آغاز دوره جدید در انگلیس
کی‌یر استارمر با پیروزی در انتخابات سراسری، دوران ۱۴ ساله حکومت محافظه‌کاران را به پایان رساند و به خانه شماره ۱۰ خیابان داونینگ استریت راه یافت.
به گزارش سرویس سیاسی «جهان صنعت نیوز»؛ کی‌یر استارمر، رهبر حزب کارگر و نخست‌وزیر جدید انگلیس، در انتخابات سراسری روز پنجشنبه ۱۴ تیرماه ۱۴۰۳ پیروز شد. این پیروزی در شرایطی به دست آمد که مردم انگلیس به دلیل وضعیت بد اقتصادی، گرانی، مشکلات مالی و بحران هزینه‌های زندگی به پای صندوق‌های رای رفتند و به ۱۴ سال حکومت‌داری محافظه‌کاران پایان دادند. مردم انگلیس، نه لزوماً به دلیل طرفداری از سیاست‌های حزب کارگر، بلکه به خاطر نارضایتی از وضعیت موجود، به استارمر رأی دادند.
تحلیل پیشین از وضعیت حزب محافظه‌کار
نتایج انتخابات سراسری انگلیس که از مدت‌ها پیش قابل پیش‌بینی بود، به دلیل محبوبیت رو به افول محافظه‌کاران ناشی از مشکلات اقتصادی و اختلافات درون‌حزبی به وقوع پیوست. نظرسنجی‌ها از اواخر سال ۲۰۲۱ نشان می‌داد که «محبوبیت محافظه‌کاران به دلیل اختلافات عمیق درون‌حزبی و مشکلات اقتصادی کشور به سرعت رو به افول است.» پیش از برگزاری انتخابات، یک موسسه افکارسنجی حتی پیش‌بینی کرد که «ریشی سوناک نخست‌وزیر انگلیس ممکن است کرسی پارلمانی خود را از دست بدهد.»
سوناک اگرچه موفق شد کرسی خود را حفظ کند، اما «چهره‌های کلیدی حزب محافظه‌کار از جمله وزرای دفاع، فرهنگ، دادگستری و آموزش دولت سابق» و همچنین لیز تراس، نخست‌وزیر اسبق انگلیس، از ورود به مجلس بازماندند. سوناک دقایقی پیش از اعلام رسمی پیروزی حزب کارگر گفت: «در تماس تلفنی با کی‌یر استارمر، پیروزی او را در انتخابات تبریک گفته است» و «مسئولیت شکست محافظه‌کاران در انتخابات را پذیرفت.»
کی‌یر استارمر، مستاجر جدید خانه شماره ۱۰
کی‌یر استارمر به عنوان «مستاجر جدید خانه شماره ۱۰ خیابان داونینگ استریت» روز جمعه با چارلز سوم، پادشاه انگلیس، ملاقات کرد و مامور به تشکیل دولت جدید شد. استارمر پس از لیز تراس و ریشی سوناک، «سومین نخست‌وزیر انگلیس طی دوسال گذشته» محسوب می‌شود. او در نخستین حضور خود مقابل دفتر نخست‌وزیری انگلیس، از برنامه‌های دولت جدید برای «بازسازی کشور» خبر داد و گفت: «می‌خواهیم پس از سال‌ها آشوب و نزاع، وضعیت سیاسی کشور را سامان دهیم.»
نارضایتی عمومی و فرصت‌های استارمر
استارمر در سخنان خود به درک «نارضایتی گسترده مردم از حزب محافظه‌کار» اشاره کرد و افزود: «مردم انگلیس سال‌ها تحت حاکمیت حزب محافظه‌کار در وضعیت هرج و مرج قرار داشته‌اند و به همین خاطر از سیاست سرخورده شده‌اند.» به گفته او، «پنج سال فرصت داریم تا نارضایتی عمومی را به طرفداری از حزب کارگر تبدیل و پیروزی مجدد این حزب در انتخابات سال ۲۰۲۹ را تضمین کنیم.»
افزایش قیمت‌ها و بحران هزینه‌های زندگی، منجر به «نارضایتی‌های گسترده‌ای» در انگلیس شده است. مشاغل عمومی بارها در اعتراض به «دستمزدهای پایین و شرایط نامطلوب کاری» اعتصاب کرده‌اند و «هزاران تن از پزشکان انگلیسی هفته پیش دست از کار کشیدند» تا اعتراض خود را پیرامون بحران هزینه‌های زندگی به دولت آتی منتقل کنند.
اشتباهات فاحش حزب محافظه‌کار و پیامدهای آن
کارشناسان معتقدند که «حزب محافظه‌کار از سوی رأی‌دهندگانی تنبیه شد که اقساط وام مسکن آنها در سال‌های اخیر به‌واسطه افزایش نرخ تورم و بهره بانکی بالا رفته است.» بانک مرکزی انگلیس از دو سال پیش برای مهار تورم، نرخ بهره پایه را «۵۲۵ واحد درصد» افزایش داده که «صدها پوند به مخارج ماهانه مردم اضافه کرده است.»
گاردین در این رابطه نوشت که «نتیجه انتخابات نشان داد، رأی‌دهندگان بریتانیایی محافظه‌کاران را به دلیل یکسری اشتباهات فاحش نبخشیده‌اند.» یکی از این اشتباهات، «برنامه فاجعه‌بار اقتصادی لیز تراس در سپتامبر ۲۰۲۲» بود که منجر به «افزایش شدید مخارج زندگی مردم عادی» شد.
کی‌یر استارمر: از وکیل حقوق بشر تا رهبر حزب کارگر
کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر جدید انگلیس، یک وکیل حقوق بشر است که در سال ۱۹۶۲ میلادی در لندن به دنیا آمد. او در خانواده‌ای با چهار فرزند، در منطقه ساری واقع در جنوب شرق انگلستان بزرگ شد. استارمر نخستین عضو خانواده بود که «به دانشگاه رفت و در رشته حقوق تحصیل کرد.» پس از شروع فعالیت به عنوان وکیل حقوق بشر، او در سال ۲۰۰۸ به عنوان «مدیر دادستانی عمومی و رئیس خدمات دادستانی» منصوب شد.
او در سال ۲۰۱۵ به پارلمان راه یافت و به نمایندگی از «حوزه هولبورن و سنت پانکراس در لندن» انتخاب شد. در دوره رهبری جرمی کوربین بر حزب کارگر، او به عنوان «وزیر امور برگزیت در کابینه سایه» فعالیت می‌کرد و پس از شکست حزب کارگر در انتخابات سال ۲۰۱۹، «به عنوان جانشین کوربین انتخاب شد.»
سیاست‌های استارمر در زمینه برگزیت و روابط بین‌الملل
استارمر به عنوان یکی از «مخالفان خروج انگلیس از اتحادیه اروپا» شناخته می‌شود و در کابینه سایه کوربین برای «برگزاری مجدد همه‌پرسی برگزیت» تلاش زیادی کرد. او اکنون قصد دارد تا از طریق «ترمیم روابط با اتحادیه اروپا» اقتصاد انگلیس را متحول کند.
در حوزه «روابط بین‌الملل»، سیاست‌های او در مقایسه با حزب محافظه‌کار تفاوت چندانی ندارد. در جریان جنگ غزه، استارمر موضع مشابهی با دولت سوناک اتخاذ کرد و مدعی شد: «اسرائیل حق دارد هر کاری که می‌تواند انجام دهد تا گروگان‌ها را سالم و سلامت بازگرداند.»
انتظار برای تغییر در سیاست‌های خارجی انگلیس
در مورد «سیاست‌های خارجی انگلیس»، کارشناسان معتقدند که تغییر دولت‌ها در انگلیس «منجر به دگرگونی چشمگیر در سیاست‌های کلان کشور نمی‌شود.» جک استراو، وزیر خارجه اسبق انگلیس، پیشتر اظهار کرده است که «تغییر دولت‌ها در انگلیس برخلاف ایالات متحده، تفاوتی در سیاست‌های کلان کشور ایجاد نمی‌کند.»
استارمر در «حوزه ایران» نیز به نظر می‌رسد که تحولی در سیاست خارجی انگلیس ایجاد نخواهد کرد. او همچنان به دنبال «شناسایی کشور مستقل فلسطین در زمان مناسب» و «تعامل دیپلماتیک با رژیم اسرائیل» است.
اخبار برگزیدهسیاسیلینک کوتاه :