مصادره به مطلوب وقایع به نام دولت ۳۰ روزه
به گزارش جهان صنعت نیوز: روزنامه موردنظر این موفقیت را مثل واردات واکسن خارجی کرونا، ازجمله دستاوردهای ۳۰روزه دولت رییسی می‌داند و معتقد است که رییس‌جمهور جدید ایران قادر به انجام کارهای محیرالعقول نشده است!
این روزنامه مدعی است: «در طول سه تا چهار هفته از آغاز به کار دولت سیزدهم یکی از پرونده‌های مهم وزارت امور خارجه که همان نهایی شدن عضویت ایران در سازمان همکاری‌های شانگهای بود به سرانجام رسید. مساله‌ای که چندین‌بار با عدم‌موفقیت دیپلماسی دولت‌های مختلف مواجه بود اما با اقدامی شایسته در دولت سیزدهم به نتیجه رسید.» همچنین در شمارش دستاوردهای دیگر این دولت، آورده است: «در ماجرای واردات واکسن نیز جریان رسانه‌ای نزدیک به دولت قبل و اصلاح‌طلبان در اقدامی مشابه زمزمه‌هایی را در فضای مجازی به راه انداختند که تسریع واردات واکسن و واکسیناسیون عمومی نتیجه عملکرد دولت قبل است و امروز دولت سیزدهم کاشته‌های دولت قبل را برداشت می‌کند! به هر حال بسیاری از اقدامات اساسی که تا قبل از آغاز به کار دولت جدید ناهموار بود، به طور ناگهانی هموار شد و اجرای آنها یکی پس از دیگری سرعت گرفت….»
برخلاف ادعای این روزنامه، تلاش ایران برای عضویت کامل در سازمان شانگهای به یک سال پس از عضویت ناظر آن در سال ۲۰۰۵ بازمی‌گردد. مقامات کشورمان از حدود پانزده سال پیش برای عضویت کامل درخواست داده بودند. اما موانع مختلفی سرراه ایران بود. از جمله مهم‌ترین موانع حقوقی برای پیوستن ایران به سازمان شانگهای، قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد بود که ایران را تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی می‌دانست. اما در سال ۱۳۹۴ و پس از اجرایی‌شدن توافق هسته‌ای و صدور قطعنامه ۲۲۳۱ که به معنای لغو قطعنامه‌های تحریمی گذشته بود، امکان حقوقی پذیرش عضویت دائمی ایران در سازمان شانگهای را فراهم آورد. همچنین با سفر شی جین‌پینگ رییس‌جمهوری چین به تهران در سال ۲۰۱۶ و آغاز به کار روند شکل‌گیری مشارکت جامع راهبردی میان تهران و پکن، موانع سیاسی پیشین نیز برداشته شد. اما عمده دلیل مخالفت با عضویت دائم ایران در اجلاس شانگهای، تاجیک‌ها بودند.
ماجرای مخالفت تاجیکستان به سفر محی‌الدین کبیری رییس حزب نهضت اسلامی به ایران و شرکت در کنفرانس وحدت اسلامی برمی‌گردد. این دعوت بی‌موقع از کبیری سبب تخریب روابط ایران و تاجیکستان و مخالفت این کشور با عضویت دائم جمهوری اسلامی در سازمان شانگهای شد.
اما بالاخره پس از گذشت نزدیک به دو دهه پرفراز‌وفرود، ایران توانست موافقت اعضای سازمان شانگهای را برای عضویت دائم در این سازمان به دست آورد. برخی تحلیلگران بر این باور هستند که امضای سند همکاری ۲۵ساله ایران و چین توسط محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین کشورمان و همچنین نامه رهبری به ولادیمیر پوتین مبنی بر تمدید قرارداد همکاری‌های بین ایران و روسیه برای آینده، توانست موانع سیاسی پذیرش ایران در سازمان شانگهای را بردارد. بنابراین علی شمخانی، دبیر شورای‌عالی امنیت ملی ۲۰ مرداد در توئیتی خبر از رفع این چالش اعلام کرد و نوشت: «ساعتی قبل در گفت‌وگو با دوست و همکارم جناب آقای پاتروشف دبیر شورای امنیت ملی روسیه تحولات افغانستان، سوریه و خلیج‌فارس را بررسی کردیم. خوشبختانه موانع سیاسی برای عضویت ایران در پیمان شانگهای برداشته شده و با طی تشریفات فنی، عضویت ایران نهایی خواهد شد.»
این ادعا هم درباره واردات واکسن کرونا در دولت رییسی که از سوی برخی اصولگرایان مطرح می‌شود و وزیر بهداشت فعلی آن را به سیل واکسن تعبیر می‌کند و با وجود مخالفت او با واردات واکسن در دولت قبل، حالا به وارداتش می‌بالد، از سوی مسعود پزشکیان، نایب رییس مجلس دهم و عضو کمیسیون بهداشت مجلس یازدهم رد شد. پزشکیان در گفت‌وگویی صراحتا گفت: «این بی‌انصافی است که بگوییم این واکسن‌ها ظرف مدت دو هفته تامین شده است، ما اگر بخواهیم سفارش بدهیم، شرکت‌های سازنده سفارش ما را بپذیرند و شروع به تولید کنند و بعد بخواهیم وارد کنیم حداقل پنج تا شش ماه زمان می‌برد.» عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس تاکید کرد: «قراردادهای خرید واکسن در زمان آقای روحانی بسته شده و پول‌ها داده شده بود. معاون غذا و داروی وزارت بهداشت در دولت قبل اگر جرات دارد در این رابطه حرف بزند و روشنگری کند. امکان ندارد بدون سفارش بتوانیم جنس وارد کنیم حتی اگر پول دست‌مان باشد.» پزشکیان در ادامه گفت که دولت جدید تنها زحمت ترخیص واکسن‌های وارداتی، از گمرک را کشیده است.
در این باره حسام‌الدین آشنا معاون فرهنگی روحانی نیز در واکنشی توئیتری نوشت: «از واکسن تا شانگهای، قصه همان قصه است. واکسن پیتزا نیست که بتوان آن را تلفنی سفارش داد. شانگهای یک شهر نیست که بتوان یک‌شبه به آن سفر کرد؛ یک پیمان دسته‌جمعی است که پذیرش در آن نیاز به دو شرط عدم تحریم بین‌المللی و اجماع اعضا دارد. تلاش هشت‌ساله موفق برای رفع موانع عضویت در این پیمان، نشان هر چه باشد نشان غرب‌گرایی نیست.»
اگرچه دلایل متعددی مبنی بر رد ادعاهای این‌گونه به منظور دستاوردسازی برای دولت ۳۰روزه جدید وجود دارد، اما سوال کلیدی این است که اگر دولت سیزدهم تا این حد توانمند و گره‌گشا و متخصص است، چرا فکری به حال اقتصاد فلج و رو به احتضار کشور نمی‌کند و درباره مشکلات اقتصادی همان حرف دولت‌های پیشین را تکرار می‌کند که گشایش اقتصادی نیازمند زمان است و نمی‌توان در کوتاه‌مدت مشکلات را رفع کرد؟ بنابراین اصولگرایان در این باره دچار تناقض‌گویی شده‌اند و همچنان برای رفع موانع اقتصادی نتوانسته‌اند عصای موسی بیابند تا با دست زدن به آن، برکاتش را به نام دولت همسو بنویسند.
اخبار برگزیدهپیشنهاد ویژهلینک کوتاه :
