بردباری و نجابت مردم و دولت ناتوان

به گزارش جهان صنعت نیوز: واقعیت این است که جز امسال میلادی که به دلیل جنگ اوکراین نرخ تورم موادغذایی ونیز انرژی جهش کرد و میانگین نرخ تورم جهانی از میانگین دهه پیش بالاتررفت ، کشورهای دنیا با یک فرمول ساده و آ سان اما در عین حال پیچیده وسخت توانسته اند نرخ تورم را در اندازه های قابل قبول و در زیر رشد ۵درصد مهارکنند. بخش ساده داستان این است که دولتها بودجه سالانه کشوررا جوری آرایش می دهند که دخل وخرج دولت واقعا با اختلاف اندکی درعمل بدون ناترازی اجرا می شود. برای این کار راههای گوناگون وجود دارد .

به طور مثال درآمدها را واقعی دیده و بر اساس واقعیت های درآمدی هزینه ها تعریف و اختصاص داده می شود. . راه دیگر این است که هزینه ها را مهارو کنترل شده می بینند و در آمدها را با این هزینه ها سازگار می کنند. در بودجه های سالانه کشورهای با اقتصاد سالم هزینه های بیهوده دیده نمی شود و گروههای لابی گر نیز در چارچوب مقررات و قانون و براساس استقلال رای بالای بودجه نویسان و نیز استقلال بانک مرکزی عمل کرده و اجازه ندارند یا نمی توانند بودجه را دستکاری کنند. این یک فرمول ساده است اما دردنیای سیاست کاری پیچیده به حساب می آید و به ویژه در اقتصادهای مثل ایران که درامدهای دولت ها ناشناخته وهزینه های اداره کشور نیز ناشناس است بودجه نویسی درعمل به معنای این است که هرنهاد و سازمانی زور سیاسی بیشتری داشت هزینه های بیشتری بر بودجه تحمیل می کند. درایران به دلایل تاریخی ونیز به دلیل اینکه شهروندان بردبارند و هزینه سیاسی بر حکومت تحمیل نمی کنند و برای تراز کردن درامد و خرج خود راه های شگفت انگیز پیدا می کنند و در آخر کار سفره خود را کوچک می کنند دولت ترسی از ناترازی دخل وخرجش ندارد. دولتهای ایران پس از جنگ بدون استثنا – جز در سالهایی کمتر از انگشتان یک دست- نتوانسته اند نرخ تورم را زیر ده درصد برسانند. در سالهای تازه سپری شده نیز نرخ تورم سالانه بالای ۳۵ درصد بوده است.

حالا باید از آقای رییسی به عنوان نفر اول اجرایی کشور وکسی که وعده داده بود تورم را مهار می کند پرسید این روزها کجا هستی وبرای کاهش نرخ تورم و کاهش درد شهروندان تهی دست چه می کنی ؟ امید این است که وی و هواداران افراطی رییس دولت برای هزارمین بار توپ را به زمین دولت روحانی شلیک نکنند و بگویند واقعا دخل وخرج کشور چیست؟آقای رییس دولت به جای اینکه هرروز برای سخنرانی به جایی برود کاش در پایتخت می ماند و درد مردم ازبیماری مردافکن تورم بالارا مداوا می کرد. بردباری ونجابت شهروندان بی پایان نیست.