پیام آیت الله ناظم زاده به رییس جمهور، درپیِ اعتراضات مردمی
وقتی مردم جانشان به لب میرسد و هیچ فریادرسی ندارند، به خیابان میآیند
بسمه تعالی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران، دکتر پزشکیان
باسلام و احترام
کم اعتنایی حاکمیت به مسئله رفاه و معیشت مردم، بیبرنامگی و سردرگمی اقتصادی و سیاسی و خارج نکردن کشور از حالت ” نه جنگ نه صلح “، تشدید تحریمهای کمرشکن، رکود اقتصادی بی سابقه و کاهش ارزش پول ملی، گرانیهای افسارگسیخته، عدم امنیت در کار و کسب و اقتصاد، سرانجام فریاد بحق مردم را درآورد و آنها را به خیابان کشید.
در این سالهای اخیر، همه دلسوزان کشور از روحانیون و سیاسیون و طبقات دیگر، با صراحت، این خطر انفجار را تذکر داده بودند، ولی گوش شنوایی نبوده و نیست تا اینکه متاسفانه، اعتراضات اقتصادی به سرعت، به شعار سیاسی کشیده شد، که حکایت از عمق فاجعه فاصله بسیاری از مردم با حکومت است.
اینجانب چند روز قبل طی نامهای توسط نماینده محترمتان در قم با صراحت خطر این فاجعه را برای شما یادآورشدم، و چون شاید به دستتان نرسیده باشد، اکنون از این فرصت استفاده میکنم و در این شرایط بسیار حساس و خطرناک به سه نکته ضروری اشاره میکنم:
۱ . جناب آقای دکتر پزشکیان، شما اگرچه اختیار چندانی در کشور ندارید، ولی از همین اندک اختیاری که دارید، با مشورت و کمکگرفتن از اقتصاددانان کاردان و هماهنگی با سران دیگر قوا، طرح و برنامهای تهیه کنید تا بتوانید قیمت ارز و اجناس مورد نیاز مردم را به مسیر معقول برگردانید تا رضایت نسبی مردم حاصل شود. برای این کار، حتما باید اختیارات قابل قبولی را از حاکمیت بگیرید تا بتوانید به التهابات جامعه و مردم پایان دهید.
۲ . اصل ۲۷ قانون اساسی به نحو بسیار واضح، حق تظاهرات بدون سلاح را به شرط آن که مخل به مبانی اسلام نباشد برای مردم، آزاد دانسته است، حضرتعالی هم در دورههایی که نماینده مجلس بودید همیشه فریاد میزدید که این اصل تحقق پیدا کند، اکنون که خودتان مسئول اجرای قانون اساسی شدهاید واقعا چه تلاشی برای پیاده شدن این اصل کردهاید؟
وقتی مردم جانشان به لب میرسد و هیچ فریادرسی ندارند، به خیابان میآیند و خواستههای خود را مطرح میکنند، اما گروهی حرفهای و مزدور، کار را به آشوب و تخریب اموال عمومی و خصوصی میکشانند، در این هنگام، مسئولان بلند مرتبه کشور دائما میگویند صف معترضان از آشوبگران جدا شود تا به خواستههای آنان رسیدگی شود.
سوال این است که: چگونه میتوان صف آشوبگر و معترض واقعی را از هم جدا کرد، جز با عمل کردن به اصل ۲۷ قانون اساسی. اگر دولت و حکومت، مجوز تظاهرات بدهد، خودش امنیت آن را به عهده میگیرد و مکان و زمان آن را هم مشخص میکند و از آشوب، جلوگیری میشود. اما متاسفانه طی ۴۷ سال که از انقلاب میگذرد این اصل مترقی، نادیده گرفته شده و هیچ روزنهای را برای معترضان باقی نگذاشتهاند.
۳ . از نیروهای انتظامی و امنیتی بخواهید، در درگیریها براعصاب خود مسلط باشند، و خدای نکرده دستشان به خون تظاهرکنندگان آلوده نشود که هم گناه نابخشودنی است و هم خشم بیشتر و شدیدتر مردم را بههمراه خواهد داشت.
تجربه زمان شاه نشان داد که خشونت نیروهای امنیتی و انتظامی و نظامی، آتش اعتراضات را شعلهورتر میکند. وشاید برای زمان طولانی همه چیز از کنترل خارج شود.
و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته
حوزه علمیه قم
سید اصغر ناظم زاده
دهم دیماه ۱۴۰۴
یادداشتلینک کوتاه :