ویرانگرترین توفان های تاریخ
جهان صنعت نیوز: توفان های دریایی که بر اساس فعل وانفعال اقیانوس ها و در بستر آب های عظیم شکل می گیرند و سپس به سمت سواحل حرکت می کنند، یکی از بزرگترین بلایای طبیعی هستند که کشورهایی مانند آمریکا و سواحل کارایب را به طور پیوسته تهدید می کنند.
بسته به قدرت ویرانگری این توفان ها و بر اساس فرمولی موسوم به «سفیر سیمپسون» آن ها را به درجاتی از یک تا پنج تقسیم بندی می کنند که هرچه درجه توفان بالاتر باشد و به عدد ۵ نزدیک‌تر گردد قدرت تخریبی آن بالاتر خواهد رفت.
اخیرا شکل گیری توفان دورین و حمله آن به جزایر کارائیب و در ادامه تهدید سواحل غرب آمریکا یک بار دیگر مساله توفان‌های دریایی و نحوه مقابله با آن ها را برسر زبان‌ها انداخته است.
اخیرا دونالد ترامپ در آستانه توفان دورین؛ اظهارنظری انجام داد که واکنش‌های زیادی به دنبال داشته است. وی از مشاوران خود خواسته بود که در باره بمباران مرکز توفان‌ها با بمب اتمی اظهار نظر کنند.
البته این اظهار نظر یک بار دیگر در زمان آیزنهاور و از زبان وی مطرح شده بود اما او در آن زمان سخنی از استفاده از بمب اتمی به میان نیاورده بود.
به مناسبت حمله توفان دورین به سواحل آمریکا در ادامه این مقاله از جهان صنعت نیوز با تعدادی از بزرگترین توفان های تاریخ آشنا می شویم. گفتنی است معمولا توفان ها را به اسم افراد نام گذاری می کنند و در این میان استفاده از نام زنان بیشتر رایج است.
توفان متیو، ۲۰۱۶
توفان متیو که در سال ۲۰۱۶ رخ داد، یکی از قدرتمندترین و مرگبارترین توفان‌های دریایی تاریخ است که تا کنون به ثبت رسیده است.
توفان متیو که یک توفان نوع ۵ بود، با شکل‌گیری امواجی در سواحل آفریقا، در تاریخ ۲۲ سپتامبر ایجاد شد.
این توفان، جان حداقل ۱۰۲۷ نفر را گرفت و تقریبا ۱۰۰۰ نفر در هائیتی، ۲۱ نفر در آمریکا، ۴ نفر در جمهوری دومینیکن و یک نفر در هر یک از کشورهای «سنت‌وینسنت و گردنادین» و کلمبیا را از بین برد. خسارات ناشی از توفان متیو در حدود ۵ میلیارد دلار برآورد شده است.
توفان هوگو، ۱۹۸۹
توفان هوگو که یکی از وحشتناک‌ترین توفان‌های تاریخ است، موجب مرگ حداقل ۵۰ نفر و میلیاردها دلار خسارت مالی در آمریکا و جزایر کارائیب شد.
توفان هوگو که یک توفان نوع ۴ بود در سالیوانس‌آیلند کارولینای جنوبی آمریکا جنوبی رخ داد و سرعتی برابر با ۲۱۷ کیلومتر بر ساعت داشت.
در این باره بیشتر بخوانید:
سرعت این توفان رفته رفته بیشتر شده و به یک توفان نوع ۵ تبدیل شد. توفان هوگو جان ۳۴ نفر در جزایر کارائیب و ۲۷ نفر در کارولینای جنوبی را گرفت.
از جمله عمده دلایل مرگ قربانیان این توفان، می‌توان به مرگ بر اثر برق‌گرفتگی و غرق شدن در آب اشاره کرد. حدود ۱۰۰ هزار نفر در این توفان خانه‌های خود را از دست دادند.
خسارت مالی ناشی از این توفان برابر با ۱۰ میلیارد دلار (به ارزش سال ۱۹۸۹ میلادی) بود که آن را به یکی از پرهزینه‌ترین فجایع طبیعی تاریخ تبدیل می‌کند.
توفان چارلی، ۲۰۰۴
توفان چارلی، از جمله قدرتمندترین توفان‌های به وقوع پیوسته در سال ۲۰۰۴ است. این توفان که نوع ۴ محسوب می‌شود، سرعتی برابر با ۲۴۰ کیلومتر بر ساعت داشت. توفان چارلی موجب مرگ ۴ نفر و خسارات مالی شدید در کوبا شد. همین که توفان به فلوریدا رسید، شدیدتر شده و خسارات بسیار بیشتری به این ایالت آمریکایی وارد کرد.
