تیشه خصوصی‌سازی بر ریشه کارخانه‌ها
به گزارش جهان صنعت نیوز: به گفته کارشناسان غیر از واگذاری‌های غیراصولی صورت گرفته که نتایج آن در اعتراضات روزافزون کارگران در واحدهایی مانند هفت‌تپه، هپکو، آذرآب و… نمایان است، در بنگاه‌هایی هم که به صورت واقعی واگذار شده، پس از واگذاری‌ها تازه مشکلات برای مالک جدید آغاز شده و نهادهای دولتی مختلف برای وصول مالیات، عوارض و مسائلی اینچنینی دیگر با صورتحساب‌هایی میلیاردی به سراغ این بنگاه می‌روند. به همین دلیل است که این کارشناسان تاکید می‌کنند شواهد بیانگر این موضوع است که دولت به بخش خصوصی واقعی در این زمینه کمک نمی‌کند زیرا در ذات خودش به خصوصی‌سازی واقعی علاقه‌‌ای ندارد.
صنایع مخابراتی راه دور ایران در محاصره هیات حمایت
در این رابطه عملکرد هیات حمایت از صنایع که طبق قانون مسوولیت حمایت صنعتی و جلوگیری از تعطیلی کارخانه‌های کشور را بر عهده دارد، در نوع خود جالب توجه است. به گفته برخی از ناظران عملکرد این هیات نشان می‌دهد که تنها در دو مورد مانند صنایع مخابراتی راه دور و پلی‌اکریل اصفهان به عنوان یکی از مهم‌ترین سرشاخه‌های صنایع نساجی کشور، زیان انباشته این شرکت‌ها چندین برابر شده است.
در مورد صنایع مخابراتی راه دور ایران که قدمتی ۴۷ ساله دارد، بحران ورشکستگی پس از واگذاری سهام این شرکت در راستای خصوصی‌سازی در سال ۱۳۸۳ کلید خورد و پس از آنکه در سال ۸۸ تحت پوشش هیات حمایت از صنایع قرار گرفت، تاکنون علاوه بر اینکه مشکلاتش برطرف نشده بلکه به گفته رییس سازمان صمت استان فارس به معضلی امنیتی و اجتماعی تبدیل و بدهی‌های آن به ۳۷۰ میلیارد تومان افزایش یافته است.
همچنین مدیرعامل این شرکت چندی قبل در گفت‌و‌گوی ویژه خبری شبکه دو گفته بود در حال حاضر سرمایه‌گذار برای تحویل کارخانه وجود دارد اما این کارخانه توسط هیات حمایت از صنایع تحویل داده نمی‌شود. این هیات در طول ۱۲ سال گذشته به جز آنکه ۱۲۰۰ کارگر را بازنشسته کرده و میزان قابل ملاحظه‌ای بدهی برای ما ایجاد کرده، دستاورد دیگری نداشته است.
سوالات بی‌پاسخ درباره وضعیت پلی‌اکریل
در این میان وضعیت پلی‌اکریل اصفهان نیز دست‌کمی از شرکت مخابرات راه دور ندارد. شرکتی که از آن به عنوان سرزنجیره صنعت نساجی کشور با ۴۰ هزار سهامدار نام برده می‌شود، اما از اوایل دهه ۸۰ به علت واگذاری غیراصولی روند زیاندهی آن آغاز شده و پس از تحویل گرفتن این واحد از سوی هیات حمایت از صنایع در سال ۹۵، زیان انباشته آن از ۵۲۵ میلیارد تومان به ۱۲۵۰ میلیارد تومان در پایان سال ۹۹ رسیده است.
