گره کور قیمت بنزین
قیمت بنزین افزایش پیدا می‌کند و سه نرخی خواهد شد؛ این خبری است که طی چند ماه گذشته بارها مطرح ولی هربار با تکذیب مسئولان همراه شده است. با این وجود نگاهی به شاخص‌های مهم اقتصادی نشان می‌دهد که شاید افزایش قیمت بنزین اجتناب ناپذیر باشد.
به گزارش جهان صنعت نیوز، اختلاف حدود ۲۰ برابری قیمت بنزین داخلی با بازارهای جهانی، رکوردشکنی مصرف، تشدید قاچاق و تحمیل بارمالی به دولت در شرایط حاد کسری بودجه شاخص‌هایی است که نشان از آن دارد، ادامه تثبیت قیمت بنزین ممکن نخواهد بود.
با این وجود مسئله مهم این است که اولا آیا دولت توانایی افزایش قیمت بنزین را دارد و ثانیاً آیا تنها با اصلاح قیمت شاهد بهبود شرایط کنونی خواهیم بود؟
در نگاه اول باید توجه داشت که صرف‌نظر از اعتراض‌های آبان ۹۸، تغییر قیمت بنزین بنا به گفته جامعه‌شناسان باعث از دست رفتن پایگاه اجتماعی دولت‌ها شده است. به همین دلیل دولت سیزدهم تصمیمی برای افزایش قیمت بنزین ندارد. به ویژه آنکه در دو سال گذشته به دلیل تورم افسار گسیخته، فشار اقتصادی زیادی بر معیشت مردم وارد شده است.
اما موضوع دیگر این است که علاوه بر مساله قیمت، چند موضوع دیگر نیز در رکورد شکنی مصرف بنزین اثرگذار است؛ مشخص‌ترین مسئله به مصرف غیربهینه بنزین در خودروها باز میگردد؛ به گونه‌ای که از یکسو به دلیل تکنولوژی پایین خودروهای داخلی، مصرف سوخت در کشور ۳ تا ۴ برابر به استانداردهای بین‌المللی است و از سوی دیگر، ناوگان حمل و نقل عمومی در ایران با عقب افتادگی قابل توجهی روبرو است.
بنابراین بدون در نظر گفتن سایر شرایط، تنها تاکید بر افزایش قیمت بنزین فشار مضاعفی را به خانوارها وارد خواهد کرد. به ویژه آنکه نظام تامین اجتماعی و یارانه‌ای کشور نیز برای اتخاذ سیاستهای جبرانی از انسجام بالایی برخوردار نیست.
لینک کوتاه :
متاسفانه شرایط اقتصادی برای مردم دشوار شده و این موضوع امنیت مردم و حاکمیت را تهدید می¬کند.
از طرفی اگر قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی بالا رود ، مردم متحمل فشار اقتصادی میشوند، اما از سوی دیگر، اگر قیمت گذاری به همین روش کنونی بماند، آسیب و زیان آن برای مردم و کشور بسیار بیشتر است (به دلایل زیر).
این منابع متعلق به همه مردم است، پیشنهاد میکنم برای اینکه مردم در صرفه جویی منابع مشارکت بیشتری کنند: ۱- دولت صرفه جویی را از بودجه خود و نهادهای حاکمیتی شروع کند. ۲- بخشی از درآمد صادراتی آنها با مشارکت بخش خصوصی با قیمت جهانی، مستقیما به مردم برسد و بخشی دیگر بصورت شفاف در بودجه دولتی، صرف رفاه و پیشرفت کشور گردد.
به همین خاطر با سهمیه بندی و اصلاح تدریجی و پلکانی شدن قیمت بنزین و دیگر حاملهای انرژی در بازار بهینه‌سازی و خرید و فروش سهمیه توسط مردم موافقم. اگر درست و حساب شده اجرا شود، این نتایج را در پی دارد: ۱- کاهش کسری بودجه دولت که منشا اصلی تورم است ۲- به کاهش ترافیک خیابانها و آلودگی شدید هوا (چه بسا بخشی از علتهای بحران عظیم خشکسالی هم باشد) و مرگ و میر فراوان ناشی از آن منجر میشود ۳-اصلاح قیمت باعث بهینه سازی مصرف انرژی و سرمایه گزاری و اشتغال بیشتر و افزایش سطح دستمزدها می گردد ۴- به عدالت اجتماعی بیشتر می¬انجامد
در صورتی که فقط سهمیه دریافت شده از دولت قابل فروش باشد، میتوان از دلالی هم جلوگیری کرد.
در زمینه دیگر حاملهای انرژی و کالاها هم سهمیه قابل مبادله به مردم داده شود . اینکار همچنین باعث اصلاح الگوی مصرف میگردد و مردم نتیجه برنامه ریزی و صرفه جویی را بطور مستقیم دریافت کنند.
باید همه به دولت کمک کنیم شرایط و علت این کار را برای مردم توضیح دهد، و این اصلاحات را با کمک کارشناسان با تجربه و یک برنامه جامع به سرانجام برساند، پیش از آنکه دیرتر شود و از روی انفعال و اجبار بخواهد کاری انجام دهد. اگر در این اصلاحات تاخیر کنیم، در اثر به هدر روی منابع و قاچاق، شرکتها، تامین کنندگان و منابع کشور ورشکسته شده و دچار قحطی خواهیم شد.
البته در کنار اصلاح و بروز بودن قیمت انرژی و سوخت، بهتر است سیاستهای تکمیلی دیگری مانند کوپن یا کارت مواد غذایی و سهمیه حمل و نقل عمومی و حذف قیمت گذاری دستوری انجام گیرد.