کیهان ۲۶.۷ میلیارد ساله است؛ آیا مفهوم انرژی تاریک بی‌معنا می‌شود؟
استاد دانشگاه اتاوا با ارائه مدلی تازه ادعا می‌کند جهان بدون ماده تاریک و انرژی تاریک قابل توضیح است و سن واقعی کیهان بیش از دو برابر برآورد مرسوم است.
جهان صنعت نیوز، برای دهه‌ها تصویر پذیرفته‌شده از جهان این بوده که آنچه ما می‌بینیم تنها بخش کوچکی از واقعیت است؛ ترکیبی از ماده معمولی و دو جزء نادیدنی موسوم به ماده تاریک و انرژی تاریک که کتاب‌های درسی مأموریت‌های فضایی و تفسیر ما از آسمان بر اساس آن بنا شده‌اند. با این حال هیچ‌یک از این دو مؤلفه تاکنون به‌طور مستقیم مشاهده نشده‌اند.
به گزارش earth، اکنون راجندرا گوپتا استاد اخترفیزیک دانشگاه اتاوا در کانادا با ارائه مدلی تازه مدعی شده است که می‌توان جهان را بدون نیاز به ماده تاریک یا انرژی تاریک توضیح داد. او همچنین سن واقعی کیهان را نه ۱۳.۸ میلیارد سال، بلکه حدود ۲۶.۷ میلیارد سال عنوان می‌کند.
مدل جایگزین: ترکیب ثابت‌های هم‌متغیر و نور خسته
گوپتا نظریه‌ای ارائه کرده که دو مفهوم را با هم ترکیب می‌کند:
• ثابت‌های هم‌متغیر (CCC): ایده‌ای که می‌گوید ثابت‌های بنیادی طبیعت مانند سرعت نور یا قدرت نیرو‌ها ممکن است در طول زمان یا مکان تغییر کنند. چنین تغییری می‌تواند محاسبات مربوط به تکامل جهان را دگرگون کند.
• نور خسته (TL): دیدگاهی که توضیح دیگری برای پدیده انتقال به سرخ ارائه می‌دهد. به‌جای اینکه تنها ناشی از انبساط کیهان باشد، این نظریه می‌گوید فوتون‌ها در طی مسافت‌های بسیار طولانی بخشی از انرژی خود را از دست می‌دهند و به رنگ قرمز متمایل می‌شوند.
گوپتا تأکید می‌کند که این مدل (CCC+TL) می‌تواند داده‌های کیهان‌شناختی را بدون نیاز به ماده تاریک توضیح دهد. او می‌گوید: یافته‌های جدید تأیید می‌کند که بر اساس پژوهش قبلی ما درباره عمر ۲۶.۷ میلیارد ساله جهان، وجود ماده تاریک برای توضیح کیهان ضروری نیست.
چالش با نظریه‌های پذیرفته‌شده
از دهه ۱۹۳۰ میلادی ستاره‌شناسانی مانند فریتس زویکی با مشاهده حرکت غیرعادی خوشه‌های کهکشانی ایده ماده تاریک را مطرح کردند. بعد‌ها نیز سرعت چرخش بالای حاشیه کهکشان‌ها و پدیده خمیدگی نور (عدسی گرانشی) همگی به وجود جرمی نامرئی اشاره داشتند. در مدل استاندارد، ۲۷ درصد جهان را ماده تاریک و تنها کمتر از ۵ درصد آن را ماده معمولی تشکیل می‌دهد. باقی نیز به انرژی تاریک نسبت داده می‌شود که عامل شتاب‌گیری انبساط کیهان دانسته شده است.
اما گوپتا معتقد است اگر نیرو‌های بنیادی طبیعت در طول زمان ضعیف شوند، می‌توان شتاب کیهانی را بدون نیاز به انرژی تاریک توضیح داد. او همچنین استدلال می‌کند که در این صورت شواهد موجود برای ماده تاریک نیز بی‌نیاز از آن قابل توجیه خواهد بود.
آزمون‌پذیری نظریه
بخش اصلی پژوهش بر داده‌های انتقال به سرخ کهکشان‌ها و مقایسه توزیع آنها در دوران اولیه و کنونی جهان متمرکز است. گوپتا می‌گوید مدل او با این داده‌ها سازگار است. به باور او: برخلاف نظریه‌های مرسوم که شتاب انبساط جهان را به انرژی تاریک نسبت می‌دهند، یافته‌های ما نشان می‌دهد که این پدیده ناشی از تضعیف نیرو‌های طبیعت است.
با این حال هر مدل جدید باید پیش‌بینی‌های مشخصی ارائه دهد و با مشاهدات کلیدی همچون الگوی چرخش کهکشان‌ها، نقشه‌های عدسی گرانشی، تابش پس‌زمینه کیهانی و توزیع خوشه‌های کهکشانی مطابقت داشته باشد. اگر ثابت‌های طبیعت تغییر کنند، اثر آن باید در طیف‌های اتمی اجرام دوردست مانند اختروش‌ها قابل شناسایی باشد. همچنین اگر نور خسته واقعیت داشته باشد، این تغییر انرژی فوتون‌ها باید با دقت ابزار‌های نوین قابل اندازه‌گیری باشد.
پیامد‌های احتمالی
اگر نظریه گوپتا درست باشد، بسیاری از مفاهیم پایه‌ای کیهان‌شناسی بازنویسی خواهد شد:
• سن جهان بسیار بیشتر از برآورد کنونی خواهد بود.
• نیاز به مفاهیمی مانند ماده تاریک و انرژی تاریک از میان برداشته می‌شود.
• چارچوب زمانی شکل‌گیری کهکشان‌ها و تحلیل تابش پس‌زمینه کیهانی باید دوباره بررسی شود.
• برداشت ما از فاصله و زمان در کیهان بر اساس انتقال به سرخ دگرگون خواهد شد.
این ادعا‌ها بسیار بزرگ هستند و به گفته کارشناسان تنها با آزمون‌های دقیق و داده‌های مستقل می‌توان درستی یا نادرستی آنها را مشخص کرد.
نتایج این پژوهش در نشریه Astrophysical Journal منتشر شده است.
منبع: برنا
دانش و فناوریلینک کوتاه :