تقویت بازده سرمایه‌گذاری
به گزارش جهان صنعت نیوز: کارشناسان بازار سرمایه از این مصوبه استقبال کرده و آن را گامی در جهت افزایش توان شرکت‌ها در توسعه فعالیت‌ها و رشد سودآوری ارزیابی کرده‌اند. امیرعلی امیرباقری کارشناس بازار سرمایه نیز در گفت‌و‌گو با «جهان‌صنعت» بر همین نکته تاکید کرده و اجرای این مصوبه را موجب بهره‌مندی بلندمدت سرمایه‌گذاران از بازده شرکت‌ها می‌داند.
آن‌طور که کارشناسان بازار تاکید کرده‌اند، اجرای ابلاغیه اخیر سازمان بورس و انتقال ۸۰ درصد از سود حاصل از فروش سهام پرتفوی شرکت‌های هلدینگ و مادر به حساب اندوخته و افزایش سرمایه از این محل، سبب می‌شود سود از شرکت‌ها خارج نشود که این امر آثار مثبتی را برای هلدینگ‌ها به همراه خواهد داشت. اگر چه پیش از این نیز برخی شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری در اساسنامه خود مشابه چنین بندی را قید کرده بودند و سود حاصل از رشد سهام را از شرکت خارج نمی‌کردند. علیرضا توکلی‌کاشی معاون توسعه کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران گفته است که تاثیر اجرای این مصوبه روی بازار سرمایه در بلندمدت نمایان خواهد شد. او تاکید کرده است که از منظر سهامداری نیز مشکلی برای سهامداران هلدینگ‌ها و شرکت‌های مادر ایجاد نخواهد شد، زیرا با انتقال این سود به حساب اندوخته و افزایش سرمایه از این محل، NAV شرکت‌ها تغییر نخواهد کرد و در نهایت سهامداران به جای دریافت سود تقسیمی، امکان دریافت سهام جایزه را خواهند داشت. گفته می‌شود الزام تازه سازمان بورس برای محدودیت توزیع سود، در راستای محافظت از ارزش بازار سهام شرکت‌های مادر و هلدینگ‌ها صورت گرفته که شرکت‌ها و سهامداران آنها از نتیجه آن در بلندمدت منتفع خواهند شد.
رشد واقعی شرکت‌ها
امیرعلی امیرباقری کارشناس بازار سرمایه در گفت‌و‌گو با «جهان‌صنعت» به مشکل دیرینه شرکت‌ها پس از تقسیم سود اشاره و اظهار می‌کند: «یکی از معضلات عمده‌ای که شرکت‌ها همواره از آن رنج می‌بردند و نسبت به آن شکایاتی را مطرح می‌کردند و حتی در برخی شرکت‌ها از این موضوع سوء‌استفاده‌هایی هم صورت می‌گرفت، بحث تقسیم سرمایه و خالی کردن دست شرکت بود به نحوی که نمی‌توانستند از آن سرمایه مجددا در چرخه عملیاتی خود استفاده کنند.» او می‌افزاید: «در این میان یکی از بحث‌هایی که در فضای مالی مطرح می‌شود مقایسه نرخ ROA (جایی که شرکت‌ها بتوانند ROA بالاتری از بازار کسب کنند، در میان‌مدت و بلندمدت باعث انتفاع سرمایه‌گذاران خواهد شد و به تبع آن، قیمت سهام شرکت هم بالاتر خواهد رفت. نکته اینجاست که باید سرمایه‌گذاران دید سرمایه‌گذاری داشته باشند تا اثر سرمایه‌گذاری مجدد را طی ادوار در پرتفوی خود ببینند.»
حفظ و گردش سرمایه در شرکت
امیرباقری عنوان می‌کند: «نکته دیگر اینکه باید تمامی شرکت‌های بازار سرمایه را به سمتی هدایت کرد که توزیع سود را تا حد امکان با احتیاط انجام دهند و منابع شرکت را تخلیه نکنند چرا که بسیاری از سهامداران در برخی از شرکت‌ها سهامداران وفاداری نیستند و سود توزیع‌شده مجددا در سهام همان شرکت سرمایه‌گذاری نمی‌شود. در این صورت شرکت باید برای تامین مالی خود از بانک یا منابع دیگر استقراض کند تا بتواند از طریق اهرم‌ها سود کسب کند! اما اگر بتواند از همین پولی که در شرکت باقی می‌ماند این استفاده را ببرد و سودآوری داشته باشد بهتر است. در واقع بهتر است شرکت به منابع داخلی متکی باشد تا اینکه از فضای خارج از شرکت استقراض کند.»
بهره‌مندی بلندمدت از رشد شرکت‌ها به جای دریافت سود
کارشناس بازار سرمایه در پاسخ به این سوال که آیا کاهش میزان توزیع سود، از جذابیت سهامداری می‌کاهد یا خیر، بیان می‌کند: «این تحلیل که در بازار شایع بود، تحلیلی مبتنی بر مالی- رفتاری بود و بر مبنای مالی- منطقی استوار نبود. نکته اینجاست که وقتی مطالعه گذشته‌نگر در بازار سهام ایران و حتی خارج از کشور داشته باشید مشاهده می‌کنید دست کم از لحاظ شرایط رشدی وقتی منابع در موضوع فعالیت شرکت یا فعالیت‌های دیگری که شرکت مجاز است به آنها ورود کند، باز سرمایه‌گذاری یا سرمایه‌گذاری مجدد می‌شود، ارزش شرکت به صورت مرکب افزایش پیدا خواهد کرد.» امیرباقری می‌افزاید: «افزایش ارزش شرکت و دارایی‌های آن طبعا منجر به افزایش سودآوری شرکت خواهد شد که نتیجه آن نیز افزایش قیمت سهام آن شرکت است. بنابراین به نفع سهامداران است که پول و سرمایه آنها در همان شرکت و در موضوع فعالیت آن، سرمایه‌گذاری مجدد شود.» او تاکید می‌کند: «با این حال یک تقسیم سود حداقلی هم برای سهامداران لازم است؛ چرا که اگر اکثریت افراد را به بازار سرمایه دعوت می‌کنیم و قرار است سرمایه‌های خود را در این بازار سرمایه‌گذاری کنند، طبیعتا باید هزینه‌های جاری زندگی آنها هم در این مسیر دیده شود که قرار است از چه منبعی تامین شود. بنابراین یک تقسیم سود حداقلی باید در بازار سرمایه لحاظ شود.» امیرباقری تصریح می‌کند: «اما از نظر تقسیم بالای سود اکثر کارشناسان معتقدند به ویژه در فضای تورمی، بهتر است که همین پول در فضای شرکت مجددا سرمایه‌گذاری شود؛ شرایطی که نرخ استقراض از فضای خارج از شرکت‌ها نظیر بازار بانکی و انتشار اوراق بالاست و هزینه- سرمایه بازار به نحوی است که باعث بالا رفتن WACC (میانگین موزون هزینه سرمایه) شرکت می‌شود. بنابراین سرمایه‌گذاران باید این اعتماد را داشته باشند که اگر این پول مجددا در فضای تحت تملک خودشان با دید سرمایه‌گذاری، سرمایه‌گذاری مجدد شود مطمئنا می‌توانند یک سودآوری اهرمی از این مجرا داشته باشند.»
نقش کمرنگ هلدینگ‌ها در فشار فروش بازار
پیمان حدادی مشاور رییس سازمان بورس در تشریح مزایای این مصوبه اظهار کرده است: «هلدینگ‌ها برای تامین مالی هزینه‌های جاری، مثل گذشته نمی‌توانند از محل فروش سهام اقدام کنند و بازار را به چالش بکشانند.» امیرباقری در این باره اظهار می‌کند: «ابتدا باید فلسفه تشکیل هلدینگ و تفاوت آن با شرکت سرمایه‌گذاری را مدنظر قرار دهیم. هلدینگ‌ها عمدتا نگاه کنترلی به زیرمجموعه‌های خود دارند. تا جایی که تجربه نشان داده است معمولا هلدینگ‌ها خیلی سهام بازی نمی‌کردند به این معنا که بخواهند از بازار نوسان‌گیری کنند. وقتی گزارش‌های یک ماهه هلدینگ‌های بزرگ را روی کدال مطالعه می‌کنید شاهد هستید که آنها نقش کمتری در قیاس با دیگر پارامترها در فشار فروش بازار داشته‌اند. چشم‌انداز مبهم سیاسی، نرخ تورم زمینه، نرخ تورم انتظاری و همزمان رکود حاکم بر شرکت‌ها به مراتب موثرتر است تا عرضه سهام هلدینگ‌ها. ما بارها دیده‌ایم وقتی حال بازار خوب باشد و نقدینگی به سمت بازار جریان داشته و از سمت دیگر خروج نقدینگی نداشته باشیم، هر عرضه‌ای نه تنها باعث کاهش قیمت سهام نمی‌شود بلکه به سرعت توسط بازار جذب می‌شود و عمق بازار را افزایش می‌دهد. در همین حال تعداد مشارکت‌کنندگان نیز افزایش می‌یابند.» او تاکید می‌کند: «معتقد نیستم فشار فروشی که در حال حاضر در بازار سرمایه وجود دارد و نبود روندهای صعودی قوی یا دست‌کم پیش‌نشانه‌های آن، به دلیل عرضه سهام هلدینگ‌ها باشد. به نظر من پارامترهای موثرتری وجود دارد که باید نگران آنها باشیم.»
گفتنی است مدیریت نظارت بر نهادهای مالی سازمان بورس اعلام کرده است که به استناد بند ۸، هفتصد‌و‌چهل‌و‌هفتمین صورتجلسه هیات‌مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار مورخ ۰۵/۰۸/۱۴۰۰ و با عنایت به موافقت ریاست سازمان در هامش نامه ۱۳۱/۱۹۳۹۷۱ مورخ
۱۲/۰۵/۱۴۰۱ این مدیریت، ماده ۵۸ اساسنامه شرکت‌های مادر/ هلدینگ (سهامی عام- سهامی خاص) به این شرح اصلاح می‌شود: «سود حاصل از فروش سهام موجود در سبد سهام شرکت در هر سال، تا میزانی که منجر به زیان انباشته نشود به حساب اندوخته سرمایه‌ای منتقل و پس از رسیدن به نصف سرمایه ثبت شده شرکت و اخذ مجوز از سازمان بورس بنا به پیشنهاد هیات‌مدیره و با تصمیم مجمع عمومی فوق‌العاده قابل تبدیل به سرمایه است. اندوخته سرمایه‌ای تا زمان ادامه فعالیت شرکت غیرقابل تقسیم بوده و صرفا برای حفظ روند سوددهی شرکت با پیشنهاد هیات‌مدیره و تصویب مجمع عمومی عادی، هرسال می‌توان حداکثر تا ۲۰ درصد از مبلغی که در همان سال به حساب اندوخته سرمایه‌ای منظور می‌شود، بین صاحبان سهام تقسیم کرد.»
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانبانک و بیمهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :