بن بست جنگ اوکراین ؛ غرب چه خواهد کرد؟
جهان صنعت نیوز – مجله اکونومیست در سرمقاله نسخه جهانی این هفته خود با عنوان «جنگ به خوبی پیش نمی‌رود. اوکراین و متحدانش باید مسیر خود را تغییر دهند» به چالش‌های اوکراین و حامیان غربی‌اش در جنگ با روسیه پرداخته و تأکید می‌کند که ادامه این جنگ فرسایشی غیرقابل تحمل است. زلنسکی به دلیل اصرار بر بازپس‌گیری تمامی سرزمین‌های اشغالی از روسیه، ممکن است حامیان خود را از دست بدهد و جامعه اوکراین را بیشتر دچار شکاف کند. اوکراین باید تعریف جدیدی از پیروزی داشته باشد که بر دموکراسی و امنیت تمرکز کند و نه صرفاً بازپس‌گیری اراضی. همچنین، برای تقویت دفاع اوکراین، حمایت نظامی بیشتر و عضویت در ناتو پیشنهاد شده است. اما این امر خطرات خود را دارد، از جمله احتمال درگیری مستقیم ناتو با روسیه. در نهایت، اگر غرب و زلنسکی رویکرد جدیدی اتخاذ نکنند، شکست اوکراین محتمل خواهد بود و این به تضعیف اتحادهای غربی منجر خواهد شد.
جنگ به خوبی پیش نمی‌رود. اوکراین و متحدانش باید مسیر خود را تغییر دهند
سرویس سیاسی: اگر اوکراین و حامیان غربی‌اش می‌خواهند پیروز شوند، ابتدا باید شجاعت اعتراف به این حقیقت را داشته باشند که در حال باخت هستند. طی دو سال گذشته، روسیه و اوکراین جنگی فرسایشی و پرهزینه را تجربه کرده‌اند که ادامه آن غیرقابل‌تحمل است. هنگامی که ولودیمیر زلنسکی این هفته برای دیدار با جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، به این کشور سفر کرد، او یک «برنامه برای پیروزی» با خود آورد که انتظار می‌رود شامل درخواست تازه‌ای برای تسلیحات و پول باشد. در حقیقت، اوکراین به چیزی بسیار بلندپروازانه‌تر نیاز دارد: تغییر فوری مسیر.
نشانه‌های افول اوکراین در جنگ با روسیه
یکی از نشانه‌های افول اوکراین، پیشروی‌های روسیه در شرق، به‌ویژه در اطراف شهر پوکروفسک است. تا کنون، این پیشروی‌ها کند و پرهزینه بوده است. برآوردهای اخیر نشان می‌دهد که تلفات روسیه روزانه حدود ۱۲۰۰ نفر کشته و زخمی بوده که به مجموع تلفات ۵۰۰ هزار نفر اضافه می‌شود. اما اوکراین که جمعیتی یک‌پنجم روسیه دارد، نیز آسیب می‌بیند. خطوط دفاعی اوکراین ممکن است پیش از آنکه تلاش جنگی روسیه به پایان برسد، فروپاشد.
اوکراین همچنین در خارج از میدان نبرد با مشکلاتی روبه‌رو است. روسیه بخش زیادی از شبکه برق این کشور را نابود کرده است، به‌طوری‌که اوکراینی‌ها در زمستان سرد با قطعی‌های روزانه برق تا ۱۶ ساعت مواجه خواهند شد. مردم از جنگ خسته شده‌اند. ارتش با مشکل در بسیج و آموزش نیروهای کافی برای حفظ خطوط دفاعی مواجه است، چه رسد به بازپس‌گیری سرزمین‌ها. شکاف روزافزونی بین پیروزی کامل که بسیاری از اوکراینی‌ها خواهان آن هستند و توانایی یا تمایل آن‌ها برای جنگیدن در این راه وجود دارد.
اوکراین حمایت‌های خارجی را از دست می‌دهد؟
در خارج از کشور نیز خستگی از جنگ در حال گسترش است. راست‌گرایان تندرو در آلمان و فرانسه استدلال می‌کنند که حمایت از اوکراین اتلاف پول است. دونالد ترامپ نیز ممکن است دوباره رئیس‌جمهور ایالات متحده شود. او قادر به انجام هر کاری است، اما اظهاراتش نشان می‌دهد که قصد دارد اوکراین را به نفع ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، بفروشد.
اگر آقای زلنسکی همچنان بر این اصرار داشته باشد که ارتش اوکراین می‌تواند تمامی سرزمین‌هایی را که روسیه از سال ۲۰۱۴ اشغال کرده است، بازپس گیرد، نه‌تنها حامیان اوکراین را از خود دور می‌کند، بلکه شکاف بیشتری در جامعه اوکراین ایجاد خواهد کرد. چه ترامپ در انتخابات نوامبر پیروز شود و چه نه، تنها امید به حفظ حمایت آمریکا و اروپا و متحد کردن اوکراینی‌ها این است که یک رویکرد جدید اتخاذ شود که با بیان صادقانه رهبران در مورد معنای واقعی پیروزی آغاز می‌شود.
دستاورد اوکراین در جنگ با روسیه چیست؟ دموکراسی یا بازپس‌گیری؟
پوتین به اوکراین حمله نکرد تا سرزمین‌های آن را بگیرد، بلکه به این دلیل حمله کرد که مانع از تبدیل شدن اوکراین به یک دموکراسی موفق و متمایل به غرب شود. شرکای اوکراین باید زلنسکی را متقاعد کنند که به مردمش بفهماند این هدف همچنان مهم‌ترین دستاورد در این جنگ است. با وجود اینکه زلنسکی می‌خواهد روسیه را از تمام اوکراین، از جمله کریمه، بیرون کند، او نه نیرو و نه تسلیحات کافی برای انجام این کار را دارد. نه او و نه غرب نباید ادعای کاذب روسیه بر سرزمین‌های اشغالی را به رسمیت بشناسند؛ بلکه باید همچنان به عنوان یک آرمان، به بازگشت این سرزمین‌ها امید داشته باشند.
راه پایان دادن به جنگ چیست؟
در مقابل پذیرش این واقعیت تلخ توسط زلنسکی، رهبران غربی باید هدف اصلی جنگ او را معتبر کنند و اطمینان دهند که اوکراین به ظرفیت نظامی و تضمین‌های امنیتی مورد نیاز خود دست خواهد یافت. اگر اوکراین بتواند به‌طور متقاعدکننده‌ای از هرگونه پیشروی بیشتر روسیه در میدان نبرد جلوگیری کند، می‌تواند بی‌فایده بودن حملات بزرگ بعدی را به نمایش بگذارد. چه توافق صلحی رسمی امضا شود یا نه، این تنها راه پایان دادن به جنگ و تأمین امنیتی است که بر آن پایه، رفاه و دموکراسی اوکراین خواهد ایستاد.
این کار نیازمند تأمین سلاح‌های بیشتری است که زلنسکی درخواست کرده است. اوکراین به موشک‌های دوربرد برای اهداف نظامی در عمق روسیه و همچنین سامانه‌های دفاع هوایی برای محافظت از زیرساخت‌ها نیاز دارد.
مهم‌تر از همه، اوکراین باید بتواند سلاح‌های خود را تولید کند. امروزه صنایع تسلیحاتی اوکراین سفارش‌هایی به ارزش ۷ میلیارد دلار دارد، که تنها یک‌سوم ظرفیت واقعی آن است. شرکت‌های تسلیحاتی از آمریکا و برخی کشورهای اروپایی وارد عرصه شده‌اند؛ دیگران نیز باید همین کار را کنند. تأمین سلاح‌های ساخت داخل، مطمئن‌تر و ارزان‌تر از تسلیحات ساخت غرب است. همچنین می‌تواند نوآورانه‌تر باشد. اوکراین حدود ۲۵۰ شرکت سازنده پهپاد دارد که برخی از آن‌ها جزو رهبران جهانی هستند – از جمله سازندگان پهپادهای دوربرد که ممکن است پشت حمله اخیر به یک انبار بزرگ تسلیحات در استان تور روسیه بوده باشند.
عضویت اوکراین در ناتو؛ شمشیر دو لبه
راه دوم برای معتبر کردن دفاع اوکراین این است که بایدن اعلام کند که اوکراین باید اکنون به ناتو دعوت شود، حتی اگر این کشور تقسیم‌شده باشد و شاید بدون آتش‌بس رسمی. بایدن به احتیاط در این زمینه شهرت دارد. چنین اعلامیه‌ای از سوی او، با تأیید رهبران بریتانیا، فرانسه و آلمان، فراتر از سخنان مبهم امروزی درباره «مسیر غیرقابل بازگشت» برای عضویت خواهد بود.
این موضوع بحث‌برانگیز خواهد بود، زیرا اعضای ناتو موظفند در صورت حمله به یکی از اعضا، از او حمایت کنند. بایدن در آغاز این بحث می‌تواند روشن کند که این تعهد (ماده ۵ ناتو) شامل سرزمین‌های اوکراین که هم‌اکنون تحت اشغال روسیه هستند، نخواهد بود، همان‌طور که آلمان شرقی تحت اشغال شوروی در زمان پیوستن آلمان غربی به ناتو در سال ۱۹۵۵ شامل این تعهد نبود؛ و اینکه اوکراین لزوماً نیروهای خارجی ناتو را در زمان صلح در خاک خود مستقر نخواهد کرد، همان‌طور که نروژ در سال ۱۹۴۹ چنین نکرد.
عضویت در ناتو خطرات خود را دارد. اگر روسیه دوباره به اوکراین حمله کند، آمریکا با یک معضل وحشتناک مواجه خواهد شد: یا باید از اوکراین حمایت کند و خطر جنگ با یک دشمن هسته‌ای را بپذیرد؛ یا از حمایت خودداری کند و اتحادهایش در سراسر جهان را تضعیف کند.
رها کردن اوکراین چه معنایی برای غرب دارد؟
با این حال، رها کردن اوکراین نیز به تضعیف تمامی اتحادهای آمریکا منجر خواهد شد. پوتین به‌وضوح اعلام کرده است که دشمن واقعی را غرب می‌داند. تصور اینکه رها کردن اوکراین به شکست می‌تواند صلح بیاورد، توهمی بیش نیست.
در واقع، اوکراینی ناکارآمد و بی‌ثبات می‌تواند به همسایه‌ای خطرناک تبدیل شود. فساد و ملی‌گرایی در حال افزایش است. اگر اوکراینی‌ها احساس خیانت کنند، ممکن است پوتین نیروهای شبه‌نظامی سخت‌کوش جنگ‌دیده را علیه غرب و ناتو رادیکال کند. او پیش از این توانسته بود چنین کاری را در دونباس انجام دهد، جایی که پس از سال ۲۰۱۴، او برخی از اوکراینی‌های روس‌زبان را به پارتیزان‌هایی تبدیل کرد که آماده جنگ با هموطنانشان بودند.
برای مدت طولانی، غرب پشت این تظاهر پنهان شده بود که اگر اوکراین اهداف خود را تعیین کند، تصمیم خواهد گرفت که چه تسلیحاتی ارائه کند. با این حال، زلنسکی بدون دانستن سطح حمایت غرب نمی‌تواند تعریف دقیقی از پیروزی ارائه دهد.
پیشنهاد ویژهسیاسیلینک کوتاه :