ایران-کامبوج ، فوتبال-اقتصاد

جهان صنعت نیوز: گلباران شدن کامبوجی ها در عین حالیکه قدرت این روزهای فوتبال ایران را نشان داد، مشخص هم کرد که عیار تیم ملی ایران، به هیچ وجه تیمی مثل کامبوجی ها نیست. این مهم است چرا که نشان می دهد بعضا نتیجه با واقعیت یکی نیست. همین تیمی که حریف گمنام خودش را ویران کرد، ۴۷ سال است که حسرت قهرمانی آسیا را دارد.

در مقام مقایسه، این وضعیت خیلی به نظام آماری شباهت دارد چرا که بعضا آمارهایی ارائه می شود که با واقعیت جور در نمی آید مانند کاهش ۱/۵ درصدی نرخ بیکاری در نیمه اول امسال: واقعی است ولی پذیرفتنی نیست.

در این مسابقه ایران خیلی زود و در دقیقه ۴ به گل رسید. این گل زودهنگام شیرازه تیم میهمان را از هم پاشید و سبب شد که تیم مقابل نتواند شوک آن را تحمل کند. درست شبیه نظام ارزی کشور که شوک ارز ۴۲۰۰ تومانی، سبب استفاده کاملا ناکارا از منابع ارزی شد و چه فِسادهایی که به نظام اقتصادی تحمیل کرد.

تیم کامبوج از کیوسکه هوندا، بازیکن نام آشنا و نامدار ژاپنی بهره می برد. اگر چه او فوتبال ایران را می شناخت ولی نتوانست از این شناخت استفاده کند چرا که بازیکنان او چنین قابلیتی را نداشتند. مثل اقتصاد ایران که تا وقتی ساختار آن نادرست است، حتی مشاوره گرفتن از خبره ترین افراد هم کارساز نیست.

کامبوجی ها در ابتدای نیمه دوم صاحب یک ضربه پنالتی شد، اما آنها این موقعیت را از دست دادند. استفاده از فرصت ها، یک اصل مهم و کاربردی نه تنها در فوتبال بلکه در همه امور است. امور اقتصادی هم از این موضوع جدا نیست. تفکیک و ترکیب چندین و چندباره یک وزارتخانه آنهم در حالی که آن وزارتخانه در هر حالت با ناکارایی به کار خود پایان می دهد، مصداق همین موضوع است. ایجاد یک ساختار، با فرض اصولی انجام شدن، یک پنالتی است که با تغییر دائم آن ساختار، فرصت پنالتی از بین می رود. دولت باید بیشتر از آنکه پنالتی خراب کند، پنالتی ها را گل کند. خلاصه اینکه این بازی با یک نتیجه خوب تمام شد ولی حکایت همچنان باقیست.

سجاد وجدانیان