سایه پررنگ سیاست بر سر نمایشگاه مسکو
به گزارش جهان صنعت نیوز: ایران تنها کشوری است که بالاترین متراژ غرفه‌های متمرکز یک کشور را در نمایشگاه مسکو با بیش از ۹۰۰مترمربع غرفه نمایشگاهی در سالنی به مساحت یک‌هزار و ۷۰۰ متر مربع در اختیار دارد که در طول تاریخ نمایشگاه‌های برون‌مرزی بی‌نظیر است. همچنین برگزاری پنل مشترک صنعت قطعه‌سازی ۲ کشور، امضای تفاهمنامه انجمن‌های قطعه‌سازی ایران و روسیه، برگزاری تورهای بازدید از چند کارخانه خودرو و قطعه‌سازی روس و تشکیل جلسات B۲B با شرکت‌ها و صنعتگران روسیه از برنامه‌های جانبی است که انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعه‌سازان خودرو کشور برای این نمایشگاه در نظر گرفته است.
در این خصوص و در حالی که سیدرضا فاطمی‌امین وزیر صنعت، معدن و تجارت برای افتتاح این نمایشگاه به مسکو سفر کرده است، دو روز قبل امید قالیباف سخنگوی وزارت صمت اعلام کرد: بیش از ۴۰ شرکت قطعه‌ساز و دو شرکت ایران‌خودرو و سایپا در نمایشگاه اتوموبیلیتی مسکو غرفه دارند و بیش از ۶۰ نفر از قطعه‌سازان کشور در قالب هیات‌های تجاری ضمن بازدید از نمایشگاه و کارخانجات قطعه‌سازی و خودروسازی روسی، جلسات با طرف‌های روس و خودروسازان این کشور بر اساس منافع و نیازهای طرفین مذاکره و تعامل خواهند داشت.
قالیباف تاکید کرد: در این نمایشگاه چهارروزه، مرکز تبادل و انتقال فناوری و دانش فنی در حوزه قطعه‌سازی و خودرو در نظر گرفته شده است که پیش‌بینی می‌شود با توجه به تحریم صنعت خودروسازی روسیه، شرکت‌های روسی از ظرفیت بالای کشورمان در قطعه‌سازی استفاده کنند. مذاکراتی نیز درخصوص ایجاد پلتفرم مشترک بین ایران و روسیه یا ایران، روسیه و چین در حال انجام است که چشم‌انداز خوبی دارد.
با این حال هر چند این رویداد اقتصادی می‌تواند به نوبه خود مزیت‌هایی برای فعالان صنعتی به خصوص فعالان بخش خودرو داشته باشد، اما در این میان دو مساله مهم و قابل توجه وجود دارد. نخست تبلیغات گسترده‌ای است که رسانه‌های دولتی از این نمایشگاه به عمل آورده‌اند و دومین موضوع این است که با توجه به چالش‌ها و موانع متعددی که قطعه‌سازان کشور با آن دست به گریبان هستند و با این شرایط همچنان چرخ صنعت خودرو را می‌چرخانند، آیا توان رقابتی قابل ملاحظه میان آنها با شرکت‌های چینی و ترکیه‌ای وجود دارد؟ در واقع سوال مهم این است که مسوولان و متولیان صنعت خودرو تا چه میزان از قطعه‌سازان برای رقابت با شرکت‌های خارجی حمایت به عمل آورده و موانع تولید آنها را حل و فصل کرده‌اند؟
رقبایی که میخواهند ما وابسته باشیم
در این رابطه محمود نجفی‌سهی، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران و فعال صنعت قطعه‌سازی به «جهان‌صنعت» توضیح داد: هر چند که نمی‌توان منکر مزیت‌های اقتصادی این نمایشگاه شد، اما معتقدم که در این رویداد بیشتر جنبه‌های سیاسی پررنگ‌تر است تا جنبه‌های اقتصادی. در واقع سفر وزیر صمت به روسیه برای افتتاح یک نمایشگاه خود گویای همین مساله است.
واقعیت این است که برای مقابله با تحریم‌های آمریکا به کمک روسیه و چین چشم دوخته‌ایم؛ حال اینکه تا چه میزان در شرایط رقابت‌های اقتصادی می‌توان به این دو کشور تکیه کرد، خودش نیاز به بحث و بررسی‌های بیشتری دارد. به عنوان مثال چندی قبل یک پروژه‌ای تولیدی مشترک با چینی‌ها داشتیم که تولید تیغه پاروی برف‌پاکن اتوبوس‌ها بود. تیغه آن چیزی است که روی بدنه ماشین نصب می‌شود و پارو آن قسمت پلاستیکی است که روی تیغه سوار می‌شود. در این رابطه چینی‌ها قسمت پایین لاستیک را که ما توان تولید داخلش را داریم، ۲۰ دلار اعلام کرده و بخشی را که تولیدش دشوارتر است ۸۰ دلار قیمت داده‌اند. حال چرا اینچنین قیمت‌گذاری کرده‌اند؟ به خاطر اینکه بخش پایینی به دلیل تیراژ پایین اتوبوس‌های تولید داخل توجیه اقتصادی ندارد و آنها به گونه‌ای قیمت میدهند که ناچار شویم کل محصول را به یکباره وارد کنیم.
یا یک پروژه دیگری بود که برای تولید، قیمت نمونه ارائه‌شده را ۸ دلار اعلام کردند. بعد از اینکه قطعات آماده شد و قسمت‌هایی از فرآیند تولید را حذف کرده و مابقی را تقاضای CKD داشتیم، قیمت را بالای ۱۰ دلار اعلام کردند. وقتی گفتیم چرا زمانی که برخی از فرآیندها مانند بسته‌بندی یا مونتاژ را قطع کرده‌ایم، قیمت ۵/۲ دلار بالاتر رفته است، اعلام کردند که وقتی ما جنس کامل می‌فروشیم دولت چین به ما کمک بیشتری می‌کند. در واقع این ظاهر قضیه است و معتقدم آنها به این خاطر چنین کاری انجام میدهند که ما به دنبال ساخت تکه‌تکه قطعات نباشیم.
بیش از ۱۵۰ مجوز خودروسازی صادر شده است!
نجفی‌سهی در ادامه خاطرنشان کرد: من در جلسات مختلف نیز در خصوص پررنگ بودن موضوع سیاسی این نمایشگاه تاکید کرده‌ام. البته ممکن است در نهایت مزایایی در این نمایشگاه باشد، اما مساله مهم این است که امروز چینی‌ها اعلام کرده‌اند که قصد ساخت و بومی‌سازی یک خودرو در روسیه را دارند. سوال این است که ما قرار است قطعه چه خودرویی را در روسیه بسازیم؟ اگر منظور خودروی ال۹۰ است که طبیعتا ما یکسری از قطعات این خودرو را در داخل کشور می‌سازیم و در این زمینه می‌توان با روس‌ها همکاری کرد.
این فعال صنعت قطعه‌سازی در خصوص اینکه با توجه به تحریم‌ها و چالش‌هایی که فعالان قطعه‌سازی در داخل کشور دارند، آیا توان رقابت با ترکیه و چین در بازار روسیه به صورت ملموسی وجود دارد یا خیر؟ توضیح داد: واقعیت این است که در صورت برنامه‌ریزی برای تولید خودروی ملی، ما این قابلیت و توانایی را به خوبی داریم. اولا دانشگاه علم و صنعت ما اکنون در حال طراحی و کار کردن روی خودروی برقی است. ما توان طراحی داریم. گروه مدیران قبلی صنعت خودروی کشور برنامه‌ای تهیه کرده بودند که با دعوت از یک طراح خودرو، تنها مدیران تیم را از خارج آورده و در سایر بخش‌های مجموعه از توان جوانان ایرانی استفاده شود. در این برنامه قرار بود که دو پلتفرم برای سایپا و ایران‌خودرو طراحی شود که هر کدام قابلیت تولید سه خودرو را داشته باشند. این برنامه به دو سال زمان نیاز داشت و برای اینکه خودروساز و قطعه‌ساز توان مالی‌‌شان را جهت این پروژه ارتقا دهند، قرار بود که تولید خودرو به ۲ تا ۵/۲ میلیون دستگاه برسد. در واقع ۵۰۰ هزار دستگاه برای مصرف مجموعه و مابقی نیز جهت نوسازی ناوگان مورد استفاده قرار بگیرد.
این برنامه در همه جا مورد استقبال قرار گرفت اما در نهایت هیچ کس پیگیر اجرای آن نشد. اگر چنین برنامه‌ای پیاده می‌شد، کار در ایران قابلیت اجرا داشت، اما انجام نشد چون برخی میخواهند ما همچنان وابسته باشیم.
نجفی‌سهی در ادامه با بیان اینکه صنعت خودروی ما اکنون به آش شعله‌قلم‌کاری تبدیل شده که هر شرکتی برای خودش در حال تولید و مونتاژ است، گفت: امروز بیش از ۱۵۰ پروانه خودروسازی در کشور صادر شده که در هیچ کجای دنیا چنین چیزی وجود ندارد. کره با آن صنعت خودروسازی با یک ماشین هیوندایی شروع کرد و در نهایت پس از ثبت حجم مشخصی از تیراژ، صادرات و کیفیت تازه به سمت تاسیس شرکت کیا رفت.
در واقع معتقدم اکثر خودروهایی که مونتاژ می‌شوند به ندرت برای قطعه‌ساز توجیه اقتصادی جهت سرمایه‌گذاری دارند. لذا معتقدم که قطعه‌سازان ما توان و قابلیت کار دارند، به شرط اینکه اولا خواست مسوولان وجود داشته باشد و دوما برنامه در این راستا داشته باشیم؛ قطعه‌سازانی که امروز با تمامی فشارها در حال فعالیت هستند. شما شاهد بودید که دو مرتبه فرانسوی‌ها به واسطه تحریم از کشور ما رفتند و بسیاری از سرمایه‌گذاری‌های قطعه‌سازان ابطال شد و روی دستشان ماند ولی باز هم دست از کار نکشیدند. بنابراین باز هم تاکید می‌کنند که ما توان داریم به شرط اینکه خواست آن وجود داشته باشد و چون این خواست و اراده وجود ندارد، صنعت خودروی ما در این وضعیت باقی خواهد ماند. در واقع موضوع مهم این است که برای خود من هم جای سوال است که قطعه‌سازان ما امروز با تمامی این مشکلات، نحوه پرداخت مطالبات و قیمت‌گذاری چگونه در حال فعالیت و پر کردن سهم بازار هستند؟
اخبار برگزیدهاقتصاد کلانپیشنهاد ویژهصنعت و معدنلینک کوتاه :
