از شعار تا انحراف منابع
به گزارش جهان صنعت نیوز: وی همچنین به تازگی و همزمان با روز ملی صنعت و معدن اعلام کرد: در سال ۱۴۰۰ راه‌اندازی مجدد ۲ هزار واحد صنعتی راکد در داخل و خارج شهرک‌ها و نواحی صنعتی در دستور کار سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران قرار گرفت که تا پایان سال گذشته، تعداد ۲ هزار و ۶۷ واحد صنعتی غیرفعال به چرخه تولید بازگشت که اشتغالی افزون بر ۳۹ هزار نفر را در پی داشت. همچنین احیای هزار و ۵۴۸ واحد با اشتغالزایی برای حدود ۲۸ هزار نفر، از جمله افتخارات دولت سیزدهم از ابتدای آغاز به کار در شهریور سال گذشته تاکنون بوده است. علاوه بر این سازمان در سال ۱۴۰۱ نیز احیای ۲ هزار واحد صنعتی غیرفعال دیگر در داخل و خارج شهرک‌ها و نواحی صنعتی را در دستور کار خود دارد.
این صحبت‌ها در خصوص احداث واحدهای صنعتی و نیز بازگرداندن واحدهای راکد و نیمه‌تعطیل به چرخه تولید در حالی توسط مسوولان وزارت صمت بارها مطرح شده که اکنون سال‌هاست موضوع احیای واحدهای راکد در دستور کار وزارت صمت قرار داشته و همه ساله در ابتدای هر سال اعلام می‌شود که هدفگذاری برای بازگرداندن ۱۵۰۰ تا ۲ هزار واحد راکد به چرخه تولید در دستور کار است و در پایان سال نیز گفته می‌شود این هدفگذاری محقق شده است. با این حال سوال این است که احیای ۲ هزار واحد راکد در سال چه تاثیری در رشد اقتصادی و صنعتی و اشتغالزایی داشته و چه زمانی قرار است تعداد واحدهای راکد و نیمه‌تعطیل تمام شود.
در واقع در شرایطی که طبق آمارها، سهم بخش صنعت و معدن در رشد اقتصادی سال گذشته تقریبا صفر برآورد شده است، به گفته معاون وزیر صمت ۱۲ هزار و ۶۷ و به گفته وزیر صمت ۱۳ هزار واحد راکد و نیمه‌تعطیل همچنان در کشور وجود دارند و برخی کارشناسان معتقدند هیچ تضمینی وجود ندارد که با صرف هزینه و منابع برای احیای این واحدها، دوباره آنها به واسطه مشکلات و موانع از چرخه تولید خارج نشوند.
نمی‌توان به بخش خصوص فرمان ایجاد داد
در همین رابطه، ابوالفضل روغنی‌گلپایگانی رییس سابق کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی ایران در گفت‌و‌گو با «جهان‌صنعت» درخصوص برنامه‌ریزی برای احداث هزار بنگاه صنعتی در سال‌جاری از سوی وزارت صمت، توضیح می‌دهد: ایراد و اشکالی که در وزارتخانه‌های ما از جمله وزارت صمت وجود دارد، این است که آنها خود را متولی همه چیز می‌دانند. ما در بسیاری از جلسات مشترک که با مسوولان و وزرا داشته‌ایم، این مساله را متذکر شده‌ایم که شما نقش بانک، محیط‌زیست، کارآفرین و غیره را بازی می‌کنید، در حالی که وظیفه و نقش اساسی شما ایجاد فرصت و تعیین یک نقشه راه کلی بر اساس استراتژی توسعه صنعتی است.
لازم به تاکید است که وزارت صمت نباید وارد اقدامات ایجادی شود. در طول سال‌های گذشته دو سازمان ایدرو و ایمیدرو در وزارت صمت بوده که نقش ایجادی داشته و در مواردی که بخش خصوص امکان سرمایه‌گذاری نداشته، این دو سازمان با توجه به وظیفه‌ای که دارند باید بلافاصله پس از سرمایه‌گذاری و راه‌اندازی صنعت مورد نظر، نقش تصدی‌گری را رها کرده و آن را به بخش خصوصی واگذار کنند. بنابراین نقش وزارت صمت یک نقش نظارتی و کنترلی بوده و به هیچ عنوان نقش ایجادی به خصوص در بنگاه‌های کوچک و متوسط برای این وزارتخانه متصور نیست. در نتیجه اساسا صحبت‌هایی که در راستای اقدامات ایجادی توسط برخی مسوولان این وزارتخانه صورت می‌گیرد با قوانین، اساسنامه و مسوولیت‌های وزارت صمت کاملا مغایر است. شما نمی‌توانید به بخش خصوص فرمان ایجاد دهید، بلکه باید کارآفرین و سرمایه‌گذاری وجود داشته باشد و بعد از آن است که وزارت صمت با اقدامات خدماتی مانند ارائه زمین، تامین زیرساخت و برق و غیره نقش تسهیل‌گری خود را ایفا کند. لذا معتقدم وزارت صمت نمی‌تواند واحد شمش آلومینیوم یا بسته‌بندی لوبیا ایجاد کرده و چنین صحبت‌هایی با قانون و وظایف اساسی وزارت صمت منطبق نیست.
ایفای نقش اشتباه از سوی وزارت صمت
روغنی‌گلپایگانی همچنین در خصوص احیای واحدهای راکد و اینکه همه ساله اعلام می‌شود ۱۵۰۰ تا ۲ هزار واحد راکد و نیمه‌تعطیل به چرخه تولید بازگردانده می‌شود، می‌گوید: سوال اصلی ما هم همین است که چرا واحدهایی که همه ساله اعلام می‌شود به چرخه تولید بازگردانده شده، تعدادشان تمامی ندارد؟ در همین راستاست که معتقدم مسوولان نقش و مسیر خود را در این رابطه اشتباه طی کرده‌اند. در جلسات مختلف بارها اعلام کرده‌ام که برای چنین واحدهایی باید یک کارشناسی اساسی صورت بگیرد. در اینجا میزان ۱۲ تا ۱۳ هزار واحد راکدی که اعلام می‌شود، محل شک و تردید جدی است.
در این رابطه معتقدم که احتمالا برخی از این واحدها بدون مطالعه، پژوهش و بررسی‌های لازم ایجاد شده‌اند که قطعا سرنوشت آنها نیز چیزی جزو شکست و تعطیلی نخواهد بود. حال سوال اینجاست که چرا باید انرژی، وقت و سرمایه برای کاری که ذاتا و اساسا بدون برنامه اجرا شده، صرف شود؟ در اینجا وزارت صمت به عنوان متولی بخش صنعت، می‌تواند از طریق ستاد تسهیل که یک جایگاه قانونی است و همچنین از طریق کمیته‌های مختلف یک نقش هدایتی، کنترلی و نظارتی ایفا کند، نه اینکه بخواهد نقش ایجادی داشته باشد. در واقع وزارت صمت به جای اینکه اعلام کند چند واحد راکد را احیا کرده یا قصد ایجاد چند بنگاه صنعتی را دارد باید با صراحت موانع موجود را احصا کرده یا اشتباهات صورت گرفته توسط سرمایه‌گذار را اعلام کند. قرار نیست هر کسی اشتباهی انجام دهد و تاوان آن را مردم پرداخت کنند. ما بارها شاهد بوده‌ایم با زور و فشار یک نماینده یا یک مسوول که زمین مجانی یا وام رانتی در اختیار داشته، واحدی بدون مطالعات کارشناسی تاسیس می‌شود و نام آن تولید گذاشته می‌شود. به این امر نمی‌شود گفت صنعت. صنعت باید حتما دارای یک بازار، نیروی متخصص و چارچوب‌های خاص خود به عنوان یک بنگاه صنعتی باشد.
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانصنعت و معدنلینک کوتاه :