بحران سکونتگاه‌های غیررسمی

جهان صنعت نیوز – سکونتگاه‌های غیررسمی، به دلیل مهاجرت بی‌رویه و سیاستگذاری ضعیف شهری، به یکی از چالش‌های جدی اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده‌اند. این مناطق با کمبود زیرساخت‌ها و خدمات اولیه مواجه بوده و محیطی مستعد آسیب‌های اجتماعی و زیست‌محیطی هستند. نبود فرصت‌های شغلی در مناطق روستایی، افزایش هزینه‌های زندگی در شهرها، و ضعف در نظارت و برنامه‌ریزی، از دلایل اصلی شکل‌گیری این سکونتگاه‌هاست. کارشناسان تاکید دارند که تنها با سیاست‌های جامع، ارتقای زیرساخت‌ها و حمایت از اقشار کم‌درآمد می‌توان از گسترش این بحران جلوگیری کرد.

بحران سکونتگاه‌های غیررسمی؛ ضعف سیاستگذاری و پیامدهای آن

گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی و وجود بیش از ۲.۷ میلیون بنای ناپایدار در کشور، نمایانگر ضعف سیاستگذاری شهری و برنامه‌ریزی برای مدیریت مهاجرت و توزیع جمعیت است. این معضل، علاوه بر کاهش کیفیت زندگی ساکنان، توان مدیریتی شهرها را تحت فشار قرار داده و به یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده است.

مهاجرت و نقش آن در حاشیه‌نشینی

یکی از عوامل اصلی گسترش سکونتگاه‌های غیررسمی، مهاجرت بی‌رویه از روستاها و شهرهای کوچک به کلانشهرهاست. نبود فرصت‌های شغلی و خدمات کافی در مبدا، بسیاری از افراد را به سمت ساخت‌وسازهای غیررسمی در حاشیه شهرها سوق داده است. این پدیده، با ضعف سیاستگذاری در حوزه مسکن و عدم اجرای طرح‌های حمایتی برای اقشار کم‌درآمد، تشدید شده و باعث دشواری در دسترسی این گروه‌ها به مسکن پایدار شده است.

پیامدهای حاشیه‌نشینی بر شهرها

مناطق حاشیه‌نشین با کمبود شدید خدمات اولیه نظیر آب آشامیدنی سالم، برق، گاز و زیرساخت‌های بهداشتی روبه‌رو هستند. این کمبودها، سلامت جسمی و روانی ساکنان را تهدید کرده و زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری و خشونت شده است. از سوی دیگر، ساخت‌وسازهای غیرمجاز بدون در نظر گرفتن استانداردهای زیست‌محیطی، منجر به تخریب محیط‌زیست و تغییر اکوسیستم شده است.

نقش مدیریت شهری در گسترش بحران

ضعف نظارت بر ساخت‌وسازهای غیرمجاز و عدم اجرای طرح‌های ساماندهی، بر شدت بحران افزوده است. مناطق حاشیه‌نشین به دلیل نبود زیرساخت‌های مناسب، به کانونی از آسیب‌های اجتماعی و مشکلات زیست‌محیطی تبدیل شده‌اند. در این میان، فساد و زمین‌خواری نیز به گسترش ساخت‌وسازهای غیرمجاز دامن زده است.

راهکارهای پیشنهادی برای حل بحران

برای رفع این بحران، اقدامات زیر ضروری است:
1- ایجاد فرصت‌های شغلی در مناطق روستایی و شهرهای کوچک: این اقدام می‌تواند مهاجرت به کلانشهرها را کاهش دهد.
2- تسهیل دسترسی به مسکن پایدار: ارائه تسهیلات مالی و زمین ارزان برای اقشار کم‌درآمد، بهبود دسترسی این گروه‌ها به مسکن را ممکن می‌کند.
3- توسعه زیرساخت‌ها در مناطق حاشیه‌نشین: تامین خدمات اولیه و بهسازی بافت‌های ناپایدار باید از اولویت‌های مدیریت شهری باشد.
4- تقویت نظارت و اجرای قوانین: جلوگیری از ساخت‌وسازهای غیرمجاز و مقابله با زمین‌خواری از ضروریات است.

اهمیت رویکردی جامع و بلندمدت

کارشناسان تاکید دارند که صرفا برخورد قانونی با ساخت‌وسازهای غیرمجاز کافی نیست. لازم است به عوامل ریشه‌ای این بحران، مانند مسائل اقتصادی و اجتماعی، پرداخته شود. تدوین سیاست‌های جامع شهری، توسعه زیرساخت‌ها، و حمایت از اقشار کم‌درآمد از جمله راهکارهای بلندمدت هستند که می‌توانند به کاهش فشار بر مناطق حاشیه‌نشین و بهبود کیفیت زندگی در این مناطق کمک کنند.

بازآفرینی شهری؛ راهبردی برای حل معضل

به گفته مسئولان بازآفرینی شهری، نوسازی و مقاوم‌سازی بافت‌های فرسوده و سکونتگاه‌های غیررسمی باید با مشارکت دولت، شهرداری و بخش خصوصی انجام شود. این اقدامات شامل ارائه مشوق‌های مالی، نظیر تخفیف در هزینه صدور پروانه و طرح‌های حمایتی در قالب نهضت ملی مسکن است.

اخبار برگزیدهمسکن