‌های ایران این واقعیت را نیز به طور کامل واکاوی نکردند زیرا باید در ریشه‌یابی این موضوع به نکاتی می‌پرداختند که نمی‌شد و دیوار کشیده شده است.
رسانه‌های تهیدست
رسانه‌های ایرانی به ویژه رسانه‌های با کارنامه روشن در نقد قدرت از دوسو زیر فشار بوده و هستند. این رسانه‌ها که دل‌آرامی در روزگار ناآرامی زندگی و کسب‌وکار ایرانیان را برنمی‌تابند از یک سو زیر فشار بودند که نباید هر خبر و تحلیلی را منتشر کرد و در بسیاری از هنگامه‌های خبری که می‌شد نقطه عطف و سکوی پرش رسانه‌ها از نظر اقبال بیشتر خوانندگان شود، مهر خاموشی و لب دوختن و قلم در غلاف کردن را ناچار قبول کردند. این رفتار سخت با رسانه‌های اصیل و رسانه‌هایی که قدرت را نقد کردند با دور شدن مخاطبان همراه شده است. از سوی دیگر رسانه‌های ایرانی همانند هر بنگاه دیگر اقتصادی با هزینه‌های سرسام‌آور روبه‌رو بوده و به دلیل نگهداری همین میزان خریدار وفادار نمی‌شد قیمت فروش را افزایش دهند. از سوی دیگر رکود اقتصادی و ناامیدی بنگاه‌ها از فروش با وجود تداوم رکود راه را برای هزینه‌های تبلیغاتی بخش خصوصی و دولتی باریک‌تر کرده و درآمدهای این بخش نیز کم و کمتر شده است. توزیع نامناسب همین میزان یارانه‌های باقیمانده دولتی نیز این بخش از درآمدها را کاهنده کرده و بر تهیدستی بیشتر رسانه‌های اصیل اضافه کرده است. رسانه‌هایی مثل «جهان‌صنعت» که نقد قدرت در بخش‌های گوناگون به ویژه نقد دولت و شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی را در دستور کار دارند و آن را وظیفه اصلی خود برگزیده‌اند از بخشش‌های دولت و شرکت‌های دولتی نیز محروم مانده‌اند.
راه روشن ما
روزنامه «جهان‌صنعت» از روز تولدش تا امروز بدون لکنت‌زبان و بدون ترس از نهادهای قدرت و البته با لحاظ کردن مساله امنیت ملی و نیز اتحاد ایران و دفاع از کیان سرزمین در ۱۴۰۰ نیز پیشتاز نقدهای کارشناسانه سیاست داخلی و سیاست خارجی و نیز منتقد سیاست‌های ناکارآمد اقتصادی دولت‌های حسن روحانی و سیدابراهیم رییسی بوده و هست. در سال ۱۴۰۰ روزنامه «جهان‌صنعت» با نقد سیاست خارجی تندروها و روشنگری درباره مقوله تحریم به مثابه آزاردهنده‌ترین و آسیب‌زننده‌ترین عنصر در زندگی ایرانی‌ها ده‌ها یادداشت و سرمقاله و نقد روز و گفت‌وگو با کارشناسان در این باره داشت و هرگز در راه روشنگری گامی عقب‌نشینی نکرد.
سیاستگذاری و خرد جمعی روزنامه «جهان‌صنعت» و درک دقیق از پیامدهای ادامه تحریم اقتصادی که بازدارنده پیشرفت ایران و نیز فروبرنده ایرانیان در باتلاق زندگی سخت بوده و هست بیشترین روشنگری را در این باره انجام داد. روزنامه «جهان‌صنعت» در سیاست داخلی نیز نقدهای جاندار و مهمی درباره پیامدهای افراطی‌گری در این زمینه تهیه و منتشر کرد و به خوانندگان و ناظران آگاه نشان داد سیاست داخلی کودکانه سیاستمداران ایرانی چه آسیب‌های بزرگی بر زندگی ایرانیان زده است. بررسی‌ها و واکاوی‌های پرشمار در گزارش‌های همکاران و نیز کارشناسان و سیاستمداران ایرانی در این باره بسیار روشنگر بوده است.
روزنامه «جهان‌صنعت» بدون چون و چرا در روشنگری و توصیف وضعیت موجود اقتصاد کلان کشور و نیز تحولات بازرگانی داخلی و خارجی و نیز سیاست‌های صنعتی کارآمد و ناکارآمد نقش و سهم قابل اعتنایی در اندازه و بضاعت خود داشته است. شفاف‌سازی و فریب نخوردن و نترسیدن از اینکه آن بنگاه و یا فلان وزارتخانه با روزنامه لج می‌شوند ویژگی اصلی روزنامه در سال۱۴۰۰ همانند همه سال‌های انتشار این روزنامه بود. بسیاری از روشنگری‌های روزنامه توانست راه را بر بیراهه‌سازان ببندد و به مدیرانی که هنوز دل در گرو کار ملی دارند جرات داد. نقدهای کارشناسانه و حمایت از سازوکار اقتصاد رقابتی با همه محدودیت‌هایی که دارد هرگز در روزنامه «جهان‌صنعت» کمرنگ نشده و حمایت از رشد فزاینده قدرت بخش خصوصی در دستور کار بوده است. روزنامه در صفحه انرژی نیز بیشترین گزارش‌های کارشناسانه را در نقد سیاست‌ها و روشنگری درباره سختی‌های فعالیت بنگاه‌های نفت و گاز داشته است.
روزنامه اقتصادی و صنعتی «جهان‌صنعت» در صفحه‌های خود که در حوزه امور اجتماعی و فرهنگی بود نیز نسبت به همتایان خود بیشترین روشنگری را در دستور کار داشت. گزارش‌های پرشمار از آسیب‌های اجتماعی در ایران و نیز روشنگری درباره دارو، درمان و نیز مسائل خانوادگی بیشترین بازتاب را داشته است.
به امید سالی بهتر
انسان به امید زنده است و اگر این عنصر را از زندگی آدمی حذف کنیم او تنها نفس می‌کشد و زنده است اما این امید است که به زندگی جان می‌دهد و با ترسیم چشم‌انداز روشن آینده‌ای دوست‌داشتنی را ترسیم می‌کند. روزنامه «جهان‌صنعت» نیز از این قاعده مستثنی نیست و به امید روزهای بهتر در سال‌های پیش‌رو کار خود را دنبال می‌کند.
«جهان‌صنعت» به مثابه روزنامه‌ای که بی‌هراس تیغ نقد کارشناسانه و منصفانه در دست دارد امید دارد روزهای سخت ۱۴۰۰ در همه سوهای زندگی ایرانیان به روزهای خوش و شاد منتهی شود. روزنامه‌نگاران «جهان‌صنعت» امیدوارند ایرانیان بردبار و ایرانیان مداراجو روزهایی با زندگی عادی و آسان و بدون دغدغه و تشویش را تجربه کنند و از موهبت آزادی بیشتر لذت ببرند.
رییس شورای سیاستگذاری
اخبار برگزیدهیادداشت
لینک کوتاه :