همان‌طور که خبرگزاری فارس سال گذشته اشاره کرده است، در سال‌های ۹۴ و ۹۵ بلاتکلیفی و بدون صاحب بودن این کارخانه خودش را در ورشکستگی و مشکلات کارگری نشان داد و حالا این موضوع خودش را در یک جدال نیابتی تمام‌عیار برای تصاحب کارخانه توسط گروه‌های غیرمرتبط به نمایش گذاشته است. به همین دلیل است که کارشناسان معتقدند شاید حدود ۵/۴ سال فعالیت در قامت گروه‌های مختلف مدیریتی فرصت کافی باشد تا منصوبان وزارت صنعت، معدن و تجارت هنر مدیریتی خود را درباره احیای این صنعت سودده به منصه ظهور رسانده باشند!
حضوری که گزارش دقیقی نسبت به اقدامات صورت گرفته ارائه نشده و هر چند از سوی هیات حمایت از صنایع اعلام شده که این کارخانه به مدیران جدید تحویل داده می‌شود، اما همچنان اجرایی شدن این موضوع در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
در این راستا اواخر بهمن ماه سال گذشته مهدی علی‌دوستی رییس هیات مدیره پلی‌اکریل در نشستی خبری دست یاری خود را به سمت قوه قضاییه برای حل و فصل مشکلات این شرکت دراز کرد و گفت: به عنوان نماینده ۴۰ هزار سهامدار از رییس قوه قضاییه تقاضا دارم به مسائل مالکیتی شرکت ورود شخصی داشته باشند. انتظار می‌رود در مورد مشکلات پلی‌اکریل گامی برداشته و دستور رسیدگی فوری دهند تا دستور قاطع و پیگیری وی باعث احیای شرکت شود. همچنین از وزیر صنعت با توجه به نامه‌نگاری انجام شده درخواست می‌شود برای تحویل شرکت به هیات مدیره مذاکره انجام دهند. از سوی دیگر علاوه بر ستاد نیروهای مسلح، نمایندگان مجلس هم با تسهیل فرآیند تولید و گردش کار و در بحث قوانین می‌توانند از سهامداران و کارکنان زحمتکش پلی‌اکریل حمایت کنند. علی‌دوستی تاکید کرد: کف قیمت الیاف اکریلیک در بازار بین ۷۰ تا ۸۰ هزار تومان معامله می‌شود. اگر با همین ظرفیت که سال گذشته الیاف اکریلیک تولیدشده فروش انجام شود، شرکت باید در همین ظرفیت فعلی حداقل ۲/۱ هزار میلیارد تومان فروش داشته باشد و بالغ بر ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیارد تومان سود محقق شود.
در این میان اگرچه گفته می‌شود هفته جاری جلسه‌ای میان هیات مدیره پلی‌اکریل و هیات حمایت از صنایع به منظور تعیین تکلیف این واحد تولیدی قرار است برگزار شود، اما کارشناسان در خصوص وضعیت پلی‌اکریل و اقدامات هیات حمایت سوالاتی را مطرح می‌کنند که همچنان بی‌پاسخ مانده است. به عنوان مثال آیا حضور چندین ساله هیات حمایت از صنایع در شرکت‌هایی مانند مخابرات راه دور و پلی‌اکریل توجیه قانونی دارد یا اینکه با توجه به شرایط فعلی آیا حضور هیات حمایت از صنایع در شرکت پلی‌اکریل دارای توجیه است و در صورت تحویل کارخانه مشکلی در خصوص کارگران شرکت پیش نخواهد آمد؟ از سوی دیگر کارشناسان ضمن طرح این سوال که علت تاخیر و تعلل در تصمیم‌گیری در تحویل کارخانه به هیات مدیره شرکت چیست، می‌پرسند که چرا اقداماتی در جهت رفع نارضایتی سهامداران پلی‌اکریل صورت نگرفته و آیا طرح این موضوع که هیات مدیره حمایت از سهم را منوط به تحویل کا خانه‌ها کرده، امری صحیح است؟
تمامی این سوالات در حالی بی‌پاسخ مانده که وضعیت سهامداران این پلی‌اکریل اصفهان اکنون نامشخص است و آنها نیز انتظار دارند هر چه زودتر قوه قضاییه و مجلس به وضعیت این شرکت رسیدگی کند.
لینک کوتاه :