طی این توفان، درخت‌ها از ریشه کنده شد، تیرهای برق سقوط کردند، خودروها توسط درختان تخریب و تلی از خاک و چوب خیابان‌ها را پر کرد.
طبق اعلام رسمی مقامات، خسارات ناشی از توفان چارلی برابر با ۱۵٫۴ میلیارد دلار و تلفات جانی آن ۱۰ نفر بود.
توفان اندرو، ۱۹۹۲
توفان اندرو که یکی از مرگبارترین توفان‌های به ثبت رسیده در تاریخ است، موجب خسارات بسیار زیادی در جزایر کارائیب و آمریکا شد.
این توفان که نوع ۵ بود، با سرعت ۲۷۰ کیلومتر بر ساعت، تمامی ساختمانی‌های مسکونی منطقه را به کلی نابود کرد؛ به طوری که تنها بتن فونداسیون آنها باقی ماند.
طی توفان اندرو، در مجموع ۶۳۰۰۰ خانه ویران شد که از این میان، ۲۵۰۰۰ خانه تنها در شهر «میامی‌دید» ایالت فلوریدا قرار داشت.
در این فاجعه، ۶۵ نفر جان خود را از دست داده و میلیاردها دلار خسارت مالی بر شهرها وارد شد. در طول این توفان، ۱۷۵ هزار نفر بی‌خانمان شده و برق خانه‌ی ۱٫۴ میلیون نفر نیز قطع شد. بیش از ۸۰ درصد از درختان ناحیه اتشافالایا از ریشه کنده شده و ۱۸۷ میلیون ماهی آب‌های شیرین از بین رفتند.
توفان سندی، ۲۰۱۲
توفان سندی، قدرتمندترین توفان سال ۲۰۱۲ بود. این توفان نوع ۳ در سال ۲۰۱۲ و در کوبا رخ داد.
طی وقوع توفان سندی، ۲۳۳ نفر جان خود را در ۸ کشور مختلف از دست دادند و خسارات مالی بسیار زیادی بر شهرهای این مناطق وارد شد.
برق خانه‌ی ۷۰ درصد از شهروندان کشور جامائیکا در این فاجعه قطع شد. در هائیتی، سیل ۵۴ نفر را به کام مرگ کشانده و ۲۰۰ هزار نفر بدون دسترسی به منابع غذایی بی‌خانمان شدند.
دو نفر در جمهوری دومینیکن کشته شده و یک نفر نیز توسط سیل در پورتوریکو جان باخت. ۱۵۰۰۰ خانه در هائیتی از بین رفت و ۱۱ نفر نیز کشته شدند. در کانادا و باهاماس نیز خسارات‌های مالی و جانی گزارش شد.
توفان سندی ۲۴ ایالت آمریکایی را تحت تأثیر خود قرار داد که طی آن، سیل در خیابان‌ها، خطوط مترو و تونل‌های شهرهای این کشور جاری شد.
توفان سندی موجب قطع برق و بسته شدن خیابان‌های بسیاری از مکان‌های آمریکا شد.
توفان کامیل، ۱۹۶۹
توفان کامیل یکی از سه فاجعه طبیعی بزرگ رخ داده در آمریکاست که در قرن بیستم به وقوع پیوست. این توفان در ۱۴ آگوست سال ۱۹۶۹ شکل گرفته و به سرعت، شدیدتر شد.
توفان کامیل که در ابتدا نوع ۲ بود، در کرانه‌های غربی کوبا شروع شده و به سمت خلیج مکزیک حرکت کرد و در نهایت در یک آگوست با سرعت ۲۸۰ کیلومتر بر ساعت به دهانه رودخانه می‌سی‌سی‌پی رسید.
توفان کامیل هر چیزی که بر سر راهش قرار داشت را از بین برد. این توفان در گستره عظیمی به وقوع پیوست و جان انسان‌ها و حیوانات زیادی را گرفت.
۲۵۹ نفر در توفان کامیل جان خود را از دست داده و خسارتی بالغ بر ۹٫۱۶ میلیارد دلار بر شهرها و کشورهای مختلف وارد شد.
توفان گیلبرت، ۱۹۸۸
توفان گیلبرت، از جمله مخرب‌ترین توفان‌هایی است که تا کنون در نواحی خلیج مکزیک و جزایر کارائیب رخ داده است.
