نبرد شاعران و پادشاهان فوتبال
جهان صنعت نیوز| کوپا آمه‌ریکا ۲۰۱۹ امروز صبح با دیدار برزیل و بولیوی آغاز می‌شود. در نبود نیمار، ستاره سلسائو همه نگاه‌ها به لیونل مسی است. مانند همیشه که آرژانتین در یک تورنمنت حضور دارد و مسی در میان بازیکنان است. فشار فتح یک جام با کشورش روی شانه‌های ستاره آرژانتینی سنگینی می‌کند. او در آخرین دوره پس از شکست برابر شیلی برای نخستین بار اعلام کرد که تیم ملی را ترک می‌کند.
پس از جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه برای دومین بار این اتفاق افتاد. سه فینال از دست رفته (جام‌جهانی ۲۰۱۴ برزیل، کوپا آمه‌ریکا ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶) یک خلأ بزرگ در میان افتخارات مسی ایجاد کرده و شاید در قلبش.
کوپا آمه‌ریکای امسال آنقدر جذاب است که برای شروعش لحظه‌شماری کنیم. این برای نخستین بار طی ۳۰ سال اخیر است که برزیل میزبان جام ملت‌های آمریکای جنوبی است. شیلی می‌خواهد از دو عنوان قهرمانی‌اش در دو جام قبلی دفاع کند، مسی نیز فرصت دیگری پیش روی خود دارد تا بتواند در عرصه ملی به موفقیتی درخور برسد.
ستاره آرژانتینی تغییر استراتژی داده و اعلام کرد که آلبی سلسته جزو شانس‌های قهرمانی نیست. بازیکنان جوان (لوسلو، پاردس، لائوتارو و…) تیم را تشکیل دادند و از اعضای قدیمی به جز مسی تنها آن خل دی ماریا و سرخیو آگوئرو باقی ماندند. گروه آرژانتین نیز ساده نیست.
کلمبیای کارلوس کی‌روش در انتظار این تیم است که خط دفاعی خوبی دارد و در خط حمله از بازیکنانی همچون خامس رودریگس و رادامل فالکائو بهره می‌برد. همچنین در این گروه پاراگوئه و قطر شگفتی‌ساز (قهرمان اخیر جام ملت‌های آسیا) حضور دارند.
میزبانی برزیل
آرژانتین فشار را احساس می‌کند و برزیل پس از آسیب‌دیدگی نیمار مانند سابق، شانس نخست قهرمانی محسوب نمی‌شود. برزیل میزبان است و از سال ۲۰۰۷ جامی را فتح نکرده است (آرژانتین از سال ۱۹۹۳ عنوانی را به دست نیاورده است).
مردم برزیل نیز امید چندانی به تیم ملی کشورشان ندارند. در آخرین بازی دوستانه سلسائو برابر هندوراس تنها ۱۶ هزار و ۵۲۱ نفر به ورزشگاه رفتند.
در میان دیگر شانس‌های قهرمانی می‌توان به اروگوئه اشاره کرد. این تیم همچنان با ۱۵ قهرمانی پرافتخارترین در کوپاست. اروگوئه با لوئیس سوارس به عنوان قهرمانش در این رقابت‌ها شرکت می‌کند. مهاجم بارسلونا اعلام کرده برای این بازی‌ها آماده است.
در گروه این تیم، شیلی (قهرمان دو دوره اخیر) حضور دارد که در شرایط خوبی نیست و پس از جام‌جهانی هنوز در بحران به سر می‌برد. دیگر تیم‌ها اکوادور و ژاپن (دیگر مهمان کوپا) هستند. حضور دو تیم آسیایی در این رقابت‌ها از نکات عجیب کوپاست. دیگر اتفاق جدید استفاده از VAR است.
وضعیت تیم‌ها و شرایط این تورنمنت
تیم‌های آمریکای جنوبی از زمان جام‌جهانی ۲۰۱۸ تاکنون در بازی‌های رسمی به میدان نرفته‌اند. آنهایی هم که در جام‌جهانی حاضر نبودند از اکتبر ۲۰۱۷ چیزی جز بازی‌های دوستانه انجام نداده‌اند.
بنابراین رقابت‌های کوپا آمه‌ریکا ۲۰۱۹ که یک تورنمنت رسمی است می‌تواند بسیار جدی گرفته شود.
رقابت‌های امسال کوپا آمه‌ریکا شروع بازی‌های رسمی در قاره آمریکای جنوبی است که در نهایت به مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۲۲ ختم می‌شود، پس از این جهت نیز می‌تواند محک خوبی برای آمادگی حضور در رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی باشد. در عین حال چندین نفر از مربیان حاضر در این تورنمنت با اولین چالش جدی خود روی نیمکت تیم‌شان مواجه می‌شوند.
از ده تیمی که از آمریکای جنوبی در این تورنمنت حاضرند، شش تیم مربیان جدیدی را روی نیمکت خود می‌بینند که اولین بازی‌های رسمی‌شان را در تیم جدید خود تجربه می‌کنند. ضمن اینکه بازیکنان جدیدی نیز به تیم‌ها اضافه شده‌اند. تغییراتی که حاصل دگرگونی نسل برخی تیم‌ها بعد از جام‌جهانی روسیه بوده‌اند.
شرایط ابرقدرت‌های آمریکای جنوبی نیز جالب توجه است. نبود نیمار موجی از نگرانی را در میان هواداران سلسائو ایجاد کرده ولی در عین حال این ذهنیت در میان برخی کارشناسان و مربیان فوتبال برزیل وجود دارد که تیم ملی بدون نیمار بهتر هم کار می‌کند. فرمینو و ژسوس بعد از یک فصل توام با موفقیت در انگلیس، فرصت خودنمایی در خط حمله برزیل را دارند.
ترکیب بازیکنان کنار مسی
آرژانتین بار دیگر مسی را در ترکیب خود می‌بیند، اما باز هم نگرانی در مورد آرژانتین، ترکیب بازیکنان کنار مسی است. ۱۵ بازیکن از ۲۳ نفر لیست تیم ملی آرژانتین، کمتر از ۱۵ بازی ملی دارند و این مایه نگرانی است.
همیشه در عرصه ملی این بحث مطرح بوده که مسی تمام توانایی و هر آنچه در ساق‌هایش داشته را نتوانسته به معرض نمایش بگذارد و حالا بار دیگر این فشار روی شانه‌های مسی سنگینی خواهد کرد.
به خصوص که آرژانتین در هر دو فینال قبلی این تورنمنت مقابل شیلی ناکام بوده است. در عین حال این تورنمنت سنگ محک خوبی برای اسکالونی سرمربی آرژانتین خواهد بود.
یک نکته مهم در مورد این تورنمنت زمانبندی آن است. معمولا در سال‌های قبل، خیلی زود بعد از پایان کوپا آمه‌ریکا مسابقات مقدماتی جام‌جهانی آغاز می‌شد و به نوعی باعث عدم تمرکز برای برخی تیم‌ها می‌شد. اما از آنجا که جام‌جهانی ۲۰۲۲ در زمستان برگزار می‌شود، مسابقات مقدماتی جام‌جهانی نیز کمی دیرتر آغاز می‌شود و کوپا آمه‌ریکای امسال با آرامش خاطر و تمرکز بیشتری برگزار می‌شود.
ژاپن و قطر دو مهمان رقابت‌های کوپا آمه‌ریکای ۲۰۱۹ هستند. دیدن پیشرفت این دو کشور در قالب رقابت‌های کوپاآمه‌ریکا بسیار جذاب است. ژاپن به نسبت آخرین حضورش در کوپا آمه‌ریکا که ۲۰ سال قبل بود، بسیار در فوتبال پیشرفت کرده و طی این ۲۰ سال افتخارات مهمی را در عرصه بین‌المللی کسب کرده است.
قطر نیز به عنوان قهرمان آسیا در این تورنمنت می‌تواند نماینده‌ای شایسته برای قاره کهن باشد. آنها می‌توانند از این مسابقات نیز به عنوان محک خوبی برای جام‌جهانی بهره ببرند. در عین حال حضور چنین تیم‌هایی قدرت پیش‌بینی تورنمنت را کمتر می‌کند.
غیبت نیمار
اگر نگاهی به وضعیت قدرت‌های قاره بیندازیم، احتمالا روی کاغذ شانس برزیل برای قهرمانی بیشتر است. برزیل به عنوان میزبان، بعد از ناکامی در جام‌جهانی ۲۰۱۸، نمی‌تواند به تورنمنت کوپا آمه‌ریکا ۲۰۱۹ به چشم تجربه‌اندوزی نگاه کند.
از آنها انتظار می‌رود تا بتوانند در خانه جام را نگه دارند. در هر چهار مرتبه قبلی هم که برزیل میزبان این تورنمنت بوده، توانسته جام را در خانه خود نگه دارد. تیته نیز حالا فشاری روی خود احساس می‌کند تا با این تیم، به موفقیت برسد و بهترین بهره را از ستارگان خود ببرد.
در تیم او، علاوه بر کیفیت فردی، تجربه نیز دیده می‌شود. فرناندینیو و آلوز عنصر تجربه را به رختکن تزریق می‌کنند و با غیبت نیمار، ویلیان به تیم ملی اضافه شده است. هر چند نام لوکاس مورا و وینیسیوس در ترکیب تیم ملی دیده نمی‌شود اما ظهور ستارگانی مثل ریچارلیسون و پاکوئتا می‌تواند ویژگی‌های متفاوتی به تیم ملی برزیل در یک‌سوم هجومی ببخشد.
اما در مورد این تیم تردیدهایی هم وجود دارد. به نظر می‌رسد برزیل هنوز در مسیر یافتن راه و مسیر پیشرفت است. تیته عنوان کرده بود که انتخاب ۲۳ نفر نهایی برای تورنمنت، حتی از انتخاب ۲۳ نفر برای جام‌جهانی قبلی نیز سخت‌تر بوده است. در عین حال نمایش‌های تیم بعد از جام‌جهانی ناامیدکننده بوده است و تقریبا واضح است که تیم شاکله واقعی خود را پیدا نکرده است.
بازی محافظه‌کارانه
وضعیت آرژانتین نیز تقریبا مشابه است. آنها خوشحالند که دوباره مسی به تیم ملی برگشته است. در عین حال تجربه و کیفیت بازیکنانی نظیر دی‌ماریا و آگوئرو هنوز هم می‌تواند در زمین بازی تعیین‌کننده باشد. در عین حال ظهور بازیکنان خوبی همچون لوسلسو و پاردس در خط میانی، امیدواری به تیم ملی بخشیده است. اما تردیدها همچنان وجود دارند.
تیم آرژانتین کنونی به نسبت تیم جام‌جهانی، محافظه‌کارانه‌تر بازی می‌کند و عملگرایی در تیم دیده می‌شود، آنها از آن تیم جام‌جهانی بهتر دفاع می‌کنند، اما همچنان در عقب زمین مشکلاتی وجود دارد هرچقدر در بخش هجومی اوضاع خوب به نظر می‌رسد.
در عقب زمین، شرایط برعکس است. در هشت مسابقه نخست اسکولانی روی نیمکت آرژانتین، او هفت دروازه‌بان را به تیم ملی دعوت کرده است!
نقطه قوت کلمبیا
کلمبیا دیگر تیمی است که می‌تواند در قامت یک مدعی جلوه کند. کلمبیا کشوری پرجمعیت در آمریکای جنوبی است که هواداران فوتبالی پرشوری دارد و بعد از قهرمانی سال ۲۰۰۱ در خانه، می‌خواهند بار دیگر در این تورنمنت قهرمان شوند.
آنها ترکیبی از بازیکنان باکیفیت، باتجربه و جوان دارند. یک مربی بین‌المللی و باتجربه فراوان نیز روی نیمکت تیم دیده می‌شود. حضور بازیکنان فیزیکی توام با بازیکنان باتکنیک و خلاق، نقطه قوت کلمبیاست.
اما با وجود تمام این خوش‌بینی‌ها، باید به نکات دیگری هم توجه کرد. کارلوس کی‌روش با وجود تمام تجاربش، هرگز تجربه مربیگری در آمریکای جنوبی را نداشته و تازه چندماهی است که پای به این قاره گذاشته است.
او هنوز در حال بالا و پایین کردن ترکیب تیمش و انتخاب بهترین خروجی از ترکیب و بازیکنان در دسترس خود است. در عین حال برای برخی از ستارگان مهم تیم، کی‌روش جانشین خوب و باکیفیتی ندارد. شاید این تورنمنت برای کلمبیا هنوز خیلی زود باشد و باید در آینده منتظر موفقیت آنها بود.
اخبار برگزیدهورزشیلینک کوتاه :