شیوه کار رسانه ملی در شرایط بحران

طیبه سیاووشی *

به رغم بودجه، امکانات و نیرویی که رسانه ملی در دست دارد، متاسفانه توفیقی در ایجاد فضای رسانه‌ای موفق در کشور نداشته است و به زعم کارشناسان این حوزه در جنگ رسانه‌ای که جنگ بدون خونریزی است موفق نبوده و حتی بازنده به شمار می‌رود.

این روزها عملکرد رسانه ملی بیشتر مورد توجه قرار گرفته و از آنجا که رسانه ابزاری موثر در همه دنیا برای طرح اعتراضات و مطالبات و از طرف دیگر استماع آن از سوی حاکمیت است، اهمیت آن دو چندان می‌شود. ولی چنین عملکردی از رسانه ملی در مقاطع بحرانی کشور دیده شده است؟ قطعا جواب کارشناسان، عامه مردم و هر فرد منصفی مثبت نیست. رسانه ملی در شیوه مدیریت شکست خورده و بازنده است و باید بازتعریفی از وظایف سازمانی خود داشته باشد که تاکنون چنین عزمی دیده نشده است.

مهم‌ترین اقدام رسانه طی ۵۰ روز بحرانی کشور دو نشست در شبکه خبر و یک برنامه شیوه در شبکه چهار بوده است. متاسفانه به موازات تحلیل رفتن سرمایه اجتماعی کشور، مرجعیت رسانه ملی نیز رو به کاهش گذاشته و در حال حاضر رسانه‌های خارج از کشور و رسانه ملی مورد اعتماد مردم نبوده و تمام اعتماد مردم به اخباری است که از منابع گوناگون در فضای مجازی به دست می‌آید. متاسفانه بسیاری از آنها هم راستی‌آزمایی نمی‌شوند. رسانه ملی هنوز به فضای عصر متفاوت رسانه ورود نکرده و مانند مقاطع گذشته به محض شروع بحران، برنامه‌ای را برای طرح خودانتقادی درونی به نمایش می‌گذارد که پس از مدتی هم کنار گذاشته می‌شود.

 برنامه‌ای از نوع «شیوه» با وجود کیفی بودن آن، همه اقشار جامعه را دربر نمی‌گیرد و نیازمند برنامه‌هایی برای طرح مطالبات نسل فضای مجازی (نوجوانان و جوانان) فارغ از نوع پوشش و طرز فکر هستیم. دادن فرصت به نسل معترض یک فرصت برای حاکمیت است و به معنای عقب‌نشینی نیست. شوربختانه رسانه ملی ما فرصت‌سوزی می‌کند و امید می‌رود که این بار برنامه‌هایی از نوع شیوه برای نسل جوان و نوجوان در شبکه سه بتواند قدمی در راه رساندن مطالبات مردم به گوش حاکمیت باشد.

از سوی دیگر مناسب است که به موازات گفته شدن انتقادات و پیشنهادات در همان معدود برنامه‌های ‌موجود، حاکمیت آن سخنان را بشنود و تنها به شنیدن اکتفا نکند؛ بلکه با عمل به این پیشنهادات، بتواند کورسوی امیدی در دل معترضان ایجاد کند که صدای آنها هم تاثیرگذار است. حس نادیده گرفته شدن و تبعیض، از خود تبعیض دردناک‌تر و تحقیرکننده‌تر است.

* نماینده پیشین مجلس