میراث میلیارد دلاری وارن بافت و یک پرسش بی پاسخ
وارن بافت در ۹۴ سالگی اعلام بازنشستگی کرد و امپراتوری ۶۰ ساله‌اش در برکشایر هاتاوی را به پایان رساند.
جهان صنعت نیوز، وارن بافت، اسطوره سرمایه‌گذاری و مدیرعامل افسانه‌ای برکشایر هاتاوی، در ۹۴ سالگی و پس از شش دهه مدیریت، از سمت خود کناره‌گیری کرد. بافت که برکشایر را از یک کارخانه پارچه‌بافی به غول چندوجهی بیمه، انرژی و سرمایه‌گذاری بدل کرد، با استراتژی ارزش‌محورش به بازدهی خارق‌العاده‌ای دست یافت.
جانشین او، گرگ ایبل، اکنون با انبوهی از وجه نقد و بازاری فاقد فرصت‌های ارزشمند، باید تصمیمات بزرگی برای آینده شرکت بگیرد. آیا ایبل راه بافت را ادامه خواهد داد یا به‌سمت رویکردهای تازه‌تری خواهد رفت؟
پایان امپراتوری ۶۰ ساله
شگفت‌زده کردن مردم در ۹۴ سالگی کار آسانی نیست—اما وارن بافت همچنان توان انجام این کار را دارد. در پایان نشست سالانه سهام‌داران شرکت برکشایر هاتاوی، بافت اعلام کرد که تا پایان سال از سمت مدیرعاملی این شرکت عظیم کناره‌گیری خواهد کرد—پایانی بر شش دهه مدیریت. اگرچه بافت مدتی بود که خود را برای این کناره‌گیری آماده می‌کرد، اما او گفت که بیشتر اعضای هیئت‌مدیره‌ی برکشایر را از قبل در جریان این تصمیم نگذاشته بود؛ حتی گرگ ایبل، که از مدت‌ها پیش به‌عنوان جانشین احتمالی او شناخته می‌شود، از این تصمیم بی‌خبر بود.
برکشایر هاتاوی در ابتدا یک شرکت تولید پارچه بود که بافت آن را در سال ۱۹۶۵ خرید. در سال‌های پس از آن، او این شرکت را به یک غول بیمه‌ای و مجموعه‌ای متنوع از کسب‌وکارها تبدیل کرد؛ از انرژی گرفته تا شکلات‌سازی. بافت از استراتژی سرمایه‌گذاری «ارزش‌محور» استفاده کرد—یعنی خرید سهام شرکت‌هایی که در مقایسه با ارزش ذاتی‌شان ارزان به‌نظر می‌رسیدند. بین سال ۱۹۶۵ تا پایان سال گذشته، ارزش بازار برکشایر بیش از ۵٬۵۰۰٬۰۰۰ درصد رشد کرد و بازده سالانه مرکب آن تقریباً به ۲۰ درصد رسید؛ در حالی‌که بازده کلی شاخص S&P 500 در این بازه، تنها ۳۹٬۰۰۰ درصد بود.
دشوار مثل جانشینی جپادشاه
امروز، ارزش بازار برکشایر به ۱.۱۶ تریلیون دلار رسیده است. با این حال، بافت وظیفه دشواری را برای جانشین خود باقی گذاشته است. گرگ ایبل، که ۲۵ سال در برکشایر فعالیت داشته، از سال ۲۰۱۸ مدیریت عملیات‌های غیر بیمه‌ای شرکت را بر عهده داشته—از جمله کسب‌وکارهای مربوط به انرژی، راه‌آهن و خرده‌فروشی. اما چالش او فقط پر کردن جای یک اسطوره سرمایه‌گذاری نیست؛ بلکه اجرای استراتژی سرمایه‌گذاری بافت نیز امروز بسیار دشوارتر شده است.
در یک سال گذشته، بافت به‌طور تهاجمی از بازار سهام خارج شده و بخش بزرگی از سهام خود در شرکت اپل را نیز فروخته است. اکنون، برای اولین بار در دو دهه اخیر، برکشایر بیش از آنکه در سهام شرکت‌های بورسی سرمایه‌گذاری کرده باشد، دارای وجه نقد است. تا پایان ماه مارس، شرکت ۳۴۸ میلیارد دلار وجه نقد و اوراق قرضه کوتاه‌مدت دولتی آمریکا در ترازنامه خود داشت—بیش از دو برابر رقمی که در پایان سال ۲۰۲۳ گزارش کرده بود.
دارایی‌های شرکت در اوراق خزانه‌داری، حدود ۵ درصد از کل بازار این اوراق را شامل می‌شود. اگر برکشایر یک کشور خارجی بود، دهمین دارنده بزرگ بدهی دولتی آمریکا محسوب می‌شد—حتی بیشتر از تایوان، سوئیس یا هند.
تاکنون، تصمیم بافت برای خروج از بازار سهام به نفع برکشایر تمام شده است. سهام شرکت در سال جاری ۲۰ درصد رشد داشته، در حالی که شاخص S&P 500 سه درصد کاهش یافته است. اکنون، بافت و ایبل باید تصمیم بگیرند که با این انباشت عظیم وجه نقد چه کنند. این قطعاً از بسیاری مشکلات بهتر است، اما نشان می‌دهد که فضای فعلی بازار برای سبک سرمایه‌گذاری بافت بسیار سخت‌تر شده است. با وجود نوسانات اخیر بازار، قیمت سهام‌ها همچنان نسبت به میانگین تاریخی‌شان بالا باقی مانده‌اند و بافت بارها گلایه کرده که «چیز زیادی برای خرید با قیمت منطقی وجود ندارد.»
استراتژی سرمایه گذاری تغییر می‌کند؟
یکی از گزینه‌های ایبل می‌تواند سرمایه‌گذاری جسورانه‌تر در خارج از کشور باشد. بافت در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری‌های موفقی در بازارهای خارجی انجام داده—از جمله سرمایه‌گذاری چند میلیارد دلاری در مجموعه‌ای از شرکت‌های بازرگانی ژاپنی مانند میتسوبیشی و سومیتومو. ایبل ممکن است به این نکته توجه کند که از میان شرکت‌هایی با ارزش بیش از ۵ میلیارد دلار و نسبت قیمت به سود کمتر از ۱۰ (که نشان‌دهنده‌ی ارزیابی پایین آن‌هاست)، حدود ۸۰ درصد ارزش بازارشان خارج از آمریکاست.
گزینه دیگر، فاصله‌گرفتن از استراتژی سرمایه‌گذاری ارزش‌محور و روی آوردن به سبک‌های دیگر برای یافتن فرصت‌های جدید است—هرچند این رویکرد فعلاً بعید به‌نظر می‌رسد. چنین تغییری می‌تواند فرهنگ درونی برکشایر را دگرگون کرده و خشم وفاداران بافت را برانگیزد.
از آنجاکه ایبل ۲۵ سال در این شرکت فعالیت داشته، بعید است به‌یک‌باره فرمان را بچرخاند.
اگر هیچ‌یک از این تغییرات انجام نشود، برکشایر باید تا زمان وقوع رکود یا اصلاح شدید بازار صبر کند تا فرصت‌های بزرگ برای استفاده از وجه نقدش پدید آید. بافت در این زمینه سابقه درخشانی دارد: او در سال ۱۹۹۰ در بحبوحه رکود اقتصادی، سهام بانک «ولز فارگو» را به‌شکل گسترده خرید؛ همچنین در دوران پس از بحران مالی جهانی ۲۰۰۸، در شرکت‌هایی مانند جانسون‌اند‌جانسون، کرافت فودز، و باز هم ولز فارگو سرمایه‌گذاری کرد. و این فهرست ادامه دارد.
اکنون، سهام‌داران برکشایر باید امیدوار باشند که گرگ ایبل نیز بینشی همچون بافت داشته باشد.
اکونومیست
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانلینک کوتاه :