ایران چه تسلیحاتی از روسیه و چین می‌خرد؟؛ از سوخو ۳۵ تا پدافندهای پیشرفته

جهان صنعت نیوز، یک کارشناس نظامی به مجله «نشنال» گفته است ایران در پی خرید جنگنده‌های نسل ۴.۵ و سامانه‌های پدافند هوایی پیشرفته از روسیه و چین است؛ اقدامی که پس از آسیب‌پذیری تهران در حملات اسرائیل در خرداد و تیر امسال برای بازآرایی توان دفاعی همراه شده است. این روند در حالی رخ می‌دهد که تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل مطابق مکانیزم اسنپ‌بک دوباره فعال شده و هرگونه انتقال تجهیزات نظامی به ایران را ممنوع می‌کند.

فهرست تسلیحات درخواستی تهران؛ از سوخو-۳۵ تا ارتقای دقت موشکی

بر اساس این گزارش، ایران مایل است جنگنده‌های پیشرفته سوخو-۳۵، سامانه‌های پدافند هوایی دوربرد S-400 و HQ-9 و همچنین فناوری افزایش دقت موشک‌های بالستیک را از روسیه و چین دریافت کند. جک واتلینگ، پژوهشگر ارشد مؤسسه RUSI، می‌گوید این تجهیزات همگی می‌توانند قابلیت‌های رزمی ایران را به‌طور چشمگیری تغییر دهند. او تأکید می‌کند که حملات ۱۲‌روزه اسرائیل در تابستان، ضعف پدافند هوایی و توان رزمی ایران را آشکار کرده و همین امر به فشار داخلی برای خرید تسلیحات پیشرفته دامن زده است.

به گفته واتلینگ، روسیه پس از سال‌ها درگیری در اوکراین اکنون سامانه‌های پدافند هوایی به‌مراتب کارآمدتری تولید می‌کند؛ سامانه‌هایی که در میدان واقعی جنگ آزمایش شده و قابلیت مقابله با موشک‌های آمریکایی ATACMS، GMLRS و موشک‌های ضد‌رادار HARM را بهبود داده‌اند. او پیش‌بینی می‌کند در صورت پایان جنگ اوکراین، صنایع تسلیحاتی روسیه با انباشت تولید مواجه شوند و برای جبران هزینه‌ها به صادرات تمایل بیشتری داشته باشند؛ فرصتی که ایران می‌تواند از آن بهره ببرد.

خرید احتمالی جنگنده‌های سوخو-۳۵؛ تهدیدی برای اسرائیل

در صورتی که تحریم‌ها مانع نشوند، اولویت ایران خرید جنگنده‌های سوخو-۳۵ است؛ جنگنده‌هایی با رادار پیشرفته و توان مدیریت چند هدف به‌طور هم‌زمان. این جنگنده‌ها در صورت تجهیز به موشک‌های دوربرد R-37M می‌توانند تهدیدی مهم برای هواپیماهای اسرائیلی از جمله تانکرهای سوخت‌رسانی باشند. واتلینگ می‌گوید پهپادهای اسرائیلی که توانستند بر فراز ایران پرواز کنند، به‌راحتی توسط سوخو-۳۵ها ساقط خواهند شد.

سامانه‌های پدافندی؛ از S-400 تا Buk-M3

در حوزه پدافندی، انتقال سامانه S-400 که قادر به رهگیری اهداف تا برد ۶۰۰ کیلومتر و سرعت ۱۷ هزار کیلومتر بر ساعت است می‌تواند یک جهش نسلی در توان دفاعی ایران ایجاد کند. این سامانه توان هدف قراردادن هواپیماهای اسرائیلی و حتی تانکرهای سوخت‌رسان را دارد. با این حال هزینه بسیار سنگین آن حدود یک میلیارد دلار برای هر آتشبار ممکن است ایران را به سمت گزینه مشابه چینی HQ-9 سوق دهد. سامانه‌های کوتاه‌بردتر و ارزان‌تر مانند Buk-M3 نیز که در جنگ اوکراین کارایی خود را نشان داده‌اند، می‌توانند توان دفاع لایه‌ای ایران را تقویت کنند.

پیامدهای تقویت توان موشکی ایران

بزرگ‌ترین نگرانی اسرائیل، توان موشکی بومی ایران است. تهران در حملات تابستان بیش از ۵۵۰ موشک بالستیک و ۱۰۰۰ پهپاد شاهد شلیک کرد؛ حملاتی که نشان داد ظرفیت حمله انبوه ایران همچنان قابل توجه است. واتلینگ معتقد است روسیه می‌تواند فناوری‌هایی را برای ارتقای دقت و قدرت نفوذ موشک‌های ایرانی از جمله موشک‌های خرمشهر و فتاح منتقل کند؛ فناوری‌هایی که می‌توانند توان عبور از سامانه‌های دفاعی مانند پاتریوت را افزایش دهند.

ایران پیش‌تر با انتقال فناوری پهپادهای شاهد-۱۳۶ به روسیه، زمینه‌ساز ساخت کارخانه‌ای در خاک روسیه شد که اکنون ماهانه پنج هزار پهپاد تولید می‌کند. واتلینگ هشدار می‌دهد که اگر روش‌های تولید، فناوری هدایت و تجربیات عملیاتی روسیه به ایران منتقل شود، کارایی پهپادهای ایرانی به‌طور محسوسی افزایش خواهد یافت.

اخبار برگزیدهسیاسی