اینترنت طبقاتی قابلیت اجرا ندارد

به گزارش جهان صنعت نیوز: این استدلال درباره اینترنت طبقاتی که اینترنت تخصصی هم به آن گفته می‌شود، حرف امروز و این دولت نیست؛ پیش از این و در سال ۱۳۹۸ هم محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات دولت دوازدهم، گفته بود «نمی‌شود سطح دسترسی برای پزشک، برای استاد دانشگاه یا برای خبرنگار با یک کودک هشت، نه ساله برابر باشد.» جملاتی که البته توسط وزیر فعلی ارتباطات هم تکرار می‌شود: «هیچ‌جای دنیا این‌طور نیست اینترتی که در اختیار کودک قرار می‌دهند، در ‌اختیار استاد دانشگاه باشد. این‌ها نیازهایشان متفاوت است یک‌جور تخصصی‌کردن است که از کودک شروع کردیم.»

با همین استدلال، پیش از این اینترنتی با سطح دسترسی بیشتر در اختیار مشاغل خاص قرار گرفت و حدود سه ماه قبل هم اینترنت کودکان راه‌اندازی شد تا بدین‌ترتیب، افراد از گروه‌های مختلف شغلی و سنی اینترنت متفاوتی نسبت به عموم مردم داشته باشند. حالا با اضافه شدن یک گروه شغلی خاص به لیست کسانی که می‌توانند «اینترنت پرسرعت و پایدار با سطح دسترسی مناسب» داشته باشند، اضافه شده است: فریلنسرها. هرچند با اضافه شدن برخی گروه‌های شغلی به طرح اینترنت طبقاتی این اصطلاح هرچه بیشتر در حال جا افتادن است، اما کارشناسان می‌گویند این اصطلاح، دست کم در ادبیات حقوقی کشورهای مختلف جهان، جایی ندارد.

با اجرای اینترنت طبقاتی، ذات اینترنت را زیر سوال برده ایم

در همین راستا کیوان نقره کار کارشناس فناوری اطلاعات و ارتباطات به «جهان صنعت نیوز» گفت: اساس و ذات اینترنت دسترسی آزاد هر شخص به اطلاعات است. اگر ما بخواهیم به هر شکل و شاخصه ای محدودیت ایجاد کنیم، اصل و ذات اینترنت را زیر سوال برده ایم. اگرچه شاید با توجه به یک سری شرایط برای دانشگاه ها باید امکانات خاصی وجود داشته باشد که این عرف است ولی این را نمی توان به عموم جامعه تعمیم داد.

شرایط ها متفاوت است و قابل اندازه گیری نیست

وی در ادامه افزود: حالا اگر فرض را بر این بگذاریم که می خواهیم چنین کاری را انجام دهیم؛ آیا اساسا اجرای اینترنت طبقاتی شدنی است؟ اولا ما باید بینیم که ملاک جداسازی افراد چیست. آیا می خواهیم شاخصه های اقتصادی و یا شاخصه های شغلی، کاری و درآمدی را در نظر بگیریم؟ این را می دانیم که ما نمی توانیم تفکیکی را به شکل کامل داشته باشیم. ممکن است افرادی باشند که وجهه دانشگاهی دارند ولی از لحاظ اقتصادی ضعیف باشند. یعنی در یک بازه علمی در سطح بالا و در یک بازه ی اقتصادی پایین و ضعیف باشند. بنابراین شرایط ها متفاوت است و قابل اندازه گیری نیست.

مشاور سابق پروژه شبکه ملی اطلاعات در ادامه خاطرنشان کرد: همچنین به نظر می رسد که اجرای اینترنت طبقاتی نمی تواند یک موضوع همگانی و رایج باشد ولی از این بابت که می تواند فرصت هایی را به بخشی از جامعه بدهد، قابل تعریف است. به عنوان مثال به جامعه دانشگاهی و خبرنگاری اینترنت ارزان و مناسب تر ارائه شود. بنابراین اگر ما بخواهیم تمام جامعه را بر اساس المان های مختلف طبقه بندی کنیم، به نظر می رسد نه از لحاظ عرف جهانی و نه از لحاظ علمی و فنی با ساختار و تعریف اینترنت قابل مقایسه و اجرایی نیست. همچنین دوباره شاهد هزینه های کلان در این حوزه هستیم و در نهایت نارضایتی مردم را در پی خواهد داشت.