آتش ناسازگاری و ثروت‌های هدررفته ایران
احسان شادی * ناسازگاری دو نظام سیاسی حاکم بر ایران و آمریکا به پنجمین دهه رسیده است و این‌طور که به نظر می‌رسد چشم‌اندازی برای پایان این مجادله دیده نمی‌شود. از سوی دیگر ناسازگاری دو جناح سیاسی حاکم بر مجلس و به ویژه دولت در چهار دهه تازه‌سپری‌شده چند ماهی است دست‌کم در شکل به سود یک جناح شده است، اما این پایان کار نیست و جناح پیروز علاقه‌مند است اصلاح‌طلبان ضعیف‌شده سنگر را رها نکنند تا بشود ناکامی‌ها را بر دوش آنها انداخت.
گسترش شاخه‌های ناسازگاری در داخل و خارج راه را برای فراموش کردن نگهبانی سفت و سخت از ثروت ایران هموار کرده است. شوربختانه کوچ نخبگان به مثابه ثروت اصلی این سرزمین، بی‌فایده ماندن نفت و گاز ایران در پهنه کشور و در ژرفای آب‌ها و در دل دشت‌ها، بی‌فایده شده هزاران میلیارد تومان سرمایه و ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی به دلیل نوسازی نکردن آنها با تکنولوژی روز، رنگ باختن چابهار و قشم و کیش در برابر رقبای منطقه‌ای و سرانجام اعتماد ازدست‌رفته اجتماعی در این دهه‌های تازه‌سپری‌شده بخشی از ثروت ایران بوده و هست که از دست رفته‌اند.
تازه‌ترین ثروت ملی ایرانیان که در مسیر نابودی قرار گرفته، مزیت ترانزیتی است که در هیاهوی برجام و اینکه این گروه و آن گروه غرب‌گرا هستند و در شرایطی که راهبرد رییس دولت سیزدهم استفاده از نیروی همسایگی است نیز در سرازیری دره بی‌فایده‌شدن افتاده است. پس از محدودیت‌هایی که در نتیجه جنگ آذربایجان و ارمنستان برای ترانزیت کالا از ایران به کشورهای دیگر و از آنجا به اروپا پدیدار شد و پس از آنکه در جاده ابریشم تازه ایران از بخشی از راه کنار گذاشته شد حالا خبر می‌رسد توافق‌های اولیه بین امارات و ترکیه برای جایگزینی عراق به جای ایران برای ترانزیت کالا حاصل شده است.
وزیر خارجه ترکیه می‌گوید امارات در این زمینه پیشنهادهایی ارائه کرده که آنکارا از آنها استقبال می‌کند. افزون بر این ترکیه قصد دارد بندر بصره را از طریق راه‌آهن به استانبول متصل کند. ایران از دو دهه پیش تلاش می‌کند از شلمچه به بصره و شبکه راه‌آهن عراق متصل شود که تاکنون توفیقی در این کار نداشته است. این راه زمینی می‌توانست از خاک عراق یا ایران بگذرد و زمان انتقال کالا را به هشت تا ۱۰ روز کاهش دهد. برخی خبرگزاری‌ها نوشته‌اند فشارهای سیاسی به عراق و امارات در این تصمیم امارات موثر بوده است.
به نظر می‌رسد باید تا جایی که امکان دارد شعله‌های مجادله خارجی و داخلی را کاهش داد تا بتوان با چشم‌هایی باز همه رخدادها را دید و راه‌های مسدودشده برای ایران را در جاده استفاده از ثروت‌های ایران باز کرد. ایران بدون ثروت‌های طبیعی سرزمین نیرومندی نیست به ویژه آنکه سرمایه‌های انسانی نیز راه مهاجرت را برگزینند.
اخبار برگزیدهیادداشتلینک کوتاه :
