مدللها رو سفید شدند
به گزارش جهان صنعت نیوز: واقعیت این است که دستورهای اکید برای خودکفایی در گندم در چهار دهه اخیر، سازمان زراعت در ایران را از تعادل خارج کرد. افزایش قیمت نسبی خرید گندم نسبت به جو، ذرت و سویا راه را برای کاهش تولید نهادههای دامی تنگ کرد. بنا بر آنچه در همه دنیا عرف است، گروهی از شهروندان یا دولت باید نهادههای دامی وارد کنند. در میان واردکنندگان افرادی پیدا میشوند که مهارت دارند، لابیگر قانونی ورزیدهای هستند، منابع مالی کافی دارند و در خارج از کشور اعتبار دارند و میتوانند به طور نسیه و تعهد پرداخت آتی، نهاده دامی وارد کنند. این افراد مثل هر جای دیگر دنیا سهم بیشتری از بازار یک محصول وارداتی یا تولیدی را در اختیار میگیرند. دولتها هنگامی که نیاز فوری دارند از اعتبار این بازرگانان استفاده میکنند. این داستان یکبار در دولت اول حسن روحانی رخ داد و خانواده «مدلل» توانستند نهادههای دامی مورد نیاز را وارد کرده و بحران صنعت مرغداری را مهار کنند. اما منتقدان دولت روحانی با نوشتن صدها گزارش، مقاله، یادداشت و سخنرانی از فساد بزرگ گفتند و ماجرا را وارد فاز امنیتی- قضایی کردند. به طور مثال آقای احمد توکلی پرچمدار شد و در چندین فقره نامهنویسی خواستار رسیدگی به رانت ارزی شد. با این همه نهادههای دامی وارد شدند و بحران فروکش کرد. حالا اما در دولت آقای رییسی یک شرکت بدون کارنامه و بدون سابقه با یک نهاد دولتی قرارداد میبندد که ۵/۱۳ میلیون تن نهاده دامی وارد کند.
این شرکت قبل از اینکه نهاده وارد کند اقدام به فروش میکند و ۱۱۰۰ میلیارد تومان از مشتریان میگیرد و بعد معلوم میشود که نهادهای وارد نشده است و پس از آن دولت این شرکت را به نهاد زیرمجموعه وزارت جهاد کشاورزی پیوند میدهد و… مقایسه کاری که مدلل کرد با کاری که مدیران ناشناخته شرکت آریوتجارت کرده نشان میدهد که خانواده مدلل دستکم نهاده را وارد کردهاند و اگر ارز رانتی هم گرفتهاند کاری انجام دادهاند و دولت را هم درگیر نکردهاند. اما این شرکت که هنوز نام صاحب آن معلوم نیست یا اعلام نشده است و دلیل اینکه نامش اعلام نمیشود چیست و تازه کالایی وارد نکرده و میخواسته احتمالا ریالهای اخذشده را تبدیل به دلار کند و… حالا آقای توکلی کجاست؟ چرا این اتفاق در حال فراموش شدن است. آیا اگر این اتفاق در دولتی غیر از دولت رییسی رخ میداد باز هم رسانههای افراطی سکوت میکردند.
لینک کوتاه :