فرو رفتن در باتلاق سیاستگذاریهای غلط و مرگ تدریجی ایران در نیم قرن گذشته

آزادیهای فردی، به رسمیت شناختن تشکلهای مستقل، بهکارگیری افراد متخصص در سیاست در داخل و پرهیز از جنگ و تلاش برای اولویتبخشی به منافع ملی در سیاست خارجی میتواند اندکی از مشکلات اقتصادی را کاهش دهد.
هما میرزایی- جهان صنعت نیوز: محمد قلی یوسفی، عضو هیات علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفتوگو با جهان صنعت از لزوم تغییر رویکرد جدی مسئولین چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی میگوید. به عقیده وی تا زمانیکه آزادیهای اجتماعی ملت ایران به رسمیت شناخته نشده و ارتباطات بینالملل بهبود پیدا نکند، چشمانداز اقتصاد ایران روشن نخواهد بود. صحبتهای این استاد دانشگاه و کارشناس اقتصادی را در زیر میخوانید:
ایران؛ کشوری بزرگ و متمدن که به کشوری ضعیف و یاغی تبدیل شده است
در حقیقت کشور ما درگیر مسائلی شده است که ربطی به منافع ملی ما نداشته و جز زیان آوردهای ندارد. اینکه کشور در آستانه یک بحران جدی قرار گرفته است کاملا قابل انتظار بود. میتوان گفت کشور ما در نیم قرن گذشته دچار یک مرگ تدریجی شده و در حال حاضر نیاز به یک بازنگری جدی در تمامی عرصهها یک نیاز جدی است. ایران کشوری بزرگ، متمدن، صلحدوست و قانونمند بوده که همواره در عرصههای بینالمللی نقش مهمی ایفا میکرده، اما حالا به عنوان کشوری یاغی و بی قانون شناخته میشود. این موضوع جدا تاسفبار است.
چرا باید منتظر نامه ترامپ باشیم؟ چرا منافع ملی گزینه آخر مسئولان است؟
مسئولان باید به خود بیایند و بیش از این کشور را در باتلاق فقر و عقب افتادگی نگه ندارند. برای هر کشوری در جهان پرهیز از جنگ و حفظ منابع ملی یک اصل طبیعی است. نمایندگانی که از جانب ایران مذاکره میکنند باید بدانند که نماینده یک ملت بزرگ هستند، و نه نماینده یک گروه خاص. چه نیازی بود که ترامپ نامه بنویسد و ما را دعوت به مذاکره کند؟ ما باید خود برای پیشرفت کشورمان پیشقدم باشیم. اکنون زمانی است که سیاستمداران باید از گذشته درس گرفته و به خواست عمومی ملت مبنی بر کاهش فشارهای اقتصادی، پرهیز از جنگ و تعامل با دنیا توجه کنند. وزیر امور خارجه ما میگوید میخواهیم مشکلات سودان را حل کنیم. چرا باید منافع ملت ایران گزینه آخر باشد؟ اگر به آن حد از رفاه و توسعه رسیدیم که ابتدا منافع ملت را تامین کنیم، آنوقت رسیدگی به سایر کشورها ارزشمند خواهد بود. سیاستمداران باید تغییرات جدی در نوع نگاه خود بدهند و نام کشور ایران را بار دیگر به عنوان کشوری تاثیرگذار و قوی در مناسبات بینالمللی مطرح کنند.
رویکرد پزشکیان نسبت به پیش از انتخابات تغییر کرده است
آقای پزشکیان به عنوان نیرویی اصلاحگر بر سر کار آمد، اما الان راه دیگری در پیش گرفته است. سالها است که حقوق بازنشستگان، کارگران و دانشگاهیان توسط سیاستمداران نادیده گرفته شده و دولت آقای پزشکیان نیز ادامه دهنده این راه شده است. دانشگاهها در سالهای اخیر تبدیل به تیول سیاستمداران شده و شک نداشته باشید که آثار منفی چنین رویکردی در سالهای آینده خود را نشان خواهد داد.
سیاستمداران خود تبدیل به مشکل شدهاند
شرایط به نوعی شده است که تصمیمگیران، چه اصلاحطلب و چه اصولگرا خود تبدیل به دلیل اصلی مشکلات شدهاند. با این نظام تصمیمگیری و ضعفهایی که در قانون اساسی وجود دارد، چشمانداز روشنی پیش رو نیست. سیاستگذاران بیش از منافع ملی و رفاه مردم به جهتگیریهای سیاسی و کسب قدرت فکر میکنند. بنابراین شرایط، به نقطهای رسیدهایم که اکنون دیگر منافع ملی کشور تابع تصمیمات کشورهای دیگر شده است.
آزادیهای فردی و به رسمیت شناختن تشکلهای مستقل حلقه مفقوده نظام تصمیمگیری
اگر توافقی صورت نگیرد، بیش از پیش وارد شرایط بحرانی خواهیم شد. توافق نیز تنها بحرانها را به تعویق خواهد انداخت. مشکلات اقتصادی و اجتماعی ایران ریشهدار است و تا زمانیکه حقوق تک تک افراد جامعه محترم شمرده نشده و آزادیهای اجتماعی به رسمیت شناخته نشود، توافق میتواند تنها به عنوان یک مسکن عمل کند و بحرانها را به تعویق بیندازد. اصلاح قانون اساسی و به کارگیری افراد متخصص در جایگاه تصمیمگیری میتواند راه را برای بهبود شرایط اقتصادی هموارتر کند؛ وگرنه در سال آینده بحرانها عمیقتر شده و نارضایتیهای اجتماعی به دنبال خواهد داشت. نظام سیاسی کشور ما ایدئولوژی زده است، و آزادیهای فردی و تشکلهای مستقل را به رسمیت نمیشناسد. در این شرایط کشور آبستن مشکلات زیادی است و اگر بخواهیم واقعبینانه به شرایط نگاه کنیم، با ادامه شرایط فعلی هیچ بحرانی حل نخواهد شد.
افایتیاف خوب است، اما برای کدام تجارت خارجی؟
افایتیاف میگوید نظام نقل و انتقالات پولی و بانکی کشورها باید شفاف باشد. در صورتی که به این توافق بپیوندیم، در نقل و انتقالات پولی بینالمللی گشایش ایجاد خواهد شد، اما نکته اینجا است که تا وقتی که اصلاحات اساسی که نام برده شد صورت نگیرد، سرمایهگذاری و تولیدی نخواهد بود که بتواند شامل افایتیاف شود. در حال حاضر عمده صادرات کشور ما صادرات محصولات معدنی و خام است. باید تلاش کنیم این مواد خام به محصولات صنعتی تبدیل شده و سپس صادر شوند. تا زمانیکه نگاه مسئولان ما به جهان نگاهی خصومتآمیز بوده و کشورهای دیگر را دشمن ببینند، طبیعی است که امکان جذب سرمایهگذاری خارجی و تجارت آزاد وجود نخواهد داشت. بنابر این، افایتیاف نیز تاثیر آنچنانی بر شرایط اقتصادی نخواهد گذاشت.
اقتصاد کلانپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :