نظام مالیاتیِ ایران فاجعه است

به گزارش جهان صنعت نیوز، حسین راغفر، تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفتگو با «جهان صنعت نیوز» با اشاره به شلختگی فضای مالیات در کشور اظهار داشت: در همه دنیا درآمد‌های دولت‌ها عمدتاً از مالیات حاصل می‌شود. اما بحث بر سر این است که مالیات را از چه کسانی دریافت کنند که این در نظام مالیاتی مشخص نیست و فقط همه می‌دانند، مالیات زیاد شده است. در واقع مساًله کسری بودجه دولت که بحثی بسیار جدی است که دلیل کسری چیزی جز این نیست که دولت به بنگا‌های خصولتی حجم چشمگیری از یارانه از طریق سوخت یا نهاده‌های ارزان پرداخت می‌کند که رقمش خیلی قابل توجه است. آنهم در حالی که این بنگاه ها، بنگاه‌هایی بسیار سود دهی هستند و به همین دلیل یارانه دریافتی از دولت را باید بازپس بدهند. اما کسانی که در این بین منتفع هستند، نوعاً کسانی هستند که با نظام تصمیم گیری رابطه نزدیکی دارند و به همین دلیل کمتر به اصلاح ساختار یارانه می‌پردازند که این امر موجب می‌شود، مشکلات مالیاتی مانا بمانند.

تحلیلگر مسائل اقتصادی در ادامه گفت: موضوع مهم دیگر چیزی جز این نیست که دولت باید هزینه‌های جاری خود را کنترل کند. چون تورم وجود دارد و، چون دولت بزرگترین متقاضی بازار به حساب می‌آید، بنابراین با سیر صعودی تورم مخارجش زیاد می‌شود و برای مهار افزایش مخارج علی الاصول باید تمهیدات لازم را برای کنترل گرانی بیاندیشد. با این توضیح که مهمترین عامل پررنگ شدن تورم افزایش نرخ ارز است که این توسط خودِ دولت صورت می‌گیرد و در نتیجه باعث گرانی همه کالا می‌شود.

وی توضیح داد: لازم است، مالیات از ثروتمندان، از دارایی و از ارث گرفته شود. در واقع این‌ها مواردی مهمی هستند که الان به شدت درباره شان کوتاهی می‌شود و در نتیجه دولت به سهولت دست در جیب مردم، به خصوص طبقات زحمتکش کار، معلمین و پرستار‌ها می‌کند.

راغفر ادامه داد؛ نکته دیگر این است که بخش قابل توجهی به تولیدکنندگان بخش خصوصی فشار زیادی از قِبل مالیات وارد شده و در نتیجه چاره‌ای جز ترک صحنه پیدا نمی‌کنند. تاًکید دوباره می‌کنم، ما معافیت‌های مالیاتی خیلی گسترده‌ای داریم. یعنی با با بهانه‌های مختلف به بسیاری از بنگاه‌های دولتی یارانه پرداخت شده و به انواع مختلف معافیت مالیاتی داده می‌شود. در نتیجه فشار اصلی روی دوش کسبه و قشر کارگر و کارمند می‌افتد و باطبع نارضایتی عمومی اوج می‌گیرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا افزود: نکته قابل توجه دیگر این است که درآمد دولت از طریق مالیات تاًمین می‌شود. اما اینکه چه کسانی باید مالیات بپردازند، مهم است. همچنین مهم این است که مالیات از ثروت و ثروتمندان و از مصرف کالا‌های لوکس و البته از دارایی اخذ شود تا فشار کمی به مردم تحمیل شود.

او توضیح داد: دلیل کوتاهی و بی توجهی به مدیریت اصولی مالیات ریشه در «منفعت طلبی» دارد. کلیپی از یکی از نمایندگان مجلس عضو کمسیون اقتصادی دیدم که می‌گفت، زمانی که می‌خواستیم دریافت مالیات از خانه‌های خالی را به قانون تبدیل کنیم، یکی از همکاران مجلسی با گفتن اینکه «من ۴ خانه خالی دارم» با این طرح مخالفت کرد. یعنی وقتی قرار است کسانی که باید مالیات بدهند، درباره اخذ مالیات به تصمیم برسند، طبیعتاً این مشکل و معضل همچنان پابرجا خواهد ماند تا به یاد این ضرب المثل بیفتیم که «هیچ کاردی دسته خودش را نمی‌برد» در چنین شرایطی توقع چیزی جز این نیست که مجلس و … منافع ملی را در نظر بگیرند که متاًسفانه به دلیل رابطه ارگان‌های تصمیم گیری با حاکمیت عملاً حرکت صحیحی در این رابطه صورت نمی‌گیرد و از این به بعد هم نخواهد گرفت تا بتوان اینطور گفت؛ نظام نظام مالیاتی ایران فاجعه است.

راغفر در پایان گفت: حالا که بحران به طور جدی خودنمایی کرده و قشر‌های مردم به طور جدی گرفتاری را تجربه می‌کنند، انتظار می‌رود تجدیدنظری اساسی در نظام مالیاتی صورت بگیرد تا آن‌هایی که از وضعیت موجود منتفع شده اند، مالیات پرداخت کنند. با این حال باید اذعان داشت، به دلیل شیوه بسیار غلط مالیات در کشور شاهد گرانی روز به روز اقلام مصرفی هستیم تا فقر به قشر پایین و طبقه مولد تحمیل می‌شود و ناامیدی و نارضایتی روز به روز بیشتر و هزینه ساز‌تر شود.