این توفان در تاریخ ۸ سپتامبر سال ۱۹۸۸ در ۶۴۰ کیلومتری شرق باربادوس شروع شده و تا ۱۰ سپتامبر بسیار شدیدتر شد.
توفان گیلبرت پس از درنوردیدن جامائیکا، در تاریخ ۱۳ سپتامبر به نوع ۵ تبدیل شد. این توفان طی ۹ روز، شهرها و روستاهای بسیاری را تخریب کرد. ۳۱۸ نفر در این حادثه جان باخته و خساراتی برابر با ۷٫۱ میلیارد دلار بر مناطق مختلف وارد شد.
توفان بزرگ میامی، ۱۹۲۶
توفان بزرگ میامی که در ۱۱ سپتامبر سال ۱۹۲۶ در قسمت‌های مرکزی اقیانوس اطلس شکل گرفت، خسارات بسیار زیادی بر میامی، سواحل خلیجی ایالات مختلف آمریکا و باهاماس وارد کرد. طی این توفان، صدها ساختمان مسکونی تخریب شده و هزاران نفر بی‌خانمان شدند.
حداقل ۱۷ نفر در جزایر کارائیب جان باخته و صدها نفر دیگر نیز در پی سیل دریاچه اوکی‌چوبی غرق شدند. این توفان خسارات مالی زیادی بر جای گذاشت.
توفان روز کارگر، ۱۹۳۵
توفان روز کارگر که نوع ۵ بود، در سال ۱۹۳۵ رخ داده و موجب خسارات بسیاری زیادی در نقاط مختلف آمریکا شد.
این توفان، یکی از مرگبارترین توفان‌های قرن بیستم محسوب می‌شود. توفان روز کارگر که همراه با باد و باران بود، سرعتی در حدود ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت داشت و جان حدودا ۴۰۰ نفر در نواحی میانی و فوقانی «فلوریداکی» را گرفت.
بیشتر قربانیان این توفان، سربازان بازنشسته جنگ جهانی اول بودند که بر روی ساخت پلی بین «کی‌وست» و «کی‌لارگو» کار می‌کردند.
توفان جین، ۲۰۰۴
توفان جین که بدترین توفان سال ۲۰۰۴ محسوب می‌شود، با شروع تخریبش در جزایر هیسپانیولا، به سمت غرب حرکت کرده و قبل از این که در تاریخ ۲۵ سپتامبر به فلوریدا برسد، از جزایر کارائیب عبور کرد.
توفان جین ۳ کیلومتر آن‌طرف‌تر از محل توفان‌های فرانس و ایوان رخ داد که چند هفته قبل‌تر به وقوع پیوسته بودند.
این توفان با بارش باران همراه شده و موجب وقوع سیل در مناطق مختلف شد. طی توفان جین، ۳۰۰۶ نفر در هائیتی، ۷ نفر در پورتوریکو، ۱۸ نفر در جمهوری دومینیکن و ۴ نفر نیز در فلوریدای آمریکا جان باختند.
خسارات مالی ناشی از این توفان، در حدود ۶٫۸ میلیارد دلار برآورد شده است.
توفان خلیج اطلس، ۱۹۱۹
توفان خلیج اطلس که با عنوان توفان فلوریداکی ۱۹۱۹ نیز شناخته می‌شود، از جمله مرگبارترین توفان‌های تاریخ محسوب می‌شود.
این توفان در سپتامبر سال ۱۹۱۹ و در نواحی ساحلی ایالات جنوبی آمریکا و شمال دریای کارائیب رخ داد. فلوریداکی و تگزاس جنوبی، بیشترین خسارات را از این توفان دیدند.
توفان خلیج اطلس موجب غرق شدن کشتی «وارد لاین» در شهر کوریدون ایندیانا شده و جان ۹ نفر از سرنشینان این کشتی را گرفت.
تعداد زیادی از خانه‌ها و قایق‌های مردم از بین رفته و بسیاری نیز بی‌خانمان شدند. در این توفان، حداقل ۶۰۰ الی ۹۰۰ نفر جان باختند که از این میان، ۵۰۰ نفر سوار بر کشتی‌های مختلف بودند که به قعر دریا فرو رفتند.
بسیاری از نقاط ایالت‌های فلوریدا و میامی، ارتباطات تلفنی و رادیویی خود را در این حادثه از دست دادند.
توفان کاترینا، ۲۰۰۵
توفان کاترینا که یکی از مهلک‌ترین توفان‌های رخ داده در اقیانوس اطلس است، از جمله خاطرات تلخ سال ۲۰۰۵ به شمار می‌رود.
این توفان در تاریخ ۲۳ آگوست در باهاماس شروع شده و با شدتی که در خلیج مکزیک گرفت، به توفان نوع ۵ تبدیل شد.
بیش از ۹۰ درصد از شهرهای ساحلی نزدیک رودخانه می‌سی‌سی‌پی، غرق در سیل شدند. توفان، قایق‌های نزدیک ساحل را به سمت شهرها رانده و به ساختمان‌ها کوبید.
خانه‌ها و خودروهای داخل شهر، شدیدا توسط توفان آسیب دیدند. سیلی که در پی توفان کاترینا شکل گرفته بود، تا فاصله‌ی ۱۰ الی ۱۲ کیلومتری داخل شهرها نیز رسید.
بیشترین خسارات توفان کاترینا نصیب ایالت نیو اورلئان آمریکا شد؛ طی این حادثه، ۸۰ درصد از شهر و نواحی اطرافش در آب فرو رفته، تمامی ارتباطات تلفنی شهر قطع و بسیار از مردم نیز در آب غرق شدند.
توفان گالوستون، ۱۹۰۰
تقریبا ۶۰۰۰ الی ۱۲۰۰۰ نفر جان خود را در توفان مرگبار گالوستون از دست دادند. این توفان که سرعتی برابر با ۲۳۳ کیلومتر بر ساعت داشت، در تاریخ ۸ سپتامبر سال ۱۹۰۰ در گالوستون تگزاس شروع شد.
مردم این شهر، به دلیل پیش‌بینی نادرست اداره هواشناسی، آمادگی رویارویی با خطرات توفان را نداشتند. زمانی که توفان به جزیره‌ی گالوستون رسید، ساکنان آن، شدیدا متعجب شدند.
این توفان یا بهتر بگوییم، این سونامی که ۴٫۵ متر ارتفاع داشت، بیشتر بخش‌های شهر که تنها ۲٫۵ از سطح دریا بلندتر بودند را از بین برد. بسیاری از مردم جان خود را از دست دادند.
توفان گالوستون، ضعف این جزیره در مقابل بلایای طبیعی را به خوبی نشان داد. پس از وقوع این توفان، ارتفاع جزیره گالوستون تا ۵ متر افزایش یافته و دیواره‌ای به بلندی ۵ متر برای مقابله با امواج سهمگین دریایی، در سواحل این شهر ساخته شد.
توفان میچ، ۱۹۹۸
توفان میچ یکی از مخرب‌ترین توفان‌های تاریخ و سال ۱۹۹۸ محسوب می‌شود. سرعت این توفان برابر با ۲۹۰ کیلومتر بر ساعت بود.
توفان میچ در تاریخ ۲۲ اکتبر سال ۱۹۹۸ در دریای کارائیب شکل گرفته و کم کم با سرعت گرفتن، به توفان نوع ۵ تبدیل شد.
این توفان افسارگسیخته، به هر کجا که می‌رفت، خسارات بسیار زیادی به بار می‌آورد. توفان میچ، موجب بارش بسیار زیاد باران در هندوراس، نیکاراگوئه و گواتمالا شد.
تقریبا ۱۱۰۰۰ نفر طی این حادثه جان باخته و همین تعداد نیز در توفان گم شدند. پس از این توفان، حدودا ۲٫۷ میلیون نفر بی‌خانمان شدند و ۶ میلیارد دلار نیز خسارت مالی بر شهرهای مختلف وارد آمد.
توفان بزرگ ۱۷۸۰، ۱۷۸۰
قدمت وقوع مرگبارترین توفان تاریخ به سال ۱۷۸۰ باز می‌گردد که طی آن ۲۰٫۰۰۰ الی ۲۲۰۰۰ نفر جان خود را در مجمع‌الجزایر «آنتیل کوچک» از دست دادند.
این توفان مابین ۱۰ الی ۱۶ اکتبر سال ۱۷۸۰ رخ داد و سرعتی بالغ بر ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت داشت. این توفان پس از عبور از باربادوس، به جزیره مارتینیک، سنت لوسیا و دیگر جزایر دریای کارائیب رسید.
از آنجایی که این توفان در بحبوحه انقلاب آمریکا رخ داد، ناوگان دریایی فرانسه و بریتانیا که بر سر تصاحب مناطق مختلف با یکدیگر رقابت می‌کردند، متحمل خسارات بسیار زیادی شدند.